ΣτΕ 3450/1998
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 3450/1998
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Ολομέλεια
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 08-05-1998 με την εξής σύνθεση: Β. Μποτόπουλος, Πρόεδρος, Φ. Κατζούρος, Ν. Παπαδημητρίου, Η. Παπαγεωργίου, Π. Χριστόφορος, Μ. Βροντάκης, Θ. Χατζηπαύλου, Φ. Στεργιόπουλος, Γ. Σταυρόπουλος, Σ. Καραλής, Κ. Μενουδάκος, Ε. Γαλανού, Γ. Ανεμογιάννης, Π.Ν. Φλώρος, Π. Πικραμμένος, Ν. Σκλίας, Α. Θεοφιλοπούλου, Θ. Παπαευαγγέλου, Εμμανουήλ Δαρζέντας, Δ. Πετρούλιας, Ν. Ρόζος, Α. Γκότσης, Α. Ράντος, Ε. Δανδουλάκη, Ε. Σαρπ, Χ. Ράμμος, Ν. Μαρκουλάκης, Σύμβουλοι, Π. Κοτσώνης, Μ. Πικραμένος, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Μιχάλης Καλαντζής.
Γ ι α να δικάσει την από 29-10-1997 αίτηση:
Των: 1) Κοινότητας Περαίας Νομού Θεσσαλονίκης, η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Δήμο Νικόπουλο (Αριθμός Μητρώου 1042 Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης), που τον διόρισε με απόφαση το Κοινοτικό Συμβούλιο, 2) σωματείου με την επωνυμία ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ - ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΡΑΙΑΣ, που εδρεύει στην Περαία Θεσσαλονίκης (οδός Α. Σ. αριθμός 4), το οποίο παρέστη με τον ίδιο ως άνω δικηγόρο Δήμο Νικόπουλο, που τον διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο, 3) Κοινότητας Νέων Επιβατών Νομού Θεσσαλονίκης, η οποία παρέστη με τον ως άνω δικηγόρο Δήμο Νικόπουλο, που τον διόρισε με απόφαση το Κοινοτικό Συμβούλιο, 4) Κοινότητας Πλαγιαρίου Νομού Θεσσαλονίκης, η οποία δεν παρέστη, αλλά ο δικηγόρος που υπογράφει την αίτηση νομιμοποιήθηκε με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο, 5) Κοινότητας Τριλόφου Νομού Θεσσαλονίκης και 6) Κοινότητας Αγίας Τριάδας Νομού Θεσσαλονίκης, οι οποίες παρέστησαν με τον ως άνω δικηγόρο Δήμο Νικόπουλο, που τον διόρισαν με απόφαση τα Κοινοτικά τους Συμβούλια,
κατά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης, η οποία δεν παρέστη, και κατά του παρεμβαίνοντος Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ο οποίος παρέστη με τους α) Σωτήριο Παπαγεωργακόπουλο, Νομικό Σύμβουλο του Κράτους και β) Νικ. Αντωνίου, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Η πιο πάνω αίτηση εισάγεται στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της από 20-01-1998 πράξης του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, λόγω της σπουδαιότητάς της, σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2 εδάφιο α' του προεδρικού διατάγματος 18/1989.
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθεί η [Α] 30/1056/22-04-1997 απόφαση του Νομάρχη Θεσσαλονίκης (Διεύθυνση Προστασίας Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης), καθώς και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγητού, Συμβούλου Α. Θεοφιλοπούλου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων που παρέστησαν, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τους αντιπροσώπους του Υπουργού, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το νόμο
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη και το παράβολο (διπλότυπα εισπράξεως 8120697 και 8120698/1997 της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας Ενσήμων και Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών, ειδικό γραμμάτιο παραβόλου 042616/1997).
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της 30/1056/22-04-1997 αποφάσεως του Νομάρχη Θεσσαλονίκης, με την οποία εγκρίνονται Περιβαλλοντικοί Όροι για την λειτουργία RADAR (PSR & MSSR) του προγράμματος ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ στην περιοχή Θεσσαλονίκης.
3. Επειδή, με έννομο συμφέρον ασκείται η κρινόμενη αίτηση από την αιτούσα Κοινότητα Περαίας του Νομού Θεσσαλονίκης, η οποία φέρεται ως ιδιοκτήτρια εκτάσεως 5.129,93 m2 στη θέση Αντλιοστάσιο της Κοινότητας Περαίας του νομού Θεσσαλονίκης, η οποία κηρύχθηκε αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με την [KYA] 1104569/7176/0010/10-10-1997 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Μεταφορών και Επικοινωνιών (ΦΕΚ 941/Δ/1997) για την εγκατάσταση του Τερματικού RADAR του Κρατικού Αερολιμένα Θεσσαλονίκης. Οι λοιπές αιτούσες Κοινότητες Νέων Επιβατών, Πλαγιαρίου, Τριλόφου και Αγίας Τριάδας του Νομού Θεσσαλονίκης, είναι γειτονικές Κοινότητες, που επίσης με έννομο συμφέρον ασκούν την κρινόμενη αίτηση, αφού, κατά το άρθρο 24 παράγραφος 1 περιπτώσεις η' και ι)ε' του προεδρικού διατάγματος 410/1995, στην αρμοδιότητά τους ανήκει η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, της ζωής και της υγείας των κατοίκων και ο έλεγχος της τήρησης των διατάξεων που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος. Το αιτούν δε σωματείο με την επωνυμία Πολιτιστικός - Οικολογικός Σύλλογος Περαίας, που συστήθηκε και λειτουργεί δυνάμει της 312/1992 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης με έδρα την Περαία, κατά το άρθρο 2 του Καταστατικού του, έχει ως σκοπό την προστασία και βελτίωση του φυσικού περιβάλλοντος και την επίλυση τοπικών προβλημάτων και ιδιαίτερα προβλημάτων που έχουν σχέση με το περιβάλλον, την υποβάθμιση και αλλοίωση του τοπίου και που αφορούν κακούς όρους διαβίωσης. Συνεπώς, με έννομο συμφέρον ασκείται και από το σωματείο η κρινόμενη αίτηση. Οι αιτούντες προβάλλουν κοινούς λόγους ακυρώσεως και στηρίζονται σε κοινή πραγματική και νομική βάση και συνεπώς παραδεκτώς ομοδικούν. Εξάλλου, η αίτηση αυτή, που κατατέθηκε στη γραμματεία του δικαστηρίου στις 30-10-1997, ασκείται εμπροθέσμως εφόσον από τα στοιχεία του φακέλου δε προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση κοινοποιήθηκε στους αιτούντες ή αυτοί έλαβαν γνώση της σε χρόνο που να καθιστά την αίτηση εκπρόθεσμη.
4. Επειδή, παραδεκτώς παρεμβαίνει υπέρ του κύρους της προσβαλλόμενης αποφάσεως ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 21 παράγραφος 2 περίπτωση β' εδάφιο δεύτερο του προεδρικού διατάγματος 18/1989 (ΦΕΚ 8/Α/1989).
5. Επειδή, στο άρθρο 3 του νόμου 1650/1986 Για την προστασία του περιβάλλοντος (ΦΕΚ 160/Α/1986) ορίζεται ότι:
{1. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού, τα δημόσια ή ιδιωτικά έργα και οι δραστηριότητες κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον. Ως κριτήρια για την κατάταξη αυτή λαμβάνονται:
α) το είδος και το μέγεθος του έργου ή της δραστηριότητας,
β) το είδος και η ποσότητα των ρύπων που εκπέμπονται καθώς και κάθε άλλη επίδραση στο περιβάλλον,
γ) η δυνατότητα να προληφθεί η παραγωγή ρύπων από την εφαρμοζόμενη παραγωγική διαδικασία,
δ) ο κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος και η ανάγκη επιβολής περιορισμών για την προστασία του περιβάλλοντος.
2. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τα έργα και τις δραστηριότητες που λόγω της φύσης, του μεγέθους ή της έκτασής τους είναι πιθανό να προκαλέσουν σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον. Στα έργα και τις δραστηριότητες της κατηγορίας αυτής επιβάλλονται κατά περίπτωση, πέρα από τους γενικούς όρους και τις προδιαγραφές, ειδικοί όροι και περιορισμοί για την προστασία του περιβάλλοντος. Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει έργα και δραστηριότητες που, χωρίς να προκαλούν σοβαρούς κινδύνους ή οχλήσεις, πρέπει να υποβάλλονται για την προστασία του περιβάλλοντος σε γενικές προδιαγραφές, όρους και περιορισμούς που προβλέπονται από κανονιστικές διατάξεις. Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει έργα και δραστηριότητες που προκαλούν ιδιαίτερα μικρό κίνδυνο ή όχληση ή υποβάθμιση στο περιβάλλον.
3... .}
Εξάλλου, στο άρθρο 4 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι:
{1. Για την πραγματοποίηση νέων ή την επέκταση, τον εκσυγχρονισμό ή τη μετεγκατάσταση υφισταμένων έργων ή δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται στις κατηγορίες του προηγούμενου άρθρου, απαιτείται η έγκριση όρων για την προστασία του περιβάλλοντος, η οποία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας εγκατάστασης ή πραγματοποίησης της δραστηριότητας ή του έργου.
2)α. Για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων για τα έργα και τις δραστηριότητες της πρώτης κατηγορίας απαιτείται υποβολή μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
2)β. ...
3. Για τα έργα και τις δραστηριότητες της δεύτερης κατηγορίας, αρκεί η υποβολή δικαιολογητικών που τεκμηριώνουν τη συμμόρφωση με τις διατάξεις που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος. Η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων στις περιπτώσεις αυτές γίνεται με απόφαση του νομάρχη ...
4. Για τα έργα και τις δραστηριότητες της τρίτης κατηγορίας αρκεί η υποβολή δικαιολογητικών που τεκμηριώνουν τη συμμόρφωση με τις διατάξεις που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος.
5. ...
6. Για νέα έργα και δραστηριότητες της πρώτης κατηγορίας απαιτείται προέγκριση που αφορά τη χωροθέτηση. Για τα έργα της δεύτερης κατηγορίας η προέγκριση αυτή είναι δυνητική ...}
Με την Κοινή Υπουργική Απόφαση 69269/5387/1990 (ΦΕΚ 678/Β/1990), που εκδόθηκε κατ' εφαρμογή των εξουσιοδοτικών διατάξεων του πιο πάνω νόμου, και ειδικότερα στο άρθρο 4 αυτής, τα έργα και οι δραστηριότητες της πρώτης κατηγορίες κατατάχθηκαν στις ομάδες Ι και ΙΙ και μεταξύ αυτών δεν περιλαμβάνεται η εγκατάσταση RADAR. Όπως δε αναφέρεται στο άρθρο 5 αυτής της αποφάσεως στην δεύτερη κατηγορία κατατάσσονται όσα έργα και δραστηριότητες δεν αναφέρονται στον πίνακα του άρθρου 4, εφόσον για την εγκατάσταση και λειτουργία του απαιτείται, κατά την ισχύουσα νομοθεσία, σχετική άδεια. Τέλος, για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων σε έργα και δραστηριότητες της δεύτερης κατηγορίας, η σχετική αίτηση συνοδεύεται από το ερωτηματολόγιο του πίνακα 3 του άρθρου 16 της αποφάσεως αυτής και απαιτείται η γνώμη του Οργανισμού Αθήνας ή Θεσσαλονίκης, αν τα έργα γίνονται στις περιοχές τους (άρθρο 10 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης). Από τις διατάξεις αυτές, που ρυθμίζουν ειδικά τη διαδικασία εγκρίσεως των περιβαλλοντικών όρων, δεν προβλέπεται ως τύπος η προηγούμενη γνωμοδότηση του οργανισμού τοπικής αυτοδιοικήσεως, στη διοικητική περιφέρεια του οποίου πρόκειται να πραγματοποιηθεί το έργο. Δεν έχουν δε εφαρμογή στην έγκριση περιβαλλοντικών όρων άλλες διατάξεις, όπως αυτές του άρθρου 24 παράγραφος 1 περιπτώσεις η', ι)ε' και κ)δ' του προεδρικού διατάγματος 410/1995, κατά τις οποίες στις αρμοδιότητες των δήμων και κοινοτήτων περιλαμβάνονται η προστασία του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος, η προστασία της ζωής και της υγείας των κατοίκων και η κατάρτιση ειδικών προγραμμάτων πρόληψης, άμεσης βοήθειας και θεραπείας, ο έλεγχος της τήρησης των διατάξεων που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και η διαχείριση της δημοτικής και κοινοτικής περιουσίας. Εξάλλου, και η προβλεπόμενη από το άρθρο 38 παράγραφος 6 του πιο πάνω διατάγματος γνωμοδότηση του οργανισμού τοπικής αυτοδιοικήσεως απαιτείται για την απαλλοτρίωση δημοτικών ή κοινοτικών κτημάτων. Συνεπώς, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, απαγορευόταν η έκδοση της προσβαλλόμενης νομαρχιακής αποφάσεως ερήμην της Κοινότητας Περαίας Θεσσαλονίκης.
6. Επειδή, όπως προκύπτει από τις διατάξεις που εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, το έργο της εγκαταστάσεως RADAR αερολιμένα υπάγεται στα έργα της δεύτερης κατηγορίας, αφού δεν απαριθμείται στα έργα της πρώτης κατηγορίας και για τη λειτουργία του RADAR απαιτείται, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 4 της [ΚΥΑ] 94649/8682/93/1994 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Μεταφορών και Επικοινωνιών και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας (ΦΕΚ 688/Β/1994), ειδική άδεια της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, που δίδεται μόνον εφόσον δεν αναμένονται ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές. Συνεπώς, για το έργο αυτό δεν απαιτείται, κατά τις πιο πάνω διατάξεις, προέγκριση χωροθετήσεως. Κατά μείζονα δε λόγο δεν απαιτείται να προηγείται της επιλογής της θέσεως εγκαταστάσεως του RADAR γενικός χωροταξικός σχεδιασμός των θέσεων εγκαταστάσεως RADAR για τις ανάγκες των αερολιμένων της χώρας, κατ' επιταγή των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 24 του Συντάγματος, αφού από τις πιο πάνω διατάξεις του νόμου 1650/1986, που εκδόθηκε, όπως αναφέρεται και στον τίτλο του, για την προστασία του περιβάλλοντος, δεν απαιτείται καν η χωροθέτηση του συγκεκριμένου έργου. Συνεπώς, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί των αιτούντων. Κατά τη γνώμη, όμως, του Συμβούλου Φ. Κατζούρου η εγκατάσταση του τερματικού RADAR για την εξυπηρέτηση αερολιμένα εμπίπτει στα έργα της ομάδας Ι της Πρώτης Κατηγορίας του άρθρου 4 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 69269/5387/1990, στα οποία περιλαμβάνεται η κατασκευή αερολιμένων των οποίων οι διάδρομοι απογείωσης και προσγείωσης έχουν μήκος 2.100 m και πλέον, και συνεπώς της εγκρίσεως των περιβαλλοντικών όρων έπρεπε να προηγηθεί η προέγκριση χωροθετήσεως του έργου, όπως βασίμως υποστηρίζουν οι αιτούντες.
7. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, σε εκτέλεση του Προγράμματος ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ - Ακτινοβολίες για την εγκατάσταση RADAR, μεταξύ άλλων, στον Κρατικό Αερολιμένα Θεσσαλονίκης, αφού εξετάσθηκαν διάφορες θέσεις, που αποκλείστηκαν είτε γιατί παρουσίαζαν επιχειρησιακά μειονεκτήματα, είτε γιατί βρίσκονταν σε αρχαιολογικούς χώρους, προκρίθηκε η θέση Αντλιοστάσιο της Κοινότητας Περαίας για την εγκατάσταση των τερματικών RADAR (Πρωτεύοντος και Δευτερεύοντος) του πιο πάνω Αερολιμένα. Με απόφαση των Υπουργών Μεταφορών και Επικοινωνιών και Οικονομικών αποφασίσθηκε η σύναψη συμβάσεως μεταξύ της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) και του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Με τη σύμβαση της 17-09-1996 ανατέθηκε στο πιο πάνω Τμήμα η εκπόνηση πλήρους Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εγκατάστασης αυτών των RADAR, αν και για το έργο αυτό δεν απαιτείτο η σύνταξη τέτοιας μελέτης, αφού δεν απαριθμείται στα έργα της πρώτης κατηγορίας, για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων. Μετά την υποβολή της μελέτης, η οποία συντάχθηκε από ομάδα εργασίας με υπεύθυνο τον Καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Φ. Κωνσταντίνου, ζητήθηκε εν όψει αντιρρήσεων της Κοινότητας Περαίας και προβολής άλλων προτάσεων από τον Αναπληρωτή Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ..., η σύνταξη συμπληρωματικής μελέτης από τον πιο πάνω Καθηγητή. Με την συμπληρωματική μελέτη διορθώθηκε η αρχική μελέτη, και έγιναν νέοι υπολογισμοί της πυκνότητας ισχύος του μακρινού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, που δημιουργείται από την λειτουργία των RADAR, αφού διαπιστώθηκε ότι είχαν δοθεί εσφαλμένα δεδομένα από την κατασκευάστρια εταιρεία. Επί πλέον έγινε υπολογισμός της πυκνότητας του πεδίου και στο κοντινό περιβάλλον της κεραίας του RADAR και τα όρια ασφαλείας των RADAR καθορίστηκαν βάσει των ορίων που προβλέπονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ηλεκτροτεχνικής Τυποποίησης (EUROPEAN COMMITEE FOR ELECTROTECHNI- CAL STANDARIZATION - CENELEC). στο Πειραματικό Ευρωπαϊκό Πρότυπο (ΕΝV 50166-2) που ενέκρινε αυτή στις 30-11-1994, ως αναμενόμενο μελλοντικό πρότυπο, για προσωρινή τριετή εφαρμογή. Όπως δε αναφέρεται στην από 09-12-1997 αντίκρουση από τον Καθηγητή Φ. Κωνσταντίνου της από 13-09-1997 τεχνικής εκθέσεως του Αναπληρωτή Καθηγητή Γ. Σεργιάδη, στη συμπληρωματική μελέτη παρουσιάζονται οι τιμές του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου μέχρι και 20.000 m, δηλαδή και στο μακρινό πεδίο, λαμβάνεται δε υπόψη και η απολαβή της κεραίας, σύμφωνα με το κατακόρυφο διάγραμμα ακτινοβολίας, που δεν είχε περιληφθεί στους υπολογισμούς της αρχικής μελέτης και υπολογίζονται οι πλευρικοί λοβοί από το διάγραμμα αυτό. Διευκρινίζεται δε ότι οι μετρήσεις έγιναν από 20 MHz μέχρι 12 GHz με τη χρήση αναλυτή φάσματος και για συχνότητες κάτω των 20 MHz με πεδιόμετρο, με το οποίο δεν μετρήθηκε καμιά τιμή πυκνότητας, και χρησιμοποιήθηκε ως μέθοδος υπολογισμού των τιμών πυκνότητας ισχύος, αφού στις προδιαγραφές της CENELEC δεν περιγράφεται μεθοδολογία υπολογισμού, αυτή που αναφέρεται στις προδιαγραφές 05-74 του Υπουργείου Άμυνας της Αγγλίας. Επί πλέον οι υπολογισμοί έγιναν για περιστρεφόμενη συνεχώς κεραία, όπως και το RADAR της Θεσσαλονίκης, που εκπέμπει μόνον όταν περιστρέφεται, αφού, όπως περιστρέφεται με 15 στροφές το λεπτό, εκπέμπει μόνο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα προς μία κατεύθυνση. Ειδικότερα με τις μελέτες αυτές υπολογίσθηκε ότι η μέση πυκνότητα ισχύος πεδίου μέχρι τα 47 m από την κεραία και πάνω στον κύριο άξονα του RADAR (σε ύψος τουλάχιστον 25 m, όπου δεν συναντώνται άνθρωποι) είναι μεγαλύτερη από τα όρια των προδιαγραφών, ενώ στο έδαφος και σε όλα τα σημεία γύρω από την κεραία οι τιμές πυκνότητας του πεδίου είναι κατώτερες κατά 1.400 φορές από τα όρια που ισχύουν, αλλά και τα αναφερόμενα στις από 27-01-1997 προτάσεις της πιο πάνω Επιτροπής για το μέλλον, τα οποία για τις μέσες τιμές πυκνότητας ισχύος (για περιοχή 400 MHz) παραμένουν τα ίδια, ενώ για τις μέγιστες τιμές γίνονται λιγότερο αυστηρά. Ακόμη μετρήθηκε το ηλεκτρομαγνητικό υπόβαθρο από γειτονικές μεγάλης ισχύος εκπομπές, όπως αυτή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης. Με βάση αυτές τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και εν όψει του από 11-04-1997 εγγράφου του Τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, κατά το οποίο η πυκνότητα ισχύος του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου σε κάθε σημείο μιας περιμετρικής ζώνης σε απόσταση 70 m από τον ιστό της κεραίας είναι τουλάχιστον 3.143 φορές μικρότερη από τα όρια (του 1 mW/cm2) που ορίζει η CENELEC, με την αποδοχή των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και τα οποία θεωρούνται ασφαλή για την υγεία των ανθρωπίνων και μη οργανισμών από την έκθεσή τους σε ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία υψηλών συχνοτήτων (10 kHz έως 300 GHz), με την 30/1056/22-04-1997 απόφαση του Νομάρχη Θεσσαλονίκης εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για τη λειτουργία των RADAR, μεταξύ των οποίων η πιο πάνω πυκνότητα ισχύος του πεδίου, η οποία αντιστοιχεί σε απόσταση 70 m από τον ιστό της κεραίας, και ορίστηκε επιπλέον ότι αν δεν τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι ή παρουσιαστούν δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον ή στην υγεία των περιοίκων θα επιβληθούν πρόσθετοι όροι και θα ανασταλεί η λειτουργία της μονάδας. Η απόφαση αυτή, στην οποία αναφέρεται ότι η εγκατάσταση του RADAR στοχεύει στην κάλυψη των αναγκών της αεροναυτιλίας, εκδόθηκε μετά την από 15-04-1997 εισήγηση της Διευθύνσεως Προστασίας Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης για καθορισμό, ως περιβαλλοντικού όρου, πυκνότητας ισχύος ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, που αντιστοιχεί στην πιο πάνω απόσταση των 70 m, για λόγους ευαισθησίας, προκειμένου να καλυφθεί η πιθανότητα αναπροσαρμογής των ορίων επικινδυνότητας και να προληφθούν ενδεχόμενα ψυχολογικά προβλήματα και αντίστοιχες αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής, εν όψει της εκτιμήσεως της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, που περιέχεται στο πιο πάνω από 11-04-1997 έγγραφο, ότι η γνωμοδότηση 7/3/28-02-1987 του Οργανισμού Θεσσαλονίκης είναι υπερβολική προτείνοντας πυκνότητα ισχύος πεδίου που αντιστοιχεί σε απόσταση 100 m από τον ιστό της κεραίας. Εξάλλου, στην από 02-02-1998 έκθεση της Γενικής Διευθύνσεως Αερομεταφορών της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας αναφέρεται ότι και οι δύο μελέτες του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου λαμβάνουν υπ' όψη την παλμική εκπομπή του RADAR και στο Α.α/411/306/06-03-1997 έγγραφο της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, η οποία έχει αρμοδιότητα για την προστασία της υγείας του πληθυσμού και των εργαζομένων από τις ιοντίζουσες ακτινοβολίες, αναφέρεται ότι η επικινδυνότητα των μη ιοντιζουσών ακτινοβολιών, στις οποίες περιλαμβάνεται και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπεται από τα RADAR, είναι ένα θέμα, το οποίο δεν έχει διεθνώς λάβει οριστική απάντηση, με αποτέλεσμα να παραμένει αντικείμενο της επιστημονικής έρευνας, ότι για την προστασία του πληθυσμού, διεθνείς οργανισμοί έχουν προβεί προληπτικά στη θέση ορίων ασφαλούς έκθεσης του ανθρώπου σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία και ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της αρχικής και συμπληρωματικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η εγκατάσταση των δύο RADAR της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας στις προσδιορισθείσες θέσεις δεν αναμένεται να εκθέσει σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων της περιοχής. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη και είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι και ειδικότερα ως αναπόδεικτοι οι λόγοι ακυρώσεως, με τους οποίους προβάλλεται ότι στερείται ειδικής αιτιολογίας και εκδόθηκε κατά προφανή και ουσιώδη πλάνη περί τα πράγματα, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην από 13-09-1997 τεχνική έκθεση του Γ. Σεργιάδη, ότι δηλαδή τα αποτελέσματα πυκνότητας ισχύος του πεδίου που αναγράφονται στη μελέτη για το πρωτεύον RADAR είναι 2.512 φορές μικρότερα από αυτά που προκύπτουν μετά την εκτέλεση των σχετικών πράξεων και για το δευτερεύον RADAR 501 φορές μικρότερα, ενώ τα αποτελέσματα της επιβαρύνσεως της πυκνότητας ισχύος του πεδίου λόγω των εξωτερικών εκπομπών είναι μικρότερα κατά 10 έως 25 φορές και δεν περιλαμβάνεται στις μετρήσεις καμία από τις εκπομπές της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης. Εξάλλου, περαιτέρω έλεγχος της τεχνικής κρίσεως της διοικήσεως επί του θέματος αυτού από τον ακυρωτικό δικαστή δεν επιτρέπεται και είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι οι λόγοι αυτοί, κατά το μέρος που αμφισβητούν αυτή την κρίση.
8. Επειδή, προβάλλεται ακόμη ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προδήλως παράνομη, διότι αντίκειται ευθέως στις υποδείξεις του Οργανισμού Θεσσαλονίκης για καθορισμό ζώνης 100 m περιμετρικά του ιστού της κεραίας του RADAR. Η γνωμοδότηση, όμως, του πιο πάνω Οργανισμού, σύμφωνα με τις πιο πάνω διατάξεις, είναι απλή και δεν δεσμεύει το αποφασίζον όργανο, που πάντως, όπως ήδη έγινε δεκτό, αιτιολογεί νομίμως και επαρκώς την κρίση του.
9. Επειδή, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στις προηγούμενες σκέψεις, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση και να γίνει δεκτή η παρέμβαση του Δημοσίου.
Δια ταύτα
Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση.
Δέχεται την ασκηθείσα παρέμβαση.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου, και
Επιβάλλει στους αιτούντες να καταβάλουν στο Δημόσιο δεκατέσσερις χιλιάδες (14.000) δραχμές ως δικαστική δαπάνη.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 02-06-1998 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 25-09-1998.
Ο Πρόεδρος
Ο Γραμματέας
Β. Μποτόπουλος Μ. Καλαντζής