|
1. α. Τα ελάχιστα όρια εμβαδού και προσώπου και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης των οικοπέδων ορίζονται ως εξής:
β. Ειδικότερα:
β)α. Για τις πολεοδομικές ενότητες 1, 2 και 3:
Ελάχιστο πρόσωπο 10 m
Ελάχιστο εμβαδόν 250 m2
β)β. Για τις πολεοδομικές ενότητες 4 και 5, εκτός των οικοδομικών τετραγώνων 99, 100, 168, 171, 172, 290, 292, 294, 297, 299, 305, 307, 309 και 310 της πολεοδομικής ενότητας 4 και των οικοδομικών τετραγώνων 528, 533, 535, 536, 546, 547, 548, 551, 552, 553, 554, 555, 558, 559, 560, 561, 562, 565, 563, 566, 568, 572, 574, 575, 576, 577, 616, 618, 620, 622, 624, 626,628, 630, 631, 633, 635, 751 και 753 της πολεοδομικής ενότητας 5:
Ελάχιστο πρόσωπο 12 m
Ελάχιστο εμβαδόν 400 m2.
γ. Στις περιοχές των εδαφίων β)α και β)β:
Ελάχιστα όρια κατάτμησης οικοπέδων: εμβαδόν 600 m2 και πρόσωπο 15 m. Τα οικόπεδα που δημιουργήθηκαν μετά την έγκριση του σχεδίου και σύμφωνα με τις περί αρτιότητας διατάξεις των εγκριτικών διαταγμάτων, εξακολουθούν να θεωρούνται άρτια. Για όλα τα οικόπεδα, που θα προέλθουν από τις εισφορές σε γη κατά τη σύνταξη της οριστικής πράξης εφαρμογής: ελάχιστο εμβαδόν 600 m2 και ελάχιστο πρόσωπο 15 m.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 1 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 της [Α] ΠΕΧΩ/2100/2001 απόφασης (ΦΕΚ 628/Δ/2001). |
2. Επιπλέον των προϋποθέσεων της παραγράφου 1 απαιτείται όπως:
α) Στο οικοδομήσιμο τμήμα του οικοπέδου εγγράφεται κάτοψη κτιρίου με ελάχιστη επιφάνεια 50 m2 και ελάχιστη πλευρά 5 m και
β) Τα οικόπεδα δεν δημιουργήθηκαν από κατάτμηση που έγινε κατά παράβαση των διατάξεων του από 22-06-1983 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 284/Δ/1983).
3. Μέγιστο ποσοστό κάλυψης των οικοπέδων 30% της επιφανείας τους.
4. Ο συντελεστής δόμησης των οικοπέδων ορίζεται ως εξής:
α) Για το τμήμα του οικοπέδου ορίζεται από 0 - 300 m2 = 0,40.
β) Για το τμήμα του οικοπέδου από 301 - 1000 m2 = 0,30.
γ) Για το τμήμα του οικοπέδου από 1001 - 2.000 m2 = 0,20.
δ) Για το τμήμα του οικοπέδου από 2001 - και άνω = 0,10.
ε) Για τα κτίρια κοινής ωφελείας = 0,6.
στ) Στις περιοχές των εδαφίων 1)β)α και 1)β)β:
Η συνολική κάλυψη μιας ενιαίας οικοδομής δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 300 m2.
Επιτρέπεται να ανεγείρονται περισσότερες από μία οικοδομές στο ίδιο οικόπεδο, τόσες όσες προκύπτουν από την σχέση Α=(Δ/300)+1, όπου Α: ο αριθμός των επιτρεπομένων οικοδομών ανά οικόπεδο και Δ: το συνολικό εμβαδόν δόμησης.
Λαμβάνεται δε υπόψη μόνο το ακέραιο μέρος του αριθμού Α.
Η αναφερόμενη ως άνω διάταξη δεν ισχύει για τα κτίρια κοινής ωφελείας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 4 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 της [Α] ΠΕΧΩ/2100/2001 απόφασης (ΦΕΚ 628/Δ/2001). |
5. Μέγιστος αριθμός ορόφων των κτιρίων 2 m, με μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος αυτών 7,50 m.
6. Πάνω από το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων επιτρέπεται η κατασκευή στέγης ύψους μέχρι 1,5 m και μέγιστη κλίση 30%.
7. Στους οικοδομήσιμους χώρους που χαρακτηρίζονται με το στοιχείο Κ και στα ίδια ως άνω διαγράμματα, σε περίπτωση κατασκευής καταστήματος στο ισόγειο των κτιρίων το ύψος αυτών προσαυξάνεται κατά 2 m.
8. Απαγορεύεται η κατασκευή κτιρίων επί υποστηλωμάτων (Pilotis).
9. Επιβάλλεται εκτός προκηπίου η εξασφάλιση χώρου τουλάχιστον μια θέση στάθμευσης αυτοκινήτων για κάθε διαμέρισμα με εμβαδόν άνω των 50 m2.
10. Για την έκδοση οικοδομικών αδειών επιβάλλεται έλεγχος από την Αρχαιολογική Υπηρεσία για την περιοχή που έχει θεσπισθεί με την [Α] 11707/1966 απόφαση Υπουργού Πολιτισμού (ΦΕΚ 429/Β/1966) ως ζώνη προστασίας.
11. Οι δασικές εκτάσεις του άρθρου 1 του παρόντος διατηρούν αναλλοίωτο το δασικό τους χαρακτήρα, απαγορευόμενης πάσης άλλης χρήσεως αυτών, ή της κατά προορισμό χρήσεως των δασών, ως και πάσης επεμβάσεως δια της κατασκευής έργων κοινωφελούς ή και κοινοχρήστου χαρακτήρα (λ.χ. πλατείες, παιδικές χαρές).
Στους ανωτέρω χώρους απαγορεύονται επίσης οι κατασκευές που προβλέπονται από το άρθρο 19 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού (νόμος 1577/1985).