ΣτΕ 2664/1987

Αριθμός 2664/1987

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

Επειδή, δια της υπό κρίσιν αιτήσεως, ζητείται, εμπροθέσμως, και εν γένει παραδεκτώς, η ακύρωσις της υπ' αριθμόν Γ21779/843/1984 αποφάσεως του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (ΦΕΚ 272/Δ/1984) δια της οποίας ενεκρίθη εκ νέου το ρυμοτομικό σχέδιον Λουτροπόλεως Θερμιών της Κοινότητος Κύθνου (Κυκλάδων) εις περιοχήν όπου ευρίσκονται και τα τρία όμορα ακίνητα των αιτούντων.

Επειδή, δια του προσβαλλόμενου ρυμοτομικού σχεδίου προβλέπεται, μεταξύ άλλων, και η διάνοιξη οδού μεταξύ των οικοδομικών τετραγώνων 12 και 13, η οποία τέμνει εις το μέσον, τα οικόπεδα των δύο πρώτων αιτουσών και εφάπτεται δε με το όμορο οικόπεδον του τρίτου αιτούντος. Ο τελευταίος προβάλλει ότι θίγεται εκ της ρυθμίσεως αυτής, εφ' όσον η επί του νέου τούτου δρόμου κυκλοφορία θα προκαλέσει εις αυτόν σοβαρές ενοχλήσεις. Με τα δεδομένα αυτά, οι αιτούντες έχουν έννομο συμφέρον προς άσκηση της κρινομένης αιτήσεως, παραδεκτώς δε ομοδικούν, εφ' όσον προβάλλουν λόγους ακυρώσεως, ερειδόμενους επί της αυτής ιστορικής και νομικής βάσεως.

Επειδή, οι αιτούντες, δια δηλώσεως επ' ακροατηρίου του πληρεξουσίου αυτών δικηγόρου, περιόρισαν τους λόγους ακυρώσεως του μεν κυρίως δικογράφου εις το κατ' ουσίαν αναιτιολόγητο της προσβαλλόμενης πράξεως, του δε προσθέτου δικογράφου εις τον λόγον περί παραβάσεως του άρθρου 14 παράγραφος 1 του νόμου [Ν] 4086/1960.

Επειδή, εις το άρθρον 14 παράγραφος 1 του νόμου [Ν] 4086/1960 περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινών περί Ιαματικών Πηγών (ΦΕΚ 112/Α/1960) ορίζεται ότι:

{προ πάσης κατά τις κείμενες διατάξεις εγκρίσεως ή τροποποιήσεως σχεδίου πόλεως ή κώμης ή συνοικισμού, κατά το τμήμα αυτού το ευρισκόμενο εντός περιοχής απέχουσας 1000 m από της Ιαματικής Πηγής Λουτροπόλεως τουριστικής σημασίας, απαιτείται γνωμοδότησις του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, προκαλούμενη υπό του οικείου νομομηχανικού.}

Κατά την έννοια της διατάξεως ταύτης, η αξιούμενη γνωμοδότησις του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ως ουσιώδης τύπος) της διαδικασίας εγκρίσεως, επεκτάσεως ή τροποποιήσεως των ρυμοτομικών σχεδίων σε περιοχή πλησίον των ιαματικών πηγών, πρέπει να είναι επίκαιρη, έχει δε τον χαρακτήρα απλής γνώμης, η οποία σκοπεί, προκειμένης οποιασδήποτε πολεοδομικής ρυθμίσεως σε τέτοια περιοχή, να διαφωτίσει το έχον την αποφασιστική αρμοδιότητα όργανον δια την σκοπιμότητα της ρυθμίσεως αυτής, από τουριστικής απόψεως, ώστε το στοιχείο αυτό να συνεκτιμηθεί εντός του πλαισίου των οικείων χωροταξικών και πολεοδομικών κριτηρίων και προϋποθέσεων (ΣτΕ 2301/1985, 1079/1973, 254/1966). Εξ ετέρου, κατά γενική αρχήν του δικαίου των διοικητικών πράξεων, προκειμένης πράξεως εκδιδομένης μετά διαδικασίαν διαγραφόμενη υπό του νόμου και περιλαμβάνουσα την έκδοση και προπαρασκευαστικών πράξεων, όρον του κύρους της τελικής και εκτελεστής συνιστά το επίκαιρο των προπαρασκευαστικών αυτής πράξεων υπό την έννοια ότι πρέπει να συντρέχει τοιούτος χρονικός σύνδεσμος μεταξύ των, ώστε να δημιουργείται η πεποίθησις ότι το πραγματικό καθεστώς, το κατά νόμον ληπτέο υπ' όψιν και αντιμετωπισθέν κατά την έναρξη της όλης διαδικασίας, δεν υπέστη ουσιώδη μεταβολή μέχρι του χρόνου εκδόσεως της τελικής πράξεως (βλέπε ΣτΕ 1926/1974, 2226/1967 κ.α.).

Επειδή, εν προκειμένω, ως προκύπτει εκ των στοιχείων του φακέλλου, δυνάμει του από [ΒΔ] 21-07-1971 βασιλικού διατάγματος (ΦΕΚ 192/Δ/1971), ενεκρίθη, το πρώτον, το ρυμοτομικό σχέδιον της Λουτροπόλεως Θερμιών της Κοινότητος Κύθνου και καθορίσθηκαν οι σχετικοί όροι και περιορισμοί δομήσεως των οικοπέδων αυτού. Το Διάταγμα τούτο είχε εκδοθεί κατόπιν και της εις το προοίμιό του αναφερομένης υπ' αριθμόν 63923/1970 σχετικής γνωμοδοτήσεως του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, η οποία κατά νόμον απαιτείτο, συμφώνως προς τις παρατεθείσες διατάξεις του άρθρου 14 παράγραφος 1 του νόμου [Ν] 4086/1960, διότι οι ιαματικές πηγές της Κύθνου είχαν καταταγεί, δυνάμει του υπ' αριθμόν [ΒΔ] 413/1964 βασιλικού διατάγματος (ΦΕΚ 120/Α/1964), εις την κατηγορία των πηγών τουριστικής σημασίας και το υπό έγκριση σχέδιον ήταν εντός περιοχής απέχουσας ολιγότερο των 1000 m από τις πηγές, ως δεν αμφισβητείται ούτε και νυν υπό της Διοικήσεως. Περαιτέρω, και εν όψει του γεγονότος ότι, κατά το μεγαλύτερο μέρος του σχεδίου, ουδεμία πρόοδος είχε γίνει για την ολοκλήρωση της διαδικασίας απαλλοτριώσεως των υπ' αυτού ως κοινοχρήστων προβλεπομένων χώρων, είχε δε παρέλθει και η υπό του άρθρου 11 του νομοθετικού διατάγματος 797/1971 προβλεπομένη οκταετία, από της του έτους 1971 εγκρίσεως του σχεδίου που περιείχε όμοια δέσμευση των ακινήτων των αιτούντων, για την αυτοδίκαια άρση της σχετικής δεσμεύσεως, η Διοίκησις απεφάσισε, όπως αναφέρεται εις την υπ' αριθμόν 469/1983 γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος που ελήφθη υπ' όψιν κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξεως, να εγκρίνει εκ νέου το ίδιο σχέδιο του έτους 1971 και να επιβάλει ξανά τις απαλλοτριώσεις που είχαν κηρυχθεί με το αρχικό διάταγμα, ώστε να αποφευχθεί η περαιτέρω ανεξέλεγκτη δόμηση. Προ της εκδόσεως, όμως, της προσβαλλόμενης πράξεως δεν εζητήθη, συμφώνως προς τα εκτεθέντα εις την προηγούμενη σκέψη, η κατά νόμον απαιτουμένη γνωμοδότησις του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, μη μνημονευόμενης τοιαύτης τινός εις το προοίμιον της προσβαλλόμενης πράξεως, ρητώς δε αναφέρεται, εις το υπ' αριθμόν 43409/1638/2262/657/1985 έγγραφον του Υπουργείου Χωροταξίας προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, ότι ελήφθη υπ' όψιν η ως άνω στο έτος 1970 δοθείσα, για την αρχική έγκριση του σχεδίου, γνωμοδότησις του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού. Με τα δεδομένα, όμως, αυτά, η προσβαλλόμενη πράξις είναι νομικώς πλημμελής, διότι η Διοίκησις έλαβε υπ' όψιν, για την έκδοσή της, την από του έτους 1970 υπάρχουσα γνωμοδότηση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, σχετική, όμως, με τις από τουριστικής απόψεως ενδεδειγμένες τότε πολεοδομικές ρυθμίσεις της επιδίκου περιοχής, ενώ, ως εξετέθη, η τήρησις του τύπου τούτου, εν όψει μάλιστα και της ταχύτατης τουριστικής εξελίξεως των περιοχών της Χώρας, έπρεπε να είναι επίκαιρη, πράγμα που δεν συμβαίνει εν προκειμένω, αφού έχει μεσολαβήσει μακρόν χρονικόν διάστημα από της ρηθείσης γνωμοδοτήσεως του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού μέχρι της εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξεως. Βασίμως, λοιπόν, προβάλλεται, δια του δικογράφου προσθέτων λόγων, παράβασις του ανωτέρω άρθρου 14 παράγραφος 1 του νόμου [Ν] 4086/1960, άγουσα εις ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξεως λόγω μη τηρήσεως ουσιώδους τύπου της διαδικασίας.

Επειδή, δεκτή καθισταμένης της αιτήσεως για τον εκτεθέντα λόγον, παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα του ετέρου λόγου ακυρώσεως.

Δια ταύτα

Δέχεται την υπό κρίσιν αίτηση.

Ακυρώνει την υπ' αριθμόν Γ21779/843/1984 απόφαση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (ΦΕΚ 272/Δ/1984), κατά τα εις το αιτιολογικό.