ΝΣΚ 940/1977
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 940/1977 (08-11-1977)
Αριθμός ερωτήματος: Το υπ' αριθμό πρωτοκόλλου Ε30734/08-10-1977 του Υπουργείου Δημοσίων Έργων / Υπηρεσία Οικισμού - Διεύθυνση Ε3/β.
Περίληψη Ερωτήματος: Ποιο το πλάτος της ζώνης των πόλεων των υφισταμένων προ του 1883 μετά την έκδοση του από 03-04-1929 προεδρικού διατάγματος.
Απάντηση Ερωτήματος: Επί του πρόσθεν ερωτήματος το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε ως ακολούθως:
Δια του άρθρου 29 του νομοθετικού διατάγματος της 17-07-1923 περί σχεδίων πόλεων, κωμών κ.λ.π. ορίζεται ότι:
Στο άρθρο 9 του νόμου [Ν] 358/1856 περί κατασκευής πεζοδρόμων, υπονόμων κ.λ.π. οριζόταν ότι:
{Η ζώνη εκάστης πόλεως, αφ' ης δεν επιτρέπεται η ανέγερσις οικοδομών, προσδιορίζεται δια βασιλικού διατάγματος. Το βάθος της εκτάσεως ταύτης από της εσχάτης οικοδομικής γραμμής κατά το εγκεκριμένο σχέδιον της πόλεως δεν θέλει είσθε ανώτερο του ενός και ημίσεως σταδίου.}
Σε εκτέλεση της διατάξεως ταύτης εξεδόθη το από [ΒΔ] 23-05-1883 βασιλικό διάταγμα περί προσδιορισμού των ζωνών των πόλεων, κωμών και χωρίων της επαρχίας Αττικής δια του οποίου ορίσθηκε ότι:
{οι ζώνες των πόλεων, κωμών, και χωρίων της επαρχίας Αττικής προσδιορίζονται σε 1500 m.}
Ακολούθως δια του άρθρου 14 του νομοθετικού διατάγματος της 17-07-1923 περί σχεδίων πόλεων, κωμών και συνοικισμών του Κράτους και οικοδομήσεως αυτών, δια του οποίου προβλέπεται περί ζώνης κειμένης πέριξ των τελευταίων ορίων του εγκεκριμένου σχεδίου της πόλεως, εντός της οποίας η οικοδόμησις επιτρέπεται μεν κατ' αρχήν, βάσει όμως όρων και περιορισμών που θα καθοριστούν δια βασιλικών διαταγμάτων, ορίζεται εν παραγράφω 3 αυτού, ότι:
{τα όρια της κατά την προηγουμένη παράγραφο ζώνης καθορίζονται εις εκάστην περίπτωσιν δια βασιλικού διατάγματος εκδιδομένου μετά γνώμη του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου και του Συμβουλίου των Δημοσίων Έργων, εφόσον δε δεν ορίζονται ως άνω τα ειρημένα όρια η ζώνη θεωρείται αυτοδικαίως υφισταμένη και έχουσα πλάτος 500 m. Το πλάτος της ζώνης άπαξ ορισθέν, δύναται ν' αυξηθεί, αλλά ουχί και να μειωθεί, εν περιπτώσει δ' επεκτάσεως του σχεδίου εντός της ζώνης θεωρείται και αυτή αυτοδικαίως επεκτεινόμενη εν εκάστη θέσει κατά το πλάτος της αντιστοίχου επεκτάσεως του σχεδίου εν τη ιδία θέσει.}
Περαιτέρω εν τη παραγράφω 4 του ρηθέντος άρθρου 14 ορίζεται ότι:
{Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου περί ζωνών ισχύουν και ως προς τις δυνάμει των μέχρι τούδε ισχυουσών διατάξεων υφιστάμενες ζώνες πόλεων κ.λ.π. δύνανται δε να εφαρμόζονται αναλόγως εν όλω ή εν μέρει και επί πόλεων, κωμών και συνοικισμών μη εχουσών έτι εγκεκριμένο σχέδιον. Εν τη τελευταία ταύτη περιπτώσει, ως όρια δια τον καθορισμό της ζώνης λαμβάνονται οι εις τα άκρα της πόλεως, κώμης κ.λ.π. υπάρχουσες οικοδομές.}
Εκ του συνδυασμού των ανωτέρω διατάξεων σαφώς και ανενδοίαστα προκύπτει ότι, το εις εκτέλεσιν του νόμου [Ν] 358/1856 εκδοθέν από [ΒΔ] 23-05-1883 βασιλικό διάταγμα, δια του οποίου το πλάτος, της ζώνης των πόλεων, κωμών και χωρίων της επαρχίας Αττικής είχε προσδιορισθεί σε 1500 m, τροποποιήθηκε μεταγενεστέρως δια της αναφερόμενης διατάξεως του άρθρου 14 παράγραφος 3 του νομοθετικού διατάγματος της 17-07-1923, εχούσης εφαρμογή κατά ρητή επιταγή της παραγράφου 4 αυτού, και ως προς τις δυνάμει των μέχρι τότε ισχυουσών διατάξεων υφιστάμενες ζώνες, καταργηθέν τελικώς μετά του ως είρηται νόμου, δια του από 03-04-1929 προεδρικού διατάγματος Περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού του Κράτους. Επομένως η περί ης το ερώτημα ζώνη, εφόσον δεν προκύπτει ότι εξεδόθη σχετικό προεδρικό διάταγμα. κατά την υπό της παραγράφου 4 του ρηθέντος άρθρου 14 προβλεπομένη διαδικασίαν, που προσδιορίζει τα όρια ταύτης, δέον να θεωρηθεί υφισταμένη και έχουσα πλάτος 500 m.
Ο Εισηγητής Πάρεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.