Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο | | | Νέοι χρήστες | Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. | Δημιουργία νέου λογαριασμού | | |
Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 88/1982 (11-02-1982)
Αριθμός ερωτήματος: Το υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου 54848/15225/13-01-1982 του Υπουργείου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (Γενική Διεύθυνση Οικισμού, Διεύθυνση Γ4, τμήμα Γ).
Περίληψη Ερωτήματος: Ερωτάται: Εάν συμφώνως προς την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του νόμου 5269/1931 κατά την οποίαν εις περίπτωσιν ανοικοδομήσεως επί ρυμοτομούμενου οικοπέδου πρέπει να εξασφαλίζεται κατά κρίσιν της Αρχής συνεχές οικοδομήσιμο τμήμα αυτού, δύναται η ανεγειρόμενη οικοδομή να καταλάβει και την θέσιν του υπό των κειμένων πολεοδομικών διατάξεων προβλεπομένου προκηπίου το οποίον διακόπτει την συνέχεια του ως άνω δομήσιμου τμήματος.
Απάντηση Ερωτήματος: Επί του πρόσθεν ερωτήματος το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε ως ακολούθως:
Ι. Κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του νόμου 5269/1931 επιτραπείσης κατά τις διατάξεις του νόμου τούτου της δομήσεως επί ρυμοτομούμενου οικοπέδου:
{εάν κατά την κυρωθείσα πράξη αναλογισμού ο ιδιοκτήτης του ρυμοτομούμενου οικοπέδου υποχρεούται να αποζημιώσει εαυτόν δια μέρος του υπό των κοινοχρήστων χώρων καταλαμβανόμενου οικοπέδου του, η άδεια οικοδομής χορηγείται μόνον δια το υπολειπόμενο μετά την αφαίρεση του ως άνω μέρους οικοπέδου και μόνον εάν τούτο είναι οικοδομήσιμο. Προς πραγμάτωση της αφαιρέσεως ταύτης το τμήμα δια την αποζημίωση του οποίου βαρύνεται αυτός ούτος ο ιδιοκτήτης, υπολογιζόμενο κατ' εμβαδόν, αφαιρείται εκ της όλης επιφανείας του οικοπέδου κατά την κρίσιν της αρμοδίας υπηρεσίας, εις τρόπον ώστε το υπολειπόμενο οικοδομήσιμο μέρος να είναι συνεχές και όσον οίον τε εναρμονισμένο και πληρέστερο προς τις οικοδομικές γραμμές.}
ΙΙ. Η ως άνω διάταξις, σκοπούσα εις την αρτιότερη πολεοδομική ρύθμιση της περιοχής και την εξασφάλιση υπέρ του κυρίου του ρυμοτομούμενου οικοπέδου συνεχούς δομήσιμου τμήματος αναφέρεται μόνον εις την διευθέτηση του ρυμοτομούμενου τμήματος του οικοπέδου, δια της καταλλήλου αφαιρέσεως εξ αυτού του τμήματος, δια την αποζημίωση του οποίου βαρύνεται ο ως άνω ιδιοκτήτης και δεν αφορά εις το μη ρυμοτομούμενο τμήμα του οικοπέδου, ουδέ θίγει τους τυχόν υφισταμένους ως προς το τελευταίον τούτο τμήμα όρους δομήσεως, οίον αποτελεί και η επιβολή προκηπίου κατά παγία νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (1096/1977, 50/1977, 2601/1975, 2955/1973, 3536/1973 κ.ά.). Συνεπώς, εάν υπό των κειμένων πολεοδομικών διατάξεων προβλέπεται εις το ρυμοτομούμενο οικόπεδον προκήπιο, δεν δύναται κατ' επίκληση της ως άνω διατάξεως της παραγράφου 2 του άρθρου 5 του νόμου 5269/1931 να επιτραπεί η δόμησις του δια το προκήπιο προοριζομένου χώρου, εφ' όσον η διάταξις αυτή δεν αίρει τον σχετικό όρον δομήσεως, αλλά ο χώρος του προκηπίου πρέπει να εξαιρεθεί της δομήσεως, διακοπτόμενης ούτω της συνέχειας του δομήσιμου τμήματος του οικοπέδου.
Το εις το υπ' αριθμόν Ε/14611/1977 έγγραφον της Υπηρεσίας οικισμού του Υπουργείου Δημοσίων Έργων αναφερόμενο επιχείρημα, κατά το οποίον, εφ' όσον δυνάμει της ως άνω διατάξεως επιτρέπεται η δόμησις επί οικοπέδου καταλαμβανόμενου υπό της οδού, πρέπει πολύ περισσότερον να επιτραπεί αυτή και δια τον χώρο του προκηπίου, δεν είναι σημαντικό, καθ' όσον παραθεωρεί την διάφορον φύσιν του περί προκηπίου όρου δομήσεως, έναντι των ρυμοτομικών βαρών, των οποίων και μόνον προβλέπεται η διευθέτησις υπό της ερμηνευόμενης διατάξεως (οράτε σχετικά Καμπουράκη Η περί σχεδίων πόλεων νομοθεσία έκδοση 1952).
ΙΙΙ. Υπό την αντίθετη εκδοχή, κατά την οποίαν, κατά την εφαρμογήν της ως άνω διατάξεως του νόμου 5269/1931 δύναται να οικοδομηθεί και ο δια το προκήπιο οριζόμενος χώρος, αιρούμενου του σχετικού περιορισμού, θα έδει να γίνει δεκτό ότι, εάν βραδύτερο ήθελε συντελεσθεί η απαλλοτρίωσις του ρυμοτομούμενου τμήματος του οικοπέδου, εφ' ου θα έχει ανεγερθεί οικοδομή, το καταλαμβάνον τον χώρο του προκηπίου τμήμα της οικοδομής δεν θα θιγεί, αφού ο χώρος ούτος δεν περιλαμβάνεται εις το αναγκαστικώς απαλλοτριωθέν δια της εφαρμογής του ρυμοτομικού σχεδίου τμήμα του οικοπέδου και συνεπώς δεν νοείται συντέλεσις της απαλλοτριώσεως ως προς αυτόν δια καταβολής της αποζημιώσεως, ούτω δε θα καθίστατο αδύνατον να αρθεί η συντελεσθείσα παραβίασις του όρου περί δημιουργίας προκηπίου και να αποκατασταθεί η ομοιομορφία ως προς την τήρηση του όρου τούτου δι' όλα τα οικόπεδα, εις τα οποία επεβλήθη ούτος και η εν γένει πολεοδομική τάξις της περιοχής.
ΙV. Πάντως πρέπει να σημειωθεί ότι εις την ανωτέρω περίπτωσιν επιβολής προκηπίου εις ρυμοτομούμενο οικόπεδον, ο ιδιοκτήτης του τελευταίου τούτου δύναται, εφ' όσον δεν εξαντλείται ο συντελεστής δομήσεως αυτού, να μεταφέρει συντρεχουσών των νομίμων προϋποθέσεων, κατ' άρθρο 1 παράγραφος 7 του νόμου 880/1979, τον υπολειπόμενο συντελεστή δομήσεως εις άλλη θέσιν του αυτού οικοπέδου ή εις άλλον τοιούτο.
V. Κατ' ακολουθίαν πάντων των εκτεθέντων, εις το ως άνω τιθέμενο ερώτημα προσήκει αποφατική απάντησις.
Εν Αθήναις τη 22-30-1982.
Ο Εισηγητής