Άρθρο 7: Επίπεδα με κλίση

1. Η εντός και εκτός των συνεργείων κλίση των ανόδων - καθόδων σε σχέση με το οριζόντιο δάπεδο, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 20% καθ' όλο το μήκος τους. Ειδικά για συνεργεία ωφέλιμης επιφανείας μικρότερης των 100 m2 επιτρέπεται κλίση μέχρι 25%. Σε περίπτωση υπερυψωμένου συνεργείου με είσοδο επί της ρυμοτομικής γραμμής, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προσπέλαση των οχημάτων στο συνεργείο κινητές ράμπες ανεξαρτήτως κλίσης, εφόσον η υψομετρική διαφορά του δαπέδου του συνεργείου από το πεζοδρόμιο δεν υπερβαίνει τα 0,60 m.

2. Το δάπεδο των ανόδων - καθόδων με κλίση πρέπει να παρουσιάζει ειδικά διαμορφωμένη επιφάνεια για επίτευξη μεγαλύτερης πρόσφυσης στην άνοδο και κάθοδο των οχημάτων.

3. Το πλάτος του καταστρώματος των ανόδων - καθόδων με κλίση πρέπει να είναι τουλάχιστον 2,25 m στα ευθύγραμμα τμήματα και 3,00 m στα καμπύλα τμήματα. Οι ελικοειδούς μορφής άνοδοι - κάθοδοι πρέπει να έχουν ακτίνα καμπυλότητας 6,50 m τουλάχιστον που μετριέται από το εξωτερικό ακραίο σημείο του ελεύθερου καταστρώματος, η δε επιφάνεια αυτών πρέπει να έχει εγκάρσια κλίση 3% μέχρι 5%.

4. Οι ανοικτές πλευρές των χώρων στάθμευσης και των διαδρόμων προσπέλασης σ' αυτούς, περιλαμβανομένων και των ανόδων - καθόδων,πρέπει να προστατεύονται με στηθαίο από οπλισμένο σκυρόδεμα ή κιγκλίδωμα με ανάλογη αντοχή σε κρούση, αν τα δάπεδα στάθμευσης και κυκλοφορίας υπέρκεινται του περιβάλλοντος χώρου περισσότερο από 0,50 m. Αν υπέρκεινται από 0,20 m έως 0,50 m τότε επιβάλλεται κατασκευή κρασπέδου ύψους τουλάχιστον 0,15 m.

5. Η θέση της επικλινούς επιφάνειας ανόδου - καθόδου μέσα στο συνεργείο επιλέγεται έτσι, ώστε να αποκλείεται η οποιασδήποτε μορφής ενόχληση των κατοικούντων γύρω από το συνεργείο, είτε από το θόρυβο είτε από κραδασμούς.