|
Προκειμένου για την υπαγωγή μιας έκτασης στο άρθρο 67 του νόμου 998/1979 ως ισχύει, εξετάζονται τα εξής:
1. Οι εκτάσεις να εμφαίνονται ως αγροτικές στις Α/Φ του 1945 ή εφόσον αυτές δεν είναι ευκρινείς του έτους 1960, και δασώθηκαν μεταγενέστερα λόγω εγκατάλειψης (δηλαδή πρέπει οι εκτάσεις να εμφανίζουν κατά το χρόνο εξέτασης τους δασική μορφή).
Το ζήτημα της ευκρίνειας των Α/Φ του 1945 συναρτάται με την ποιότητα της εικόνας τους, για τη διαπίστωση της μορφής της έκτασης, κι όχι με τη σαφήνεια της στερεοσκοπικής παρατήρησης ως προς τη μορφή της. Έτσι, τυχόν ύπαρξη νέφωσης πάνω από την περιοχή της παρατήρησης των Α/Φ έτους 1945 είναι λόγος αναφοράς στις Α/Φ έτους 1960, ενώ η ασάφεια κατά τον προσδιορισμό της μορφής, με βάση τα στοιχεία της στερεοσκοπικής παρατήρησης, δεν είναι (π.χ. στην περίπτωση που ο φωτοερμηνευτής εξετάζει εάν η έκταση είναι χορτολιβαδική ή αγρός σε αγρανάπαυση). Η αποσαφήνιση εν προκειμένω της μορφής γίνεται με άλλους τρόπους (συγκριτική παρατήρηση με Α/Φ προηγούμενου ή επόμενου έτους αεροφωτογράφησης, στοιχεία της υπηρεσίας για τη μορφή της έκτασης κ.α.).
Σύμφωνα με τη διάταξη, ως κύριο και καθοριστικό στοιχείο για τη μορφή της έκτασης λαμβάνεται η εικόνα των Α/Φ έτους 1945. Χρήση Α/Φ παλαιότερου έτους αεροφωτογράφησης, που τυχόν υπάρχουν στην υπηρεσία (Α/Φ έτους 1938), προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την εφαρμογή της διάταξης, δεν πραγματοποιείται.
Για τις εκτάσεις των οποίων το ιδιοκτησιακό είναι λυμένο έναντι του Δημοσίου, ο Δασάρχης και η επιτροπή του άρθρου 10 του Νόμου 998/1979 ως ισχύει, στην περίπτωση που κρίνουν, με βάση Α/Φ του έτους 1945, ότι μία έκταση δεν έχει δασικό χαρακτήρα κατά το παραπάνω έτος, αλλά έχουν αμφιβολίες για την αγροτική ή άλλη μη δασική μορφή της έκτασης κατά το ίδιο ως άνω έτος, μη προκύπτουσα ευκρινώς η μορφή αυτή από τις ανωτέρω Α/Φ, λαμβάνουν υπόψη τους ως πραγματικά γεγονότα και αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις του άρθρου 10 παράγραφος 1 υποπαράγραφος Ι περίπτωση γ' του νόμου 3208/2003, για την εφαρμογή της παραγράφου 4 του άρθρου 67 του νόμου 998/1979 ως ισχύει, ακολουθώντας τα οριζόμενα στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 67 του νόμου 998/1979 ως ισχύει. Η διάταξη αυτή αφορά στη δυνατότητα χρησιμοποίησης των στοιχείων της δικαστικής αναγνωριστικής απόφασης κυριότητας της έκτασης κατά το μέρος της που αναφέρεται στη μορφή αυτής κατά το κρίσιμο έτος 1945, όταν κατ' αυτό δεν είναι δυνατό να διαπιστωθεί η μορφή της σύμφωνα με την εικόνα Α/Φ του συγκεκριμένου έτους παρατήρησης.
2. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας του ενδιαφερόμενου, μαζί με τα πιστοποιητικά μεταγραφής.
Συγκεκριμένα, κατά τον έλεγχο των τίτλων εξετάζονται τα εξής:
(i) H ύπαρξη καταρχήν τίτλων κυριότητας πριν την 23-02-1946.
(ii) H νόμιμη μεταγραφή τους.
(iii) H συνεχής και αδιάλειπτη διαδοχή των τίτλων μέχρι σήμερα. Τίτλοι κυριότητας που μεταγράφονται στο υποθηκοφυλακείο, σύμφωνα με τα άρθρα 1192 και 1193 του Αστικού Κώδικα, είναι:
α. οι εν ζωή δικαιοπραξίες, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι αιτία θανάτου δωρεές, με τις οποίες συνίσταται, μετατίθεται, καταργείται εμπράγματο δικαίωμα (εμπράγματες δικαιοπραξίες) πάνω σε ακίνητα. Οι εμπράγματες συμβάσεις είναι αιτιώδεις, προϋποθέτουν δηλαδή ενοχική σύμβαση περί μεταβιβάσεως κυριότητας όπως είναι η πώληση, δωρεά, ανταλλαγή και πρέπει να περιβληθούν ορισμένο τύπο (συμβολαιογραφικό έγγραφο),
β. οι περιλήψεις κατακυρωτικών εκθέσεων,
γ. οι εκθέσεις δικαστικής διανομής ακινήτου,
δ. οι τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις,
ε. οι αποδοχές κληρονομιάς ή κληρονομητήρια.
Η μεταγραφή είναι στοιχείο απαραίτητο για την μεταβίβαση της κυριότητας του ακινήτου ή τη σύσταση μετάθεση, κατάργηση εμπραγμάτου δικαιώματος πάνω στο ακίνητο (άρθρο 1198 του Αστικού Κώδικα).
Κατά το βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο, που ίσχυε μέχρι την εισαγωγή, στις 23-02-1946, του Αστικού Κώδικα, τίτλο ιδιοκτησίας δημιουργούσε ο νόμος, οι δικαστικές αποφάσεις και οι δικαιοπραξίες. Τέτοιοι τίτλοι ήσαν ενδεικτικά, η πώληση, η δωρεά, η προίκιση, η ανταλλαγή, ο συμβιβασμός, η διανομή, η κληρονομία.
Η μεταγραφή κατά το προϊσχύον δίκαιο, όπως και υπό τον Αστικό Κώδικα, ήταν στοιχείο απολύτως αναγκαίο για τη μεταβίβαση της κυριότητας, ήταν, δηλαδή, ο όρος εκείνος που απαιτούσε ο νόμος ως αναγκαίο συνοδευτικό στοιχείο του τίτλου για την ολοκλήρωση αυτού και για την επέλευση έτσι των εμπραγμάτων αποτελεσμάτων του (βλέπε άρθρο 4 Ν. τ.5 του 1856).
Ειδικότερα σε ότι αφορά την κληρονομική διαδοχή, σε περίπτωση που ο κληρονομούμενος απεβίωσε πριν από την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα (23-02-1946) οι σχέσεις κληρονομικού δικαίου διέπονται από το ισχύον τότε δίκαιο (άρθρο 92 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα). Το προϊσχύον δίκαιο ειδικότερα, προέβλεπε την δι' αναμίξεως και υπεισελεύσεως εγκατάσταση στην κληρονομιά τόσο για την εξ αδιαθέτου διαδοχή (νόμος [Ν] 2310/1920), όσο και για την διαδοχή από διαθήκη (νόμος ΓΨΠ/1911). Η κατοχύρωση δηλαδή του κληρονομικού δικαιώματος ή της κληρονομικής μερίδας σε περίπτωση περισσότερων συγκληρονόμων, δεν απαιτούνταν να περιβληθεί συγκεκριμένο τύπο, με άλλα λόγια και σε αντίθεση με ότι ισχύει σήμερα, δεν απαιτούνταν κληρονομητήριο ή συμβολαιογραφικό έγγραφο αποδοχής κληρονομιάς και μεταγραφή. Η συγγενική σχέση του κληρονόμου με τον κληρονομούμενο για την εξ αδιαθέτου διαδοχή και η αναφορά των προσώπων στην διαθήκη για την διαδοχή από διαθήκη σύμφωνα με το δίκαιο που ίσχυε πριν την 23-02-1946, δημιουργεί τεκμήριο για το κληρονομικό δικαίωμα και παρέχει δημόσια πίστη.
Η χρησικτησία ως τρόπος κτήσης κυριότητας δε συνιστά τίτλο κατά την έννοια του άρθρου 67 του νόμου 998/1979, ούτε βεβαιώσεις (ένορκες και μη), υπεύθυνες δηλώσεις καθώς και βεβαιώσεις - πιστοποιητικά προέδρων Κοινοτήτων δεν αποδεικνύουν εμπράγματα δικαιώματα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν τους νόμιμους τίτλους που απαιτούνται.
Για την υπαγωγή στο άρθρο 67 του νόμου 998/1979 θα πρέπει να υπάρχει συνεχής και αδιάλειπτη διαδοχή των τίτλων μέχρι σήμερα.
Εάν κατά την εφαρμογή των τίτλων διαπιστώνονται ασυμφωνίες σχετικά με το εμβαδόν, τη θέση, ή τα όρια του ακινήτου ή ιδιοκτησιακές αμφισβητήσεις μεταξύ τρίτων, χωρίς πάντως να θίγονται δικαιώματα του δημοσίου και έχοντας υπόψη ότι η διοίκηση ουδεμία ευθύνη φέρει κατά την εφαρμογή του άρθρου 67 του νόμου 998/1979 για τα δικαιώματα τρίτων, ο έλεγχος θα περιορίζεται στην ύπαρξη των μεταγραμμένων τίτλων που αποδεικνύουν κυριότητα του αιτούντα επί του ακινήτου. Άλλωστε με την υπ' αριθμόν 903/1985 γνωμοδότηση, που έγινε αποδεκτή με το υπ' αριθμόν 115858/3908/ΠΕ86/1987 έγγραφο του Υπουργού Γεωργίας, για τις αγοροπωλησίες πριν την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα, ο καθ' όρια προσδιορισμός θεωρείται επικρατέστερος του προσδιορισμού με βάση το εμβαδόν, εάν δεν συνεπάγεται ότι οι συμβαλλόμενοι απέβλεπαν στο εμβαδόν της έκτασης.