Άρθρο 22: Δυνατότητα μη κήρυξης ακυρότητας της σύμβασης - Επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος - Εναλλακτικές κυρώσεις

1. Ο σχηματισμός, ο οποίος εξετάζει τη σχετική προδικαστική προσφυγή, μπορεί να μην κηρύξει την ακυρότητα σύμβασης, η οποία έχει ανατεθεί παράνομα για τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 21, εάν διαπιστώσει ότι επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος επιβάλλουν τη διατήρηση των αποτελεσμάτων της σύμβασης (άρθρο 370 παράγραφος 1 του νόμου 4412/2016).

2. Οικονομικά συμφέροντα τα οποία συνδέονται άμεσα με τη σύμβαση δεν συνιστούν επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος. Τέτοιοι λόγοι είναι μεταξύ άλλων, τα έξοδα λόγω καθυστέρησης στην εκτέλεση της σύμβασης, τα έξοδα λόγω της κίνησης νέας διαγωνιστικής διαδικασίας, τα έξοδα λόγω αλλαγής του οικονομικού φορέα, ο οποίος εκτελεί τη σύμβαση, και τα έξοδα των νομικών υποχρεώσεων λόγω της κήρυξης της σύμβασης ως ανενεργού. Η ύπαρξη οικονομικών συμφερόντων για τη διατήρηση των αποτελεσμάτων μιας σύμβασης θεωρείται ως επιτακτικός λόγος, εφόσον σε εξαιρετικές περιστάσεις η ακυρότητα θα οδηγούσε σε δυσανάλογες συνέπειες (άρθρο 370 παράγραφος 2 του νόμου 4412/2016).

3. Αν ο οικείος σχηματισμός της Αρχής Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών αποφασίσει, σύμφωνα με την παράγραφο 1, να μην κηρύξει την ακυρότητα σύμβασης, η οποία συνάφθηκε παράνομα για τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 21, επιβάλλει πρόστιμο στην αναθέτουσα αρχή, το ύψος του οποίου καθορίζεται στη σχετική απόφαση. Ο οικείος σχηματισμός έχει διακριτική ευχέρεια να καθορίσει το ύψος του προστίμου λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα της παράβασης, τη συμπεριφορά της αναθέτουσας αρχής και τη διάρκεια της σύμβασης. Το ύψος του προστίμου δεν μπορεί να υπερβαίνει το 10% της αξίας της σύμβασης, μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Με ειδική απόφαση του οικείου σχηματισμού το πρόστιμο περιέρχεται στον προσφεύγοντα (άρθρο 370 παράγραφος 3 του νόμου 4412/2016).