|
1. Το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε δάση, δασικές εκτάσεις και στις εκτάσεις των περιπτώσεων α' και β' της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του παρόντος νόμου που:
Ι. Αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά:
α) Με τη διαδικασία του νόμου από [Ν] 17-11-1836 Περί ιδιωτικών δασών (ΦΕΚ 69/Α/1836).
β) Με τις διατάξεις του νόμου [Ν] 1650/1888 Περί διακρίσεως και οροθεσίας των δασών (ΦΕΚ 20/Α/1888), όπως τροποποιήθηκε με το νόμο [Ν] 2987/1903 (ΦΕΚ 160/Α/1903) και τα από [ΒΔ] 11-12-1889 και [ΒΔ] 19-07-1904 βασιλικά διατάγματα, εφόσον συντάχθηκαν πρωτόκολλα αποτερματισμού.
γ) Με αμετάκλητες αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων, στις οποίες διάδικος, αρχικός ή κατά παρέμβαση, ήταν το Ελληνικό Δημόσιο.
δ) Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας, που εκδόθηκαν μετά από γνωμοδοτήσεις των Συμβουλίων επί ιδιοκτησιακών θεμάτων, κατά τις διατάξεις του νόμου [Ν] 853/1917 Περί οργανισμού Υπουργείου Γεωργίας (ΦΕΚ 133/Α/1917) του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1747/1939, περί συστάσεως παρά το Υπουργείο Γεωργίας Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δασών (ΦΕΚ 208/Α/1939), των άρθρων 9 έως 13 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 86/1969, με τις οποίες κωδικοποιήθηκαν οι διατάξεις των δασικών κωδίκων του 1924 περί δασικού κώδικα και νόμου [Ν] 4173/1929 περί κυρώσεως και τροποποιήσεως του από [Ν] 11-05-1929 νομοθετικού διατάγματος, περί δασικού κώδικα (ΦΕΚ 205/Α/1929) και τις διατάξεις του άρθρου 8 του νόμου 998/1979, καθώς και με αποφάσεις των Γενικών Διοικητών και του Επιτρόπου Διοίκησης του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 1150/1942, με τις οποίες κρίθηκαν ιδιοκτησιακές υποθέσεις.
ε) Με αποφάσεις του Διοικητικού Δικαστηρίου του Υπουργείου Γεωργίας του νόμου [Ν] 2201/1920 περί συστάσεως Διοικητικού Δικαστηρίου (ΦΕΚ 133/Α/1920) και του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 21-09-1926 (ΦΕΚ 328/Α/1926).
στ) Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας κατά τις διατάξεις του άρθρου 29 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 841/1941 περί λήψεως εκτάκτων μέτρων δια την εκμετάλλευση και διαχείρισιν των δασών, λόγω των εκ του πολέμου δημιουργηθεισών συνθηκών, (ΦΕΚ 445/Α/1941), των άρθρων 42 και 49 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 2501/1953 περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως ενίων διατάξεων των περί δασών νόμων, (ΦΕΚ 200/Α/1953) και των άρθρων 3 έως 8 του Δασικού Κώδικα (νομοθετικό διάταγμα [Ν] 86/1969).
ζ) Με τις διατάξεις του διατάγματος [Ν] 2468/1917 και του νόμου [Ν] 1072/1917 (ΦΕΚ 305/1917) της Προσωρινής Κυβέρνησης.
η) Με αποφάσεις νομαρχών κατά τις διατάξεις του άρθρου 67 του νόμου 998/1979, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 14 του νόμου 1734/1987.
θ) Με τις διατάξεις του νόμου [Ν] 248/1976, σε ό,τι αφορά:
α) τις δασικές εκτάσεις που με τον ανωτέρω νόμο κρίθηκε ότι δεν ανήκουν στο Δημόσιο,
β) τις εκτάσεις που εμφανίζονται στον προσωρινό κτηματικό χάρτη του νόμου [Ν] 248/1976 ως μη δασικές, καθώς και εκείνες που κρίθηκε με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, κατά τη διαδικασία των άρθρων 12 και επόμενα του νόμου [Ν] 248/1976, ότι δεν αποτελούν δάσος ή δασική έκταση και αν ακόμη απέκτησαν μεταγενεστέρως δασικό χαρακτήρα, εφόσον έχουν εκδοθεί για τις εκτάσεις αυτές ή για τμήματά τους μέχρι τις 31-03-2011 από τις αρμόδιες δασικές αρχές διοικητικές πράξεις, βεβαιωτικές του διαπιστωθέντος, κατ' εφαρμογή του νόμου [Ν] 248/1976, μη δασικού χαρακτήρα αυτών.
ι) Με τις διατάξεις του Αγροτικού Κώδικα.
κ) Με τις διατάξεις των άρθρων 18 και 29 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 2185/1952 περί αναγκαστικής απαλλοτριώσεως κτημάτων προς αποκατάστασιν ακτημόνων καλλιεργητών και κτηνοτρόφων (ΦΕΚ 217/Α/1952) σε ό,τι αφορά τις δασικές εκτάσεις της παραγράφου 2, τις εκτάσεις της περίπτωσης α' της παραγράφου 5 και τις υπεράνω των δασών ή δασικών εκτάσεων ασκεπείς κορυφές ή αλπικές ζώνες των ορέων της παραγράφου 3 του άρθρου 3 του νόμου 998/1979, όπως ισχύει, που αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικές με τις αποφάσεις των Επιτροπών Απαλλοτριώσεων.
λ) Με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 11 του νόμου 3147/2003.
μ) Σύμφωνα με τις καταχωρήσεις στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου και Κω - Λέρου.
ii. Παραχωρήθηκαν κατά κυριότητα:
α) Με τις διατάξεις των νόμων [Ν] 395/1856 (ΦΕΚ 79/Α/1856) και [Ν] 431/1871 (ΦΕΚ 25/Α/1871) και των μετέπειτα εκδοθέντων νόμων, με τους οποίους εκποιήθηκαν ή παραχωρήθηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών ή την Αεροπορική Άμυνα δημόσια κτήματα, ανεξαρτήτως του χρόνου εκποίησης ή παραχώρησης και της μορφής των κτημάτων.
β) Με τις διατάξεις των δασικών κωδίκων που ισχύσαν πριν των νόμων [Ν] 2636/1924, [Ν] 3077/1924, [Ν] 3542/1928 (ΦΕΚ 91/Α/1928), των άρθρων 62, 63, 63Α και 180 έως 199 του νόμου [Ν] 4173/1929, του αναγκαστικού νόμου [Ν] 857/1937 περί παραχωρήσεως δημοσίων και κοινοτικών δασικών εκτάσεων δια σκοπούς γεωργικούς και δενδροκομικής εκμεταλλεύσεως (ΦΕΚ 367/Α/1937) και των άρθρων 14 έως 34 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 86/1969.
γ) Με τις διατάξεις του άρθρου 51 του νόμου [Ν] 4108/1929 περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινών της νομοθεσίας περί δήμων και κοινοτήτων, όπως αυτό ερμηνεύτηκε με το νόμο [Ν] 6271/1934 περί αυθεντικής ερμηνείας του εδαφίου 1 του άρθρου 51 του νόμου [Ν] 4108/1929 και συμπληρώσεως του άρθρου τούτου, και νόμου [Ν] 3194/1955 και παραδόθηκαν με πρωτόκολλο από την Επιτροπή του άρθρου 1 του από [ΠΔ] 13-02-1930 προεδρικού διατάγματος.
δ) Με το [Ν] 17-10-1923 νομοθετικό διάταγμα περί παραχωρήσεως κυριότητας δασών ρητινευόμενων υπό ιδιωτών (ΦΕΚ 297/Α/1923), το από [Ν] 01-12-1923 νομοθετικό διάταγμα (ΦΕΚ 360/Α/1923), το άρθρο 53 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 2501/1953, σύμφωνα με τους όρους και περιορισμούς των διατάξεων του άρθρου 8 του διατάγματος αυτού.
ε) Με τις διατάξεις του νόμου 998/1979, του νόμου 1734/1987, καθώς και άλλων διατάξεων της δασικής νομοθεσίας.
iii. Περιήλθαν κατά κυριότητα:
α) Στους υπερθεματιστές, μετά από κατακυρωτικές εκθέσεις δημόσιων αναγκαστικών πλειστηριασμών, συμπεριλαμβανομένων και των κατά τις διατάξεις του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 356/1974 (ΦΕΚ 90/Α/1974) διενεργουμένων, εφόσον δεν ασκήθηκε εμπρόθεσμα διεκδικητική αγωγή κατά το άρθρο 1020 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και του άρθρου 33 παράγραφος 3 του νόμου 1473/1984 (ΦΕΚ 127/Α/1984) ή ανακοπή κατά το άρθρο 74 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 356/1974 (Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων).
β) Σε τρίτους, βάσει συμβιβαστικών πράξεων με το Ελληνικό Δημόσιο, κατά τη διαδικασία του άρθρου 39 του νόμου [Ν] 1884/1990, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του νόμου [Ν] 2227/1994 (ΦΕΚ 129/Α/1994), καθώς και των διατάξεων του βασιλικού διατάγματος [ΒΔ] 6/1961, εφόσον αντικείμενο της συμβιβαστικής πράξης έχει αποτελέσει η κυριότητα της έκτασης και όχι οποιοδήποτε άλλο δικαίωμα τρίτων σε αυτήν.
γ) Από διαχωρισμό υπέρ των Ταμείων Εφέδρων Πολεμιστών Κρήτης και των Μονών βάσει του νόμου [Ν] 3345/1925.
δ) Σε τρίτους από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, ως διαχειρίστριας ανταλλαξίμων κτημάτων, βάσει της από 05-05-1925 συμβάσεως μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, με την προϋπόθεση ότι τα κτήματα αυτά είχαν παραδοθεί στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με πρωτόκολλο παραδόσεως και παραλαβής και κατά τη διάρκεια ισχύος της συμβάσεως δεν υπήρχε διεκδίκηση από κάποια δημόσια υπηρεσία εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών και για τις πωλήσεις που έγιναν από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος μετά την 09-10-1937, προκειμένου δε περί παραμεθορίων περιοχών, είχε χορηγηθεί ειδική έγγραφη άδεια του Γενικού Επιτελείου Στρατού.
ε) Στην εγχώρια περιουσία των Νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων κατά τις διατάξεις του άρθρου 84 του νόμου 1416/1984 (ΦΕΚ 18/Α/1984).
στ) Με τις διατάξεις των άρθρων 13 και 18 του παρόντος Νόμου.
ζ) Κατόπιν αδείας του Υπουργού Γεωργίας κατ' εφαρμογή του άρθρου 2 του από [Ν] 03-09-1924 νομοθετικού διατάγματος που κυρώθηκε με το άρθρο μόνο του νόμου [Ν] 3250/1924 (ΦΕΚ 324/Α/1924), εφόσον η άδεια μεταβίβασης δεν ανακλήθηκε ούτε ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 1 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 5 του άρθρου 29 του νόμου 3937/2011 (ΦΕΚ 60/Α/2011), με την παράγραφο 11 του άρθρου 55 του νόμου 4030/2011 (ΦΕΚ 249/Α/2011), με τις παραγράφους 1, 2, 3, 4 και 5 του άρθρου 43 του νόμου 4280/2014 (ΦΕΚ 159/Α/2014), με την παράγραφο 14 του άρθρου 48 του νόμου 4685/2020 (ΦΕΚ 92/Α/2020). |
2. Αποτελούν οριστικούς τίτλους κυριότητας, για τις εκτάσεις που παραχωρήθηκαν με αυτά, τα διατάγματα που εκδόθηκαν δυνάμει:
α) του από [Ν] 02-07-1926 νομοθετικού διατάγματος (ΦΕΚ 223/Α/1926) Περί εξημερώσεως αγρίων δένδρων,
β) του νόμου [Ν] 3542/1928 (ΦΕΚ 91/Α/1928) και
γ) των άρθρων 192 και 193 του νόμου [Ν] 173/1929.
Το Δημόσιο δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν διεκδίκηση τρίτων επί των ανωτέρω εκτάσεων. Οι παραπάνω οριστικοί τίτλοι δεν ανακαλούνται, ακόμη και στην περίπτωση που οι παραχωρηθείσες εκτάσεις έπαψαν να εξυπηρετούν το σκοπό για τον οποίο παραχωρήθηκαν.
3. Παραχωρητήρια εκδοθέντα από το Υπουργείο της Οικονομίας της Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος κατά τα έτη 1822 έως 1833, εφόσον δεν ανακλήθηκαν, θεωρούνται έγκυρα και ισχυρά, ανεξάρτητα εάν εκδόθηκαν ή όχι ανανεωτικοί τίτλοι από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Ωσαύτως θεωρούνται έγκυρα και ισχυρά τα παραχωρητήρια που εκδόθηκαν κατ' εφαρμογή:
α) Του νόμου [Ν] 26-05-1835 (ΦΕΚ 2/Α/1835) και του από [ΠΔ] 13-11-1836 διατάγματος (ΦΕΚ 67/Α/1836).
β) Του διατάγματος [ΠΔ] 21-04-1836 (ΦΕΚ 20/Α/1836).
γ) Του νόμου [Ν] 01-01-1838 (ΦΕΚ 1/Α/1838).
δ) του νόμου [Ν] 386/1871 (ΦΕΚ 29/Α/1871).
4. Στο άρθρο 24 του Αγροτικού Κώδικα (ΦΕΚ 342/Α/1949) τίθεται παράγραφος 1, που έχει ως εξής:
{1. Αποκαθίστανται σε γεωργικό κλήρο οι γεωργοί:
α) κάτοικοι του Δήμου ή Κοινότητας στον οποίο υπάγονται οι προς διάθεση εκτάσεις, διακρινόμενοι σε:
α)α) έγγαμους καλλιεργητές
β)β) χήρες καλλιεργητών με ανήλικα παιδιά
γ)γ) άγαμους ενήλικες καλλιεργητές,
β) κάτοικοι γειτονικών με τις προς διάθεση εκτάσεις Δήμων ή Κοινοτήτων, εφόσον υφίσταται περίσσεια εκτάσεων.}