 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Διαμόρφωση σε οδούς με διαχωρισμένες επιφάνειες κυκλοφορίας
1.1. Περιοχή διεύρυνσης
Για να επιτευχθεί μία ομοιόμορφη εκμετάλλευση της κυκλοφοριακής επιφάνειας, πρέπει οι Πρόσθετες Λωρίδες Κυκλοφορίας να προσαρτώνται πάντα στο εσωτερικό της διήκουσας λωρίδας κυκλοφορίας. Η διεύρυνση του οδοστρώματος επιτυγχάνεται στα νεοκατασκευαζόμενα τμήματα με μετάθεση της αριστερά οριογραμμής της λωρίδας κυκλοφορίας σύμφωνα με τις ΟΜΟΕ-Χ και τις οδηγίες για κόμβους, επί ένα μήκος 60 m στην αντιστοίχως διαπλατυνθείσα μεσαία νησίδα (Σχήμα 2).
Η διαπλάτυνση αυτή θα πρέπει να επιτευχθεί με αυτοτελή χάραξη των αντιστοίχων λωρίδων της κατεύθυνσης, ή και των λωρίδων και των δύο κατευθύνσεων.
Για μεταγενέστερες κατασκευές για διατάξεις Πρόσθετων Λωρίδων Κυκλοφορίας σε υπάρχοντα οδικά τμήματα, η κατασκευαστική του προσαρμογή είναι δυνατή κατά κανόνα μόνο στη εξωτερική πλευρά του υφισταμένου οδοστρώματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις η λωρίδα κυκλοφορίας διευρύνεται οπτικά προς το εσωτερικό σύμφωνα με την παράγραφο 2 (Σχήμα 3) δια βαθμιαίας μετατόπισης του δεξιού άκρου της λωρίδας κυκλοφορίας (καθώς επίσης και της αντίστοιχης οριογραμμής της λωρίδας κυκλοφορίας, και της γραμμής καθοδήγησης). Το μήκος της μετατόπισης της δεξιά οριογραμμής της λωρίδας κυκλοφορίας ανέρχεται σε 200 m κατ' ελάχιστον. Σε περίπτωση αμφιβολιών για το αποτέλεσμα πρέπει η διαμόρφωση να ελέγχεται επιπλέον με προοπτική απεικόνιση για την οπτική της αρτιότητα.
1.2. Περιοχή ανωφέρειας
Η διαμόρφωση της διατομής διαχωρισμένων επιφανειών κυκλοφορίας 2+2 λωρίδων δύο κατευθύνσεων με Πρόσθετες Λωρίδες Κυκλοφορίας, είναι παρόμοια με εκείνη των διαχωρισμένων επιφανειών κυκλοφορίας 3+3 λωρίδων δύο κατευθύνσεων (βλέπε και ΟΜΟΕ-Δ, Σχήμα 3-1Α).
1.3. Περιοχή στένωσης
Κατ' αντιστοιχία με τη διαμόρφωση της περιοχής διεύρυνσης, οι Πρόσθετες Λωρίδες Κυκλοφορίας πρέπει κατά κανόνα να τελειώνουν στην εσωτερική πλευρά της διήκουσας επιφάνειας κυκλοφορίας.
Η στένωση της επιφάνειας κυκλοφορίας στο τέλος των Πρόσθετων Λωρίδων Κυκλοφορίας γίνεται σε νεοκατασκευαζόμενες οδούς με μετατόπιση της αριστερής οριογραμμής της λωρίδας κυκλοφορίας, σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στις ΟΜΟΕ-Χ. Το μήκος της μετατόπισης είναι 60 m. Η παρεμβολή μιας Πρόσθετης Λωρίδας Κυκλοφορίας γίνεται σε ένα μήκος 120 m, σύμφωνα με το Σχήμα 2, έτσι ώστε να προκύπτει μία επιφάνεια αποκλεισμού της κυκλοφορίας, η οποία και διαγραμμίζεται.
Σε ήδη υπάρχουσες οδούς, κατά τη μεταγενέστερη προσθήκη Πρόσθετων Λωρίδων Κυκλοφορίας, η εσωτερική οριογραμμή προσαρμόζεται οπτικά και η επιφάνεια αποκλεισμού διαμορφώνεται με διαγράμμιση σύμφωνα με το Σχήμα 3. Από κατασκευαστικής πλευράς η στένωση της διατομής επιτυγχάνεται με μετατόπιση της εξωτερικής οριογραμμής σε μήκος κατ' ελάχιστον 200 m.
Σχήμα 2: Διαμόρφωση των πρόσθετων λωρίδων σε οδούς με διαχωρισμένες επιφάνειες κυκλοφορίας. Καθοδήγηση της κυκλοφορίας - διαμόρφωση σε νεοκατασκευαζόμενες οδούς
Σχήμα 3: Διαμόρφωση των προσθέτων λωρίδων σε οδούς με διαχωρισμένες επιφάνειες κυκλοφορίας. Καθοδήγηση της κυκλοφορίας - διαμόρφωση σε υπάρχουσες οδούς
2. Διαμόρφωση σε οδούς με ενιαία επιφάνεια κυκλοφορίας δύο κατευθύνσεων
2.1. Περιοχή διεύρυνσης
Η διεύρυνση της επιφάνειας κυκλοφορίας επιτυγχάνεται κατασκευαστικά με μετατόπιση της δεξιά οριογραμμής σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στις ΟΜΟΕ-Χ σε μήκος > 150 m όταν VE >80 km/h, και αντιστοίχως σε μήκος > 100 m όταν VE < 80 km/h. Με μετατόπιση της γραμμής καθοδηγήσεως (βλέπε Σχήματα 4 και 5), μεταξύ των δύο λωρίδων και παράλληλα προς τη δεξιά οριογραμμή, σύμφωνα με το Σχήμα 4 και αντιστοίχως το Σχήμα 5, προστίθεται η Πρόσθετη Λωρίδα Κυκλοφορίας κυκλοφοριακώς στην αριστερή πλευρά της διήκουσας λωρίδας κυκλοφορίας, έτσι ώστε η Πρόσθετη Λωρίδα Κυκλοφορίας να αποκτά το χαρακτήρα μιας λωρίδας για προσπέραση των οχημάτων.
2.2. Περιοχή ανωφέρειας
Η Πρόσθετη Λωρίδα Κυκλοφορίας στις οδούς ενιαίας επιφάνειας κυκλοφορίας δύο κατευθύνσεων προστίθεται στο δεξιό τμήμα της λωρίδας κυκλοφορίας κατά την κατεύθυνση της ανωφέρειας, χωρίς αλλαγή της επίκλισης. Η αντίστοιχη τυπική διατομή διαμορφώνεται σύμφωνα με το Σχήμα 6.
Εάν, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος, απαιτείται Πρόσθετη Λωρίδα Κυκλοφορίας τόσο στην ανωφέρεια όσο και στην κατωφέρεια, πρέπει κατά κανόνα να προβλέπεται για λόγους οδικής ασφαλείας διαχωρισμός των κυκλοφοριακών ρευμάτων με κατασκευή διαχωριστικού στοιχείου. Όταν χρησιμοποιείται τοιχίο ασφαλείας, το πλάτος της μεσαίας νησίδας αρκεί να είναι 1.25 m (και σε εξαιρετικές περιπτώσεις 0.75 m).
2.3. Περιοχή στένωσης
Η στένωση της επιφάνειας κυκλοφορίας, στο τέλος της Πρόσθετης Λωρίδας Κυκλοφορίας, γίνεται κατ' ανάλογο τρόπο με τη διαμόρφωση της διεύρυνσης, σε μήκος > 150 m όταν VE > 80 km/h, και αντιστοίχως σε 100 m όταν VE < 80 km/h. Προ της στενώσεως της επιφάνειας κυκλοφορίας διαμορφώνεται με κατάλληλη διαγράμμιση μία επιφάνεια αποκλεισμού στη μεσαία λωρίδα και σε μήκος 90 m, ή αντιστοίχως 60 m (βλέπε Σχήματα 5 και 6).
Με αυτόν τον τρόπο ο οδηγός προειδοποιείται ώστε εγκαίρως να ακολουθήσει τη δεξιά λωρίδα, προ του τέλους της Πρόσθετης Λωρίδας Κυκλοφορίας.
Σχήμα 4: Διαμόρφωση των προσθέτων λωρίδων σε οδούς με ενιαία επιφάνεια κυκλοφορίας. Καθοδήγηση της κυκλοφορίας χωρίς πρόσθετη λωρίδα στην κατωφέρεια
Σχήμα 5: Διαμόρφωση των πρόσθετων λωρίδων σε οδούς με ενιαία επιφάνεια κυκλοφορίας. Καθοδήγηση της κυκλοφορίας με πρόσθετη λωρίδα στην κατωφέρεια
Σχήμα 6: Διαμόρφωση της διατομής σε τυπικές διατομές με ενιαία επιφάνεια κυκλοφορίας δυο κατευθύνσεων με μία Πρόσθετη Λωρίδα Κυκλοφορίας σε ανωφέρεια (διαστάσεις σε m).