Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Αριθμός 1/1993

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

 

Τμήμα Ε

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 11-05-1992 με την εξής σύνθεση : Μ. Δεκλερής, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Ε' Τμήματος, Γ. Δεληγιάννης, Κ. Μενουδάκος, Σύμβουλοι, Α. Ράντος, Μ. Καραμανώφ, Πάρεδροι. Γραμματέας η Γ. Σακελλαρίου, Γραμματέας του Ε' Τμήματος.

 

Δια να δικάσει την από 06-05-1991 αίτηση:

 

Των α) Κοινότητας Γαΐου Παξών, η οποία παρέστη με την δικηγόρο Αγγελική Χαροκόπου (αριθμός μητρώου 1280) που την διόρισε με απόφασή του το Κοινοτικό Συμβούλιο, β) __________, γ) __________, δ) __________, ε) __________, στ) __________, ζ) __________, και η) __________, όλων κατοίκων Γαΐου Παξών, οι οποίοι δεν παρέστησαν, κατά των

 

1. Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, που παρέστη με τον Ηλία Παπαδόπουλο, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και

2. Υπουργού Πολιτισμού, που παρέστη με τον Θ. Θεοφανόπουλο, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,

 

και κατά του παρεμβαίνοντος __________, ιατρού, κατοίκου Κερκύρας (οδός __________ αριθμός 2), που παρέστη με τους δικηγόρους 1) Αθανάσιο Χρήστου Σαφαρή (αριθμός μητρώου 8458), και 2) Ιωάννη Κ. Ρούσσινο (αριθμός μητρώου 1337), που τους διόρισε στο ακροατήριο.

 

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Συμβούλου Γ. Δεληγιάννη.

 

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την πληρεξουσία των αιτούντων, η οποία ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση τους πληρεξουσίους του παρεμβαίνοντος και τους αντιπροσώπους των Υπουργών που ζήτησαν την απόρριψή της.

 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη, και

 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

 

Σκέφθηκε κατά το νόμο

 

1. Επειδή καταβλήθηκαν τα νόμιμα τέλη (υπ' αριθμόν 6816350 και 6816351/1991 διπλότυπα της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας Δικαστικών - Εισπράξεων Αθηνών) και το παράβολο (υπ' αριθμόν 1060448 και 2466471 γραμμάτια παραβόλου του Δημοσίου).

 

2. Επειδή με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση: 1) της υπ' αριθμόν ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ33/30614/724/1990 πράξεως του Υπουργού Πολιτισμού με την οποία εγκρίθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 50 του από [ΠΔ] 09-08-1932 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 275/Α/1932), η χορήγηση άδειας, στον __________ για την ανέγερση δύο ισόγειων κτισμάτων εμβαδού 100 m2 το καθένα, στη νησίδα Αγίου Νικολάου στον όρμο Γαΐου Παξών και 2) της υπ' αριθμόν 2196/18-12-1990 αδείας του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχίας Κερκύρας με την οποία επετράπη στον ως άνω __________ η ανέγερση του ενός από τα πιο πάνω κτίσματα.

 

3. Επειδή παραδεκτώς παρεμβαίνει για να διατηρηθεί η ισχύς, των προσβαλλόμενων πράξεων ο __________.

 

4. Επειδή από το υπ' αριθμόν 7/1990 της 05-10-1990 πρακτικό του Κοινοτικού Συμβουλίου Γαΐου-Παξών με το οποίο αποφαίνεται ομόφωνα να ασκηθεί προσφυγή κατά της υπ' αριθμόν ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/81/Φ33/30614/724/1990 αποφάσεως του Υπουργού Πολιτισμού προκύπτει ότι η αιτούσα Κοινότητα είχε έκτοτε πλήρη γνώση της αποφάσεως αυτής. Συνεπώς εκπροθέσμως πλήττεται η απόφαση αυτή από την εν λόγω Κοινότητα δεδομένου ότι η κρινόμενη αίτηση κατατέθηκε στην Γραμματεία του Συμβουλίου της Επικρατείας την 07-05-1991. Τουναντίον από κανένα στοιχείο του φακέλου δεν συνάγεται γνώση και μάλιστα πλήρης της ως άνω προσβαλλόμενης οικοδομικής αδείας από την κοινότητα αυτή σε χρόνο που να καθιστά εκπρόθεσμη ως προς την πράξη αυτή την κρινόμενη αίτηση.

 

5. Επειδή, οι __________, __________ , __________, __________, __________, __________ και __________ δεν νομιμοποιήθηκαν με ένα από τους τρόπους που ορίζει το άρθρο 27 του προεδρικού διατάγματος 18/1989 (ΦΕΚ 8/Α/1989). Συνεπώς πρέπει, σύμφωνα με την διάταξη της παραγράφου 2 του πιο πάνω άρθρου, να απορριφθεί ως απαράδεκτη η κρινόμενη αίτηση ως προς τους αιτούντες αυτούς.

 

6. Επειδή, με έννομο συμφέρον προσβάλλει η Κοινότητα Γαΐου Παξών την ως άνω οικοδομική άδεια που επιτρέπει την ανέγερση κτίσματος στην νησίδα Αγίου Νικολάου, στον όρμο Γαΐου Παξών απέναντι από τον διατηρητέο οικισμό της ως άνω Κοινότητας επικαλούμενη ότι τούτο θα αποτελέσει το έναυσμα δομήσεως στην νησίδα αυτή, που καλύπτεται από δασική βλάστηση και δεσπόζεται από το ιστορικό ενετικό φρούριο. Τοιαύτη δε εξέλιξη θα επιφέρει υποβάθμιση του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή που αποτελεί σπάνιο συνδυασμό πρασίνου και λαϊκής αρχιτεκτονικής και ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τοπία της πολιτιστικής παραδόσεως των Ιονίων νήσων.

 

7. Επειδή παραδεκτώς παρεμβαίνει για να διατηρηθεί η ισχύς των προσβαλλόμενων πράξεων ο __________ υπέρ του οποίου εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες άδειες.

 

8. Επειδή το άρθρο 24 του Συντάγματος, με το οποίο θεσπίζεται σε συνταγματικό επίπεδο, η προστασία των δασών, απαγορεύει την μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων με την επιφύλαξη όλως εξαιρετικών περιπτώσεων , αφορωσών στην χρήση δημοσίων δασών χάριν υπέρτερου εθνικού η δημοσίου συμφέροντος, ιδία δε προκειμένου περί εξαιρετικής ανάγκης της εθνικής οικονομίας. Εξ άλλου κατά το άρθρο 3 του νόμου 998/1979 Περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της Χώρας (ΦΕΚ 289/Α/1979):

 

{1. Ως δάσος νοείται πάσα έκταση της επιφανείας του εδάφους, η οποία καλύπτεται εν όλω η σποραδικώς υπό αγρίων ξυλωδών φυτών οιωνδήποτε διαστάσεων και ηλικίας, αποτελούντων ως εκ της μεταξύ των αποστάσεως και αλληλεπιδράσεως οργανική ενότητα, και η οποία δύναται να προσφέρει προϊόντων εκ των ως άνω φυτών εξαγόμενα η να προσφέρει προϊόντα εκ των ως άνω φυτών εξαγόμενα ή να συμβάλει εις την διατήρηση της φυσικής και βιολογικής ισορροπίας η να εξυπηρετήσει την διαβίωση του ανθρώπου εντός του φυσικού περιβάλλοντος.

 

2. Ως δασική έκτασις νοείται πάσα έκτασις της επιφανείας του εδάφους καλυπτόμενη υπό αραιής η πενιχρής, υψηλής ή θαμνώδους, ξυλώδους βλαστήσεως οιασδήποτε διαπλάσεως και δυναμένη να εξυπηρετήσει μίαν ή περισσότερες των εν τη προηγουμένη παραγράφω λειτουργιών.}

 

Από τα ανωτέρω συνάγεται σαφώς ότι το Σύνταγμα απαγορεύει την οικοπεδοποίηση και γενικότερα την χρησιμοποίηση για οικιστικούς σκοπούς δασών ή δασικών εν γένει εκτάσεων, όπως καθορίζονται από τις διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφοι 1 και 2 του νόμου 998/1979, αφού αυτή προδήλως συνεπάγεται την εν όλω ή εν μέρει εκχέρσωση και μεταβολή της μορφής και του προορισμού του δάσους ή της δασικής εκτάσεως ως οικοσυστημάτων.

 

9. Επειδή, εν προκειμένω από τα στοιχεία του φακέλου (βλέπε ιδίως υπ' αριθμόν 2259/07-11-1989 έγγραφο της 8ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων προς το Υπουργείο Πολιτισμού και υπ' αριθμόν 67846/27-03-1991 έγγραφο του Υπουργείου Γεωργίας προς το Υπουργείο Πολιτισμού ) προκύπτει ότι η νησίδα Αγίου Νικολάου Παξών καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος της από δασική βλάστηση. Με τα δεδομένα αυτά δεν είναι θεμιτή κατ αρχήν, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν ανωτέρω, η δόμηση στην μικρή νησίδα αυτή, η οποία, κατά τα εκ του φακέλλου προκύπτοντα στοιχεία φαίνεται να αποτελεί ενιαίο οικοσύστημα. Συνεπώς η προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια δεν είναι νόμιμη και για τον λόγο, που προβάλλεται βασίμως από την αιτούσα Κοινότητα είναι ακυρωτέα, εφ όσον η Διοίκηση δεν επικαλείται ούτε προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι ειδικώς το οικόπεδο στο οποίο αφορά έχει χαρακτηρισθεί από την αρμόδια δασική αρχή ως μη δασική έκταση κατά τρόπο δεσμευτικό για τις άλλες αρχές και τους τρίτους (βλέπε ΣτΕ 1147/1988 κ.α.).

 

10. Επειδή, σύμφωνα με τα ανωτέρω πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση καθ ό μέρος ασκείται από την Κοινότητα Γαΐου Παξών και στρέφεται κατά της ως άνω οικοδομικής αδείας.

 

Δια Ταύτα

 

Δέχεται την κρινόμενη αίτηση ως προς την Κοινότητα Γαΐου Παξών, σύμφωνα με το σκεπτικό.

 

Απορρίπτει ως προς αυτήν την παρέμβαση που ασκήθηκε Ακυρώνει την υπ' αριθμόν 2196/18-12-1990 άδεια του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχίας Κερκύρας με την οποία επετράπη στον παρεμβαίνοντα η ανέγερση κτίσματος στη νησίδα Αγίου Νικολάου, σύμφωνα με το σκεπτικό, Επιβάλλει την δικαστική δαπάνη της αιτούσας, που ανέρχεται στο ποσό των 28.000 δραχμών, εις βάρος του Δημοσίου και του παρεμβαίνοντος, κατανεμόμενη συμμέτρως μεταξύ των

 

Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση ως προς τους λοιπούς διαδίκους

 

Δέχεται ως προς αυτούς την παρέμβαση που ασκήθηκε

 

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου

 

Επιβάλλει εις βάρος των την δικαστική δαπάνη του Δημοσίου και του παρεμβαίνοντος, που ανέρχεται στο ποσό των 14.000 δραχμών για το πρώτο και 19.600 δραχμών για τον δεύτερο, κατανεμόμενη συμμέτρως μεταξύ των.

 

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 18-05-1992 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 04-01-1993.