|
Τα τουριστικά καταλύματα της παραγράφου 13 του άρθρου 39 του νόμου 3105/2003 (ΦΕΚ 29/Α/2003) υπάγονται κατά παρέκκλιση στις διατάξεις του νόμου 3741/1929 (ΦΕΚ 4/Α/1929) και του νομοθετικού διατάγματος 1024/1971 (ΦΕΚ 232/Α/1971) και των άρθρων 1002 και 1117 του Αστικού Κώδικα, εφ' όσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) Είναι Τουριστικά καταλύματα της περίπτωσης Β της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του νόμου 2160/1993.
β) Ανεγείρονται σε συνδυασμό με κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα (ξενοδοχεία) της περίπτωσης Α της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του νόμου 2160/1993, κατηγορίας πέντε (5*) και τεσσάρων (4*) αστέρων ή / και με εγκαταστάσεις ειδικής Τουριστικής υποδομής της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του ίδιου νόμου, κατά τους ισχύοντες για κάθε κατηγορία τουριστικής εγκατάστασης ειδικούς όρους και περιορισμούς δόμησης.
γ) Αποτελούν ποσοστό έως 35% της συνολικά δομούμενης επιφάνειας.
δ) Έχουν λάβει τις απαιτούμενες οικοδομικές άδειες και λοιπές αναγκαίες κατά νόμο εγκρίσεις για την έναρξη των οικοδομικών εργασιών του συνολικού έργου του οποίου αποτελούν τμήμα.
ε) Σε περίπτωση γηπέδου εντός του οποίου υφίστανται ήδη Τουριστικές εγκαταστάσεις της ανωτέρω περίπτωσης β του παρόντος άρθρου, το τμήμα του γηπέδου επί του οποίου ανεγείρονται οι νέες Τουριστικές εγκαταστάσεις πρέπει να είναι επιφανείας τουλάχιστον 300.000 m2 και το ποσοστό της περίπτωσης γ του παρόντος άρθρου υπολογίζεται επί της πραγματικά δομηθείσης επιφάνειας αυτού.