|
1. Ο μέγιστος αριθμός ορόφων ορίζεται σε 2.
2. Το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων ορίζεται ως εξής:
α) το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος καθορίζεται σε 7,50 m.
β) το ύψος του κτιρίου ή του κτίσματος μετράται σε κάθε σημείο του περιγράμματος της οικοδομής και από την τελική στάθμη του φυσικού εδάφους μόνον. Το ύψος του κτιρίου στο ανάντη της οδού δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 3,50 m (ύψος ενός ορόφου).
γ) σε περίπτωση που η γραμμή δόμησης συμπίπτει με το όριο του δρόμου, το μέγιστο ύψος της όψης επί του δρόμου αυτού μετράται από την στάθμη της οδού.
δ) η τυχόν υπερύψωση του δαπέδου του ισογείου δεν θα υπερβαίνει το 1,00 m από τη στάθμη του δρόμου.
ε) ως μέγιστο ύψος κτιρίου ή κτίσματος νοείται το ύψος των τελικά διαμορφωμένων όψεων, συμπεριλαμβανομένης και της υπερύψωσης, έως 1,00 m, από το φυσικό έδαφος. Πέραν του ύψους αυτού, επιτρέπεται μόνον η κατασκευή στέγης και καπνοδόχων.
στ) απαγορεύεται κάθε εκσκαφή ή επιχωμάτωση στο γήπεδο, εκτός από τις απολύτως αναγκαίες για το περίγραμμα της οικοδομής.
3. α) Η τοποθέτηση του κτιρίου στο οικόπεδο θα γίνεται έτσι ώστε:
i) να διατηρείται η συνέχεια της οικοδομικής γραμμής,
ii) να προστατεύονται βασικά σημεία θέας των κοινόχρηστων χώρων (δρόμων, πλατειών),
iii) να προστατεύεται, κατά το δυνατόν, η θέα των όμορων οικοπέδων και ιδιαίτερα των όπισθεν ευρισκομένων,
iv) να μη διαμορφώνονται υποβαθμισμένοι ελεύθεροι χώροι ανάμεσα σε όμορες ιδιοκτησίες.
β) Προκειμένου οι αρμόδιες υπηρεσίες να εγκρίνουν την θέση του κτιρίου στο οικόπεδο, πρέπει να υποβάλλεται πλήρης φωτογραφική αποτύπωση του άμεσου περιβάλλοντος του οικοπέδου (όμορα οικόπεδα, δρόμοι ή κοινόχρηστοι χώροι που βρίσκονται σε άμεση επαφή με το οικόπεδο).
4. Η γραμμή δόμησης ορίζεται ως το κοινό όριο μεταξύ των οικοπέδων και των κοινόχρηστων χώρων. Εάν η υφιστάμενη κατάσταση έχει παγιωθεί ως προς τη θέση της γραμμής δόμησης, η οικοδομή τοποθετείται στη διαμορφωμένη οικοδομική γραμμή. Εάν ανεγείρεται νέα οικοδομή στη θέση του παλαιού κτιρίου (κατεδαφισθέντος ή όχι), η νέα οικοδομή τοποθετείται στη θέση του παλαιού κτιρίου.
5. α) Η ογκοπλαστική διαμόρφωση του κτιρίου, η διάταξή του μέσα στο γήπεδο και τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά πρέπει να προσαρμόζονται στα τοπικά παραδοσιακά αρχιτεκτονικά πρότυπα.
β) Συγκεκριμένα, οι κατόψεις των κτιρίων θα είναι ορθογωνικές, ώστε να προκύπτουν συμπαγείς, παραλληλεπίπεδοι, καθαροί κτιριακοί όγκοι, χωρίς προκτίσματα.
γ) Σε διώροφα κτίρια, είναι δυνατόν, ο όροφος να τοποθετηθεί σε εσοχή, ώστε τμήμα του δώματος του ισογείου να έχει χρήση υπαίθριου χώρου για τον όροφο.
δ) Ο μέγιστος επιτρεπόμενος ενιαίος κτιριακός όγκος δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 800 m3. Σε κτίρια που για λόγους λειτουργικότητας αναπτύσσονται σε όγκο μεγαλύτερο του επιτρεπομένου, επιβάλλεται η διάσπαση των όγκων, χωρίς απαραίτητα πλήρη διαχωρισμό είτε ως προς το ύψος είτε ως προς την κάτοψη, κατά 2.00 m. Οι όγκοι που διαμορφώνονται μπορούν να βρίσκονται είτε σε επαφή μεταξύ τους, είτε να συνδέονται με ημιυπαίθριους χώρους ή αυλές, δημιουργώντας ένα ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο με ενότητα και συνοχή, σύμφωνα με τη συγκρότηση και δομή των παραδοσιακών κτισμάτων του οικισμού. Σε περίπτωση πλήρους διαχωρισμού των επιμέρους όγκων, η μεταξύ τους απόσταση είναι τουλάχιστον 2,50 m.
ε) Σε πολιτιστικά κτίρια ή κτίρια κοινής ωφελείας δεν επιβάλλεται η διάσπαση των όγκων. Τα κτίρια αυτά πρέπει να τηρούν την υφιστάμενη κλίμακα των κτιρίων του οικισμού.
6. Το μέγιστο συνεχές ενιαίο τμήμα όψεως του κτιρίου πρέπει να μην υπερβαίνει τα 10 m. Σε περίπτωση που το μήκος του κτιρίου είναι μεγαλύτερο, επιβάλλεται ο διαχωρισμός των στεγών του κτιρίου.
7. α) Η κάλυψη των κτιρίων επιβάλλεται να γίνεται με κεραμοσκεπή στέγη τετράρριχτη ή δίρριχτη με αετωματικές απολήξεις στην κύρια όψη. Μονόρριχτη στέγη επιτρέπεται μόνο σε μονώροφα μικρά κτίσματα, εμβαδού έως 50 m2.
β) Η κλίση της στέγης δεν θα υπερβαίνει το 30% και το ύψος της το 1,50 m.
γ) Η στέγαση είναι ενσωματωμένη στο κτίσμα, χωρίς γείσωμα στις απολήξεις των όψεων, κατά τα τοπικά παραδοσιακά πρότυπα. Η διευθέτηση των ομβρίων γίνεται με περιμετρικό λούκι μεταξύ του εξωτερικού τοίχου και της εγκιβωτισμένης στέγης.
δ) Κατ' εξαίρεση στα κτίσματα νεοκλασικού τύπου, επιτρέπεται η προεξοχή της στέγης έως 0,20 m.
ε) Η επικάλυψη της στέγης γίνεται με βυζαντινά ή ρωμαϊκά κεραμίδια, χρώματος κόκκινου.
στ) Επιβάλλεται η κατασκευή της στέγης, μετά την ολοκλήρωση του φέροντος οργανισμού και της τοιχοποιίας του κτιρίου και πριν από κάθε άλλη οικοδομική εργασία, έστω και αν δεν έχει εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης.
8. α) Τα εξωτερικά ανοίγματα δεν υπερβαίνουν το 20% της επιφανείας των όψεων, στις οποίες αντιστοιχούν.
β) Τα ανοίγματα διατάσσονται συμμετρικά, ως προς τον άξονα της κεντρικής εισόδου, με τριαδική ή πενταδική διάταξη στην κύρια όψη, η δε τοποθέτησή τους γίνεται σε επάλληλες ζώνες καθ' ύψος.
γ) Η αναλογία πλάτους / ύψους είναι 1:1,5 έως 1:2 για τα παράθυρα και 1:2 έως 1:2,5 για τις μονόφυλλες πόρτες, μη συμπεριλαμβανομένων των φεγγιτών. Το πλάτος των ανοιγμάτων δεν υπερβαίνει το 1,20 m.
δ) Οι αποστάσεις μεταξύ των ανοιγμάτων διαμορφώνονται, ώστε οι ενδιάμεσες πλήρεις επιφάνειες να προσεγγίζουν το πλάτος των κενών (ανοιγμάτων).
ε) Η απόσταση των ανοιγμάτων από τις ακμές των κτιρίων θα είναι τουλάχιστον 1,00 m και η μεταξύ τους απόσταση τουλάχιστον 1,00 m.
στ) Επιτρέπεται η κατασκευή φεγγιτών.
ζ) Επιτρέπονται τα ανακουφιστικά τόξα στα υπέρθυρα των ανοιγμάτων, ύψους έως 0,15 m.
9. α) Τα κουφώματα επιβάλλεται να είναι ξύλινα καρφωτά (σανιδωτά), ταμπλαδωτά ή περσιδωτά, τοποθετημένα σε περασιά με την εξωτερική επιφάνεια της τοιχοποιίας. Τα υαλοστάσια των ανοιγμάτων πρέπει να υποδιαιρούνται με οριζόντια καΐτια.
β) Το σύνολο των κουφωμάτων του κτιρίου επιβάλλεται να έχει ενιαίο χρωματισμό, και να είναι μονόχρωμα σε χρώμα μπλε, χονδροκόκκινο, γκρίζο ή πράσινο.
γ) Επιβάλλεται να βάφονται στο ίδιο χρώμα και τα μεταλλικά στοιχεία των κουφωμάτων (μεντεσέδες κ.λ.π.), με εξαίρεση τα σίδερα ασφαλείας, των οποίων το χρώμα πρέπει να εναρμονίζεται ανάλογα με τα χρώματα του κτιρίου.
δ) Οι αυλόθυρες πρέπει να είναι ξύλινες ή μεταλλικές βαμμένες στο χρώμα των κουφωμάτων ή των τυχόν άλλων μεταλλικών στοιχείων αντίστοιχα.
10. α) Οι περιφράξεις των αυλών ή των οικοπέδων, καθώς και οι τοίχοι αντιστήριξης, όπου απαιτείται, κατασκευάζονται ή από λιθοδομή ανεπίχριστη, ή από άλλο δομικό υλικό, πλάτους τουλάχιστον 0,40 m, οπότε επιχρίονται και βάφονται υποχρεωτικά, σε χρώμα λευκό. Το ύψος του κτιστού τμήματος των περιφράξεων, στη διαμορφωμένη οικοδομική γραμμή, δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 1,20 m από τη στάθμη του δρόμου. Η απόληξη κατασκευάζεται σε ευθεία γραμμή. Πάνω από το κτιστό τμήμα της περίφραξης επιτρέπεται η τοποθέτηση κιγκλιδώματος (φράχτη) ύψους έως 1,00 m από ξύλο ή σίδερο και βαμμένου σε χρωματισμούς ανάλογους με των κουφωμάτων.
β) Απαγορεύεται η δημιουργία τόξων, αψίδων, βόλτων ή άλλων διακοσμητικών στοιχείων στο σώμα του κτιρίου και στις περιφράξεις των γηπέδων. Τυχόν υπάρχουσες ανάλογες κατασκευές διατηρούνται και επισκευάζονται βάσει σχεδίων αποτύπωσης.
11. α) Οι εξώστες που ανοίγονται σε πρόβολο (μπαλκόνια) τοποθετούνται στον άξονα συμμετρίας της όψης ή στον άξονα της κεντρικής εισόδου.
β) Κατασκευάζονται από μπετόν ή ξύλο ή μέταλλο με ξύλινο δάπεδο, κατά τα τοπικά πρότυπα και έχουν ορθογωνική κάτοψη. Το πλάτος τους δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1/10 του πλάτους του δρόμου, το μέγιστο έως 1,00 m, και το μήκος τους τα 2,50 m. Οι εξώστες επιτρέπονται μόνο όταν ανοίγονται σε κοινόχρηστο χώρο, πλάτους μεγαλύτερου των 6.00 m, εάν τα οικόπεδα δεν έχουν προκήπιο.
γ) Επιτρέπεται η κατασκευή ξύλινων ή μεταλλικών υποστηριγμάτων κάτω από το δάπεδο των εξωστών, τα οποία θα είναι είτε σε επαφή με το δάπεδο του εξώστη είτε σε γωνία έως 35 μοιρών. Τα κτιστά ή μαρμάρινα φουρούσια επιτρέπονται μόνο σε περίπτωση κατασκευής κτιρίου νεοκλασικού τύπου.
δ) Οι εξώστες απέχουν από τις ακμές του κτιρίου τουλάχιστον 1,00 m και η μεταξύ τους απόσταση επιβάλλεται να είναι τουλάχιστον 1,50 m.
12. α) Τα ανοικτά κλιμακοστάσια επιτρέπονται μόνον από το ισόγειο στον όροφο.
β) Επιβάλλεται να είναι κτιστά και να τοποθετούνται παράλληλα και σε επαφή με τον όγκο του κτιρίου ή υπό γωνία, η οποία δεν θα υπερβαίνει τα 4 πατήματα. Το πλάτος τους να μη υπερβαίνει το 1,20 m. Τα πατήματα πρέπει να επιστρώνονται με σχιστόπλακες ή με τσιμεντοκονία χρώματος γκρι και τα ρίχτια να είναι σοβατισμένα και βαμμένα σε χρώμα λευκό. Απαγορεύεται κάθε άλλο υλικό επίστρωσης. Απαγορεύονται οι ελικοειδείς κλίμακες.
γ) Τα ανοικτά κλιμακοστάσια δεν προσμετρώνται στο ποσοστό κάλυψης των οικοπέδων.
13. α) Τα στηθαία των εξωστών και των ανοικτών κλιμάκων επιβάλλεται να κατασκευάζονται αποκλειστικά από ξύλο ή σίδερο απλής ορθογωνικής διατομής, βαμμένα σε χρωματισμούς ανάλογους των κουφωμάτων τα ξύλινα, τα δε σιδερένια είναι δυνατόν να βαφούν και σε χρώμα μαύρο.
β) Τα κιγκλιδώματα νεοκλασικού τύπου επιτρέπονται μόνο στα αντίστοιχα κτήρια, μετά από έγκριση των αρμοδίων υπηρεσιών του ΥΠΑΙ. Τα στηθαία των ανοικτών εξωστών (εσοχές) κατασκευάζονται από ξύλο ή σίδερο, κατ' ανάλογο τρόπο με αυτά των εξωστών σε πρόβολο, ή με πεσσούς (0,40 x 0,40), σε συνδυασμό με ξύλινο ή σιδερένιο στηθαίο.
14. α) Προστεγάσματα - στέγαστρα επιτρέπονται από ξύλινο σκελετό ορθογωνικής διατομής και επιφάνεια κάλυψης οριζόντια, ή με μικρή κλίση έως 3%, αποκλειστικά κατασκευασμένη από φυσικό υλικό, καλάμια ή ύφασμα λευκού χρώματος. Τα οριζόντια στοιχεία του σκελετού πρέπει να μην προεξέχουν των κάθετων στοιχείων. Ο χρωματισμός του ξύλινου σκελετού των στεγάστρων είναι λευκός ή αυτός των κουφωμάτων.
β) Το μέγιστο ύψος των στεγάστρων στον όροφο των κτιρίων πρέπει να μην υπερβαίνει τα 2,30 m και να απέχει τουλάχιστον 0,50 m από την απόληξη της όψης.
γ) Απαγορεύεται η κατασκευή καμπύλων προστεγασμάτων, η χρήση πλαστικών, αλουμινίων, ετερνίτ και αμιαντοτσιμέντου (ελενίτ), καθώς και η τοποθέτηση κάθετων προς το έδαφος πετασμάτων.
15. Ο χρωματισμός στις εξωτερικές επιφάνειες των όψεων του κτιρίου επιβάλλεται να είναι σε τόνους που συναντώνται στις παλιές οικοδομές του οικισμού, όπως είναι το λευκό, οι αποχρώσεις της ώχρας, του κυανού, το κεραμιδί και εν γένει των γαιωδών χρωμάτων. Απαγορεύεται η οποιουδήποτε είδους επένδυση των εξωτερικών όψεων (λίθινες πλάκες, κεραμικά πλακάκια, κ.λ.π.).
16. Δεν επιτρέπεται η κατασκευή στοών, αρχιτεκτονικών προεξοχών, κογχών ή άλλων μορφολογικών στοιχείων, τα οποία δεν συναντώνται στα παραδοσιακά κτίσματα του οικισμού.