ΝΣΚ 777/1987

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 777/1987 (29-09-1987)

Ι. Κατά το άρθρο 95 παράγραφος 5 του ισχύοντος Συντάγματος η Διοίκηση έχει υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής δημιουργεί ευθύνη για κάθε υπαίτιο όργανο, όπως ο νόμος ορίζει. Εξάλλου κατά το άρθρο 50 παράγραφος 4 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 170/1973, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 30 του νόμου [Ν] 702/1977:

{Οι διοικητικές αρχές δέον, εις εκτέλεσιν της εν άρθρο 95 παράγραφος 5 του Συντάγματος υποχρεώσεώς των να συμμορφώνονται κατά τις εκάστοτε περιπτώσεις δια θετικής ενεργείας προς το περιεχόμενον της αποφάσεως του Συμβουλίου ή να απέχουν από πάσης ενεργείας αντιτιθέμενης προς τα υπ' αυτού κριθέντα. Ο παραβάτης, πλην της, κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, διώξεως υπέχει και προσωπικήν ευθύνη προς αποζημίωση.}

ΙΙ. Κατά την ερμηνεία των διατάξεων αυτών το Συμβούλιο της Επικρατείας δέχτηκε με την πρόσφατη υπ' αριθμόν 2215/1987 απόφασή του, ότι όταν με απόφασή του κρίθηκε ότι η απαλλοτρίωση που επιβλήθηκε με ρυμοτομικό διάταγμα στο συγκεκριμένο ακίνητο δεν έχει συντελεσθεί μέσα σε εύλογο χρόνο και διατάχθηκε η Διοίκηση να άρει την απαλλοτρίωση, ανακαλώντας το παραπάνω διάταγμα, η Διοίκηση και αν δεν έχει προβεί στην ανάκληση αυτή δεν μπορεί συννόμως να προβεί σε πράξη ή παράλειψη που στηρίζεται στο παραπάνω ρυμοτομικό διάταγμα.

ΙΙΙ. Στη προκείμενη περίπτωση από το έγγραφο ερώτημα και τα στοιχεία του φακέλλου προκύπτει ότι δυνάμει της υπ' αριθμόν 790/1979 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας που εκδόθηκε επί αιτήσεως ακυρώσεως της Παρασκευής σύζυγος Κ. Ζήση και Ζωής Ζούκα, ακυρώθηκε η σιωπηρή και ρητή παράλειψη της Διοίκησης να άρει την λόγω ρυμοτομίας, αναγκαστική απαλλοτρίωση που επιβλήθηκε με το από [ΒΔ] 30-10-1968 βασιλικό διάταγμα στα ακίνητα των αιτουσών, λόγω παρόδου ευλόγου χρόνου χωρίς να συντελεστεί αυτή και αναπέμφθηκε η υπόθεση στη Διοίκηση για να άρει την αναγκαστική απαλλοτρίωση, που επιβλήθηκε με το παραπάνω βασιλικό διάταγμα, τροποποιώντας το οικείο ρυμοτομικό σχέδιο.

Η Διοίκηση δεν συμμορφώθηκε μέχρι τώρα, κατά το δεδομένο ιστορικό, προς την απόφαση αυτή του Συμβουλίου της Επικρατείας, τροποποιώντας το ρυμοτομικό σχέδιο, για λόγους που δεν εκτίθενται στο ερώτημα.

IV. Η παράλειψη αυτή της Διοίκησης αντίκειται στις σαφείς ως άνω διατάξεις του Συντάγματος και του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 170/1973 και δημιουργεί προϋποθέσεις για την αστική ευθύνη και την ποινική δίωξη των παραβατών.

Συνεπώς η Διοίκηση πρέπει να προβεί στη τροποποίηση του σχεδίου πόλης κατά τα διατασσόμενα με την παραπάνω απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και να εκδώσει οικοδομική άδεια, αν τυχόν ζητηθεί, σύμφωνα με την τροποποίηση αυτή.

Οπωσδήποτε, εφόσον η Διοίκηση δεν τροποποιεί το σχέδιο πόλης, τούτο υφίσταται μεν στο νομικό κόσμο και δεν μπορεί να αγνοηθεί από τη Διοίκηση κατά την έκδοση οικοδομικής αδείας στα ανωτέρω ακίνητα, ωστόσο, όμως, η άρνηση της Διοίκησης να εκδώσει οικοδομική άδεια για τα ακίνητα με την αιτιολογία ότι αυτά ρυμοτομούνται κατά το παραπάνω ΒΔ είναι κατά τη γνώμη μας μη νόμιμη και μπορεί να ακυρωθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, σύμφωνα με τη εκτεθείσα νομολογία, αυτού, με την αιτιολογία ότι η Διοίκηση, ενιαίως νοούμενη, έπρεπε να τροποποιήσει ως άνω το σχέδιο πόλης και να εκδώσει την οικοδομική άδεια, χωρίς να λάβει υπόψη το με το ως άνω βασιλικό διάταγμα επιβληθέν στα ακίνητα αυτά ρυμοτομικό βάρος.

Ο Νομικός Σύμβουλος Διοίκησης