Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Αριθμός 1300/2000

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

 

Τμήμα Ε

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 17-11-1999, με την εξής σύνθεση: Στυλιανός Σαρηβαλάσης, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Κωνσταντίνος Μενουδάκος, Σωτήριος Ρίζος, Σύμβουλοι, Αικατερίνη Χριστοφορίδου, Δημήτριος Αλεξανδρής, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Βασίλειος Μαντζουράνης.

 

Δια να δικάσει την από 11-11-1998 αίτηση:

 

της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία ΤΥΡΑΣ Ανώνυμη Εταιρεία, που εδρεύει στα Τρίκαλα Θεσσαλονίκης, 5ο km Εθνική Οδός Τρικάλων - Πύλης και διατηρεί υποκατάστημα (κέντρο διανομής προϊόντων) στη Λυκόβρυση Αττικής, οδός Σοφοκλή Βενιζέλου αριθμός 46, η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Παναγιώτη Πετρόπουλο (Αριθμός Μητρώου 6573), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,

 

κατά της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Αθηνών - Πειραιά, η οποία δεν παρέστη,

 

και κατά του παρεμβαίνοντος Σωματείου με την επωνυμία Ένωση Βιομηχανιών Ψύχους, που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Σταδίου αριθμός 51, το οποίο παρέστη με τον δικηγόρο Κωνσταντίνο Σακελλαριάδη (Αριθμός Μητρώου 7867), που τον διόρισε με πρακτικό του το Διοικητικό του Συμβούλιο.

 

Με την αίτηση αυτή η αιτούσα Εταιρεία ζητεί να ακυρωθεί η υπ' αριθμόν οίκοθεν 11276/1998 απόφαση της Βοηθού Νομάρχου της Νομαρχίας Αθηνών, Τομέας Ανατολικής Αθήνας, Τμήμα Ορυκτού Πλούτου και Βιομηχανίας και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.

 

Στη δίκη παρέστη ο Υπουργός Ανάπτυξης με την Β. Τύρου, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

 

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητού, Συμβούλου Σωτηρίου Ρίζου.

 

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της αιτούσης εταιρείας, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο του παρεμβαίνοντος Σωματείου και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.

 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου,

 

Είδε τα σχετικά έγγραφα και

 

σκέφθηκε κατά το νόμο

 

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως κατεβλήθησαν τα νόμιμα τέλη και το παράβολο (αριθμοί γραμματίων 445460, - 61/1998 και 211676/1998).

 

2. Επειδή, με την ως άνω αίτηση ζητείται η ακύρωση της υπ' αριθμόν 11276/1998 αποφάσεως της βοηθού Νομάρχου Αθηνών (Τομέας Ανατολικής Αθήνας), με την οποία διεκόπη η λειτουργία των ψυκτικών εγκαταστάσεων της αιτούσης ανωνύμου εταιρείας, που βρίσκονται στο Δήμο Λυκόβρυσης (Αττικής) και επί της οδού Σοφοκλή Βενιζέλου 46, για τον λόγο ότι σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα 84/1984 απαγορεύεται η ίδρυση και λειτουργία ψυκτικών εγκαταστάσεων στον Νομό Αττικής. Ως συμπροσβαλλόμενες πρέπει να θεωρηθούν α) η υπ' αριθμόν 38185/1998 απόφαση του Γενικού Γραμματέως Περιφέρειας Αττικής, με την οποία απερρίφθη προσφυγή της αιτούσης εταιρείας κατά της νομαρχιακής πράξεως και β) η υπ' αριθμόν Φ. 18/40350/1687/1998 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, με την οποία επίσης απερρίφθη προσφυγή της αιτούσης κατά της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέως Περιφέρειας.

 

3. Επειδή, υπέρ του κύρους των προσβαλλόμενων πράξεων παρεμβαίνει με έννομο συμφέρον και εν γένει παραδεκτώς το σωματείο Ένωση Βιομηχανιών Ψύχους (βλέπε ΣτΕ 4207/1997, 2947/1999 κ.ά.).

 

4. Επειδή, κατά την έννοια του άρθρου 24 του Συντάγματος, αποτελεί πρωταρχική αποστολή του κράτους η διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος και η μέριμνα για την χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, προκειμένου να διασφαλισθούν, μεταξύ των άλλων, ισόρροποι συνθήκες διαβιώσεως των κατοίκων σε όλους τους οικισμούς της χώρας. Στο πλαίσιο των διατάξεων αυτών νοείται και η επιδιωκόμενη από το Κράτος οικονομική ανάπτυξη κατά το άρθρο 106 του Συντάγματος, η οποία πρέπει να είναι βιώσιμη, δηλαδή να μην οδηγεί σε εξάντληση των φυσικών πόρων και σε επιδείνωση των συνθηκών διαβιώσεως των ανθρώπων στους οικισμούς.

 

5. Επειδή, ο νομοθέτης, κατ' εφαρμογή των ανωτέρω συνταγματικών αρχών, και προς αντιμετώπιση της δημιουργηθείσης οικολογικής κρίσεως στο λεκανοπέδιο της Αττικής, ως εκ της συγκεντρώσεως μεγάλου τμήματος του πληθυσμού και του μείζονος μέρους των οικονομικών δραστηριοτήτων, κατάρτισε ρυθμιστικό σχέδιο και πρόγραμμα προστασίας του περιβάλλοντος, το οποίο περιελήφθη στο νόμο 1515/1985 (ΦΕΚ 18/Α/1985). Οι στόχοι του νόμου αυτού είναι μεταξύ των άλλων, η οικολογική ανασυγκρότηση των Αθηνών και ο περιορισμός της ρυπάνσεως των στοιχείων του περιβάλλοντος (άρθρο 2 εδάφια α και δ). Οι στόχοι αυτοί θα επιτευχθούν ειδικότερα με την ανάσχεση της διόγκωσης των οικονομικών δραστηριοτήτων στην πρωτεύουσα (άρθρο 3 παράγραφος 2 εδάφιο β), με την απομάκρυνση οχληρών εγκαταστάσεων και λειτουργιών από τις περιοχές κατοικίας (άρθρο 3 παράγραφος 3 εδάφιο γ') καθώς και με σειρά άλλων μέτρων.

 

Εξάλλου, με το προηγηθέν προεδρικό διάταγμα 84/1984 (ΦΕΚ 33/Α/1984), είχε ήδη τεθεί η απαγόρευση ιδρύσεως και εγκαταστάσεως στο ηπειρωτικό τμήμα του Νομού Αττικής νέων βιομηχανιών και βιοτεχνιών (άρθρο 2), με αποκλειστική απαρίθμηση των εξαιρέσεων σε προσαρτημένο πίνακα. Κατά ταύτα, ο νομοθέτης, διαγνώσας ότι η φέρουσα ικανότητα του λεκανοπεδίου δεν επιτρέπει την επιβάρυνσή του με νέες μονάδες του δευτερογενούς τομέως, δεν θεωρεί πλέον ως βιώσιμους εκείνες που επιδιώκουν να εγκατασταθούν στον χώρο αυτό και δεν εμπίπτουν στις επιτραπείσες εξαιρέσεις.

 

6. Επειδή, σύμφωνα με τα ανωτέρω, οι ψυκτικές μονάδες εμπίπτουν στον κανόνα της απαγορεύσεως του προεδρικού διατάγματος 84/1984 και δεν επιτρέπεται να εγκατασταθούν και λειτουργήσουν στο λεκανοπέδιο Αττικής, αφού δεν περιλαμβάνονται στον πίνακα των εξαιρέσεων που προσαρτάται στο Δ/μα αυτό. Συνεπώς, νομίμως εξεδόθη, με επίκληση των ανωτέρω διατάξεων, η προσβαλλόμενη νομαρχιακή απόφαση περί παύσεως λειτουργίας των σχετικών εγκαταστάσεων της αιτούσης εταιρείας και πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της. Πρέπει επίσης να απορριφθεί ως αβάσιμος και ο ειδικότερος ισχυρισμός ότι, δήθεν, οι ανωτέρω διατάξεις δεν αποσκοπούν στην απαγόρευση ψυκτικών εγκαταστάσεων που προορίζονται, όπως εν προκειμένω, για την συντήρηση αγαθών (τροφίμων) της ίδιας εταιρείας αλλά απαγορεύουν μόνο την εμπορία ψύχους, δηλαδή την εκμετάλλευση ψυκτικών θαλάμων για την διαφύλαξη προϊόντων τρίτων έναντι αμοιβής. Διότι, πουθενά στις παρατεθείσες διατάξεις δεν γίνεται τέτοια διάκριση, ενώ, εξ άλλου, από την συνταγματική διάταξη προκύπτει ότι αντικείμενο προστασίας είναι ο χώρος του Λεκανοπεδίου έναντι οιασδήποτε περαιτέρω συγκεντρώσεως οικονομικών δραστηριοτήτων.

 

7. Επειδή, προβάλλεται περαιτέρω ότι η Διοίκηση ακολουθούσε στο παρελθόν την πρακτική να θεωρεί τις ψυκτικές μονάδες ως μη εμπίπτουσες στο πεδίο εφαρμογής του προεδρικού διατάγματος 84/1984, η πρακτική δε αυτή εκφραζόταν σε ορισμένα έγγραφα του Υπουργείου Βιομηχανίας έτους 1989. Η μεταβολή της πρακτικής αυτής προσβάλλει, κατά τον εξεταζόμενο λόγο την αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και καθιστά παράνομες τις προσβαλλόμενες πράξεις. Ο λόγος όμως αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος το μεν διότι στα αναφερόμενα στην αίτηση ακυρώσεως έγγραφα δεν γίνεται κρίση της διοικήσεως ως προς την εφαρμογή ή μη του προεδρικού διατάγματος 84/1984, αφ' ετέρου δε διότι η αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης, ανεξαρτήτως της συνταγματικής κατοχυρώσεώς της, προϋποθέτει την ύπαρξη θετικών και νομίμων πράξεων της Διοικήσεως (βλέπε ΣτΕ 907/1997, 2456/1997), πράγμα που εν προκειμένω δεν συμβαίνει.

 

8. Επειδή, στην παράγραφο 12 του άρθρου 10 του νόμου 2741/1999 περί του Ενιαίου Φορέως Ελέγχου Τροφίμων κ.λ.π. (ΦΕΚ 199/Α/1999) περιελήφθη η εξής διάταξη:

 

{Συμπληρώνεται ο πίνακας της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του προεδρικού διατάγματος 84/1984 (ΦΕΚ 33/Α/1984) με την προσθήκη των δραστηριοτήτων:

 

Α) Τροφοδοσία με τρόφιμα (catering) ΚΑ ΕΣΥΕ 555.2 και

Β) Αποθήκες - Ψυγεία 631, 2 ως ακολούθως:

 

 

Οι παραπάνω δραστηριότητες επιτρέπεται να ιδρύονται:

 

α) σε περιοχές Γενικής Κατοικίας (ΚΓ) με την προϋπόθεση ότι η συνολική επιφάνεια των χώρων αποθήκευσης δεν υπερβαίνει τα 1.500 m2

 

β) σε περιοχές επαγγελματικής εγκατάστασης (ΕΜ) και (ΕΟ) σε ΒΙΠΑ - ΒΙΟΠΑ - ΒΕΠΕ, καθώς και σε εκτός σχεδίου περιοχές του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 707/1979 χωρίς περιορισμό στην κινητήρια ισχύ και τη συνολική επιφάνεια των χώρων αποθήκευσης.}

 

Η διάταξη όμως αυτή, ανεξαρτήτως του αν είναι σύμφωνη προς το άρθρο 24 του Συντάγματος, δεν έχει αναδρομική ισχύ και ως εκ τούτου δεν δύναται να εφαρμοσθεί στην κρινόμενη υπόθεση και να καταστήσει παράνομες τις προσβληθείσες διοικητικές πράξεις, που εξεδόθησαν πριν από την έναρξη ισχύος της και με τις οποίες εκρίθη ότι κατά το προεδρικό διάταγμα 84/1984 δεν είναι επιτρεπτή η εγκατάσταση νέων ψυκτικών μονάδων στην Αττική.

 

9. Επειδή, κατά ταύτα η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.

 

Δια ταύτα

 

Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση.

 

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.

 

Δέχεται την παρέμβαση.

 

Επιβάλλει στην αιτούσα εταιρεία την δικαστική δαπάνη του Δημοσίου εκ δραχμών 14.000 και του παρεμβαίνοντος σωματείου εκ δραχμών 19.600.

 

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 06-12-1999 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 29-03-2000.