ΣτΕ 1808/1990
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 1808/1990
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Τμήμα Δ'
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 13-02-1990, με την εξής σύνθεση: Μ. Δεκλερής, Προεδρεύων Σύμβουλος, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Π. Παραράς, Μ. Βροντάκης, Σύμβουλοι, Ν. Ρόζος, Ε. Δανδουλάκη, Πάρεδροι. Γραμματέας η Μ. Μπερδεμπέ.
Για να δικάσει την από 18-09-1987 αίτηση:
της Π. συζύγου Π. Δ., κατοίκου Πατρών (Κλέαρχου 33 - Εγλυκάδα), η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Νικόλαου Κατηφόρη (Αριθμός Μητρώου 722/1990), που τον διόρισε με πληρεξούσιο, κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ο οποίος παρέστη με τον Γ. Γαβαλά, Πάρεδρο της Διοικήσεως,
και κατά των παρεμβαινόντων: 1) Σ. Μ. Ν., κατοίκου Εγλυκάδος Πατρών (Κλέαρχου 35) και 2) Π. Α. Λ., κατοίκου Εγλυκάδος Πατρών, οι οποίο παρέστησαν με τον δικηγόρο Γεωργίου Δαούτη (Αριθμός Μητρώου 1764/1990), που τον διόρισαν με πληρεξούσιο. Με την αίτηση αυτή η αιτούσα επιδιώκει να ακυρωθεί η 1/30-06-1987 απόφαση της Επιτροπής Κρίσεως Νέων Αυθαιρέτων του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών Νομαρχίας Αχαΐας και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγήτριας, Παρέδρου Ε. Δανδουλάκη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της αιτούσης, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο των παρεμβαινόντων και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και,
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή για τη κρινόμενη αίτηση έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη και το παράβολο (3688733-4/1987 διπλότυπα Ταμείου δικαστικών εισπράξεων Αθηνών, 641263, 664397/1982 ειδικά έντυπα παραβόλου).
2. Επειδή ζητείται η ακύρωση της 1/1987 πράξης της Επιτροπής αυθαιρέτων του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχίας Αχαΐας. Με την πράξη αυτή απορρίφθηκε ένσταση της αιτούσης κατά της από 31-10-1984 έκθεσης αυτοψίας υπαλλήλων της ίδιας πολεοδομικής υπηρεσίας, με την οποία χαρακτηρίστηκε αυθαίρετη και κατεδαφιστέα περίφραξη, που κατασκεύασε η αιτούσα χωρίς άδεια, σε ακίνητο που βρίσκεται στην οδός Κλέαρχου αριθμός 33, στην Εγλυκάδα Πατρών, που καταλαμβάνει κατά την έκθεση αυτοψίας κοινόχρηστο χώρο (εγκεκριμένη από το σχέδιο πόλης οδό). Η πράξη αυτή της Επιτροπής έχει εκδοθεί μετά από ακύρωση προγενέστερης πράξης (1/1985) της ίδιας Επιτροπής, με την 2778/1986 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, για τυπικούς λόγους.
3. Επειδή ασκείται νομοτύπως και παραδεκτώς παρέμβαση από τους Σωκράτη Νίκα και Περικλή Λυμπέρη, που φέρονται ως κύριοι ακινήτων που βρίσκονται απέναντι από το ακίνητο, στο οποίο κατασκευάστηκε η περίφραξη που χαρακτηρίσθηκε ως αυθαίρετη.
4. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 1 του από 13-01-1986 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 10/Δ/1986) που αντικατέστησε το πρώτο και το όγδοο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του από 05-07-1983 προεδρικού διατάγματος η ένσταση εξετάζεται από τετραμελή επιτροπή που αποτελείται από τρεις υπαλλήλους της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας και ένα εκπρόσωπο της τοπικής ένωσης δήμων και κοινοτήτων. Η Επιτροπή έχει απαρτία όταν παρευρίσκονται τουλάχιστον τα τρία από τα μέλη της. Συνεπώς πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως, κατά τον οποίο παραβιάστηκε ουσιώδης τύπος της διαδικασίας διότι η Επιτροπή αυθαιρέτων κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης συνεδρίασε με τριμελή σύνθεση. Ο δε ισχυρισμός της αιτούσας ότι είναι απαραίτητη η συμμετοχή του εκπροσώπου της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι και αυτός απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι το από 05-07-1983 προεδρικό διάταγμα δεν κάνει καμία διάκριση μεταξύ των μελών της Επιτροπής για τον αριθμό απαρτίας.
5. Επειδή στη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του από 05-07-1983 προεδρικού διατάγματος ορίζεται ότι:
{Στην ένσταση που κατατίθεται σημειώνεται αμέσως η ημερομηνία και η ώρα της εξέτασης της. Για τη σημείωση αυτή λαμβάνει γνώση ο ενδιαφερόμενος υπογράφοντας αμέσως και αν αρνηθεί να υπογράψει γίνεται σχετική μνεία στην ένσταση και υπογράφεται από τον αρμόδιο υπάλληλο.}
Είναι δε αυτονόητο πως όταν επανεξετάζεται μετά από ακύρωση, ένσταση που είναι ήδη κατατεθειμένη στην αρμόδια Επιτροπή αυθαιρέτων δεν τηρείται η προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή διαδικασία, αλλά ειδοποιείται ο ενδιαφερόμενος για την ημέρα και ώρα επανεξέτασης της ένστασής του. Όπως προαναφέρθηκε, στην προκειμένη περίπτωση η Επιτροπή επανεξέτασε την ένσταση της αιτούσας μετά την ακύρωση της προγενέστερης απόφασής της. Για τη γνωστοποίηση του χρόνου της επανεξέτασης αυτής, κοινοποιήθηκε στην αιτούσα αντίγραφο πρόσκλησης προς τα μέλη της Επιτροπής που περιλάμβανε την ημερομηνία και ώρα συνεδρίασης της Επιτροπής και μεταξύ των προς συζήτηση θεμάτων, την υπόθεση της αιτούσας. Συνεπώς η αιτούσα κλητεύθηκε να παραστεί κατά την επανεξέταση της ένστασής της και τα περί αντιθέτου προβαλλόμενα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα.
6. Επειδή από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει πως η αιτούσα κατασκεύασε χωρίς να λάβει άδεια από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία περίφραξη, στην οποία περιέλαβε και τμήμα κοινοχρήστου χώρου (προβλεπόμενη από το ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής οδό). Και προβάλλει μεν η αιτούσα με τη κρινόμενη αίτηση όπως είχε προβάλει και με την ένστασή της προς την Επιτροπή ότι για το τμήμα αυτό της οδού δεν έχει συντελεσθεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας της ούτε έχει παραχωρηθεί από την αιτούσα στο Δήμο Πατρέων (δεδομένου ότι όπως ισχυρίζεται η παραχώρηση που έγινε προς το Δήμο Πατρέων ήταν άκυρη). Ανεξάρτητα όμως από το αν έχει συντελεσθεί ή όχι η ρυμοτομική απαλλοτρίωση για το επίδικο τμήμα της οδού και αν παραχωρήθηκε ή όχι από την αιτούσα η έκταση αυτή στον οικείο Δήμο, εφόσον η αιτούσα κατασκεύασε, χωρίς να λάβει προηγουμένως από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία σχετική άδεια, περίφραξη σε προβλεπόμενη από το σχέδιο πόλης οδό ορθώς και νομίμως χαρακτηρίστηκε η περίφραξη αυτή αυθαίρετη και κατεδαφιστέα, τα δε περί αντιθέτου προβαλλόμενα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα.
7. Επειδή κατόπιν αυτών η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.
Δια ταύτα
Απορρίπτει την αίτηση.
Δέχεται την παρέμβαση.
Διατάζει τη κατάπτωση του παραβόλου.
Επιβάλλει στην αιτούσα τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου που ανέρχεται σε 14.000 δραχμές και των παρεμβαινόντων που ανέρχεται σε 19.600 δραχμές.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 19-02-1990.
Ο Προεδρεύων Σύμβουλος
Η Γραμματέας
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 22-05-1990.
Ο Προεδρεύων Σύμβουλος
Ο Γραμματέας