|
1. Υπαίθριος σταθμός χαρακτηρίζεται χώρος χρησιμοποιούμενος δια την στάθμευση, ολική ή μερική διημέρευση ή διανυκτέρευση 5 αυτοκινήτων και άνω.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 1 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 19 του νόμου 4599/2019 (ΦΕΚ 40/Α/2019). |
2. Ωφέλιμη επιφάνεια υπαίθριου σταθμού καλείται η επιφάνεια η οποία περικλείεται από τα όρια διατιθέμενου ιδιόκτητου ή μισθωμένου ελεύθερου ακάλυπτου χώρου και η οποία μπορεί να εκτείνεται μέχρι τη ρυμοτομική γραμμή. Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατόν η ωφέλιμη επιφάνεια να εκτείνεται πέραν της ρυμοτομικής, επί ρυμοτομούμενων ακινήτων, εφόσον έχει παρέλθει δεκαετία από την κήρυξη και εφόσον δεν έχει συντελεστεί με οποιονδήποτε τρόπο η απαλλοτρίωση. Δεν επιτρέπεται η χωροθέτηση θέσεων στάθμευσης στο ρυμοτομούμενο τμήμα της ωφέλιμης επιφάνειας του σταθμού, το οποίο χρησιμοποιείται ως χώρος ελιγμών. Είναι δυνατόν, κατά τα ως άνω, να συμπεριλαμβάνεται στην ωφέλιμη επιφάνεια του υπαίθριου σταθμού και η προβλεπόμενη παρόδια στοά του άρθρου 22 του νόμου 4067/2012 (ΦΕΚ 79/Α/2012).
Από την παρούσα διάταξη δεν επηρεάζεται το κύρος και η διαδικασία της απαλλοτρίωσης του ρυμοτομούμενου τμήματος, το οποίο όταν αυτή συντελεστεί παύει να προσμετράται στην ωφέλιμη επιφάνεια των υπαίθριων σταθμών.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 2 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 19 του νόμου 4313/2014 (ΦΕΚ 261/Α/2014). |
3. Η δια τον υπολογισμό της ωφελίμου εις αυτοκίνητα χωρητικότητος ενός υπαιθρίου σταθμού έκτασις, συνυπολογιζομένων και των απαραιτήτων διαδρόμων κ.λ.π., ορίζεται εις 20 m2 ανά αυτοκίνητον.