ΝΣΚ 764/1993
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 764/1993 (21-12-1993)
Αριθμός ερωτήματος: Υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου ΔΤΕ/88934/3324/1993 έγγραφο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων / Γενικής Διεύθυνσης Πολεοδομίας / Διεύθυνσης Τοπογραφικών Εφαρμογών.
Περίληψη Ερωτήματος: Ερωτάται, αν η παράγραφος 5 του άρθρου 24 του νόμου 1577/1985 έχει εφαρμογή στην τακτοποίηση αποκεκλεισμένων ιδιοκτησιών για απόκτηση αρτίου προσώπου.
Στο παραπάνω ερώτημα το Γ' τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε ομόφωνα ως ακολούθως:
1. α. Με το άρθρο 24 του νόμου 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985) συμπληρώνονται οι διατάξεις για την τακτοποίηση οικοπέδων και με την παράγραφο 5 του άρθρου αυτού ορίζονται ειδικότερα τα εξής:
{5. Οικόπεδο άρτιο κατά τον κανόνα ως προς το εμβαδόν, το οποίο δεν έχει το κατά παρέκκλιση ελάχιστο - πρόσωπο, αν δεν μπορεί να τακτοποιηθεί κατά τρόπο ώστε να αποκτήσει το κατά κανόνα πρόσωπα θεωρείται άρτιο και οικοδομήσιμο εφόσον με την τακτοποίηση αποκτήσει το κατά παρέκκλιση πρόσωπο ή εάν μπορεί να ανεγερθεί κτίριο με τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 του νόμου 1337/1983, εκτός αν η παραπάνω έλλειψη οφείλεται σε υπαίτια κατάτμηση από τους ιδιοκτήτες ή τους δικαιοπαρόχους τους με δικαιοπραξία εν ζωή ή αιτία θανάτου μετά την έναρξη της ισχύος, του νόμου 651/1977 (ΦΕΚ 207/Α/1977).}
β. Με την παράγραφο 2 του άρθρου 6 του νόμου 651/1977 (ΦΕΚ 207/Α/1977) ορίζονται κατά λέξη τα εξής:
{2. Δεν επιτρέπεται η τακτοποίησις οικοπέδων προς απόκτηση προσώπου ή βάθους, εάν η έλλειψις αυτών οφείλεται εις υπαίτια κατάτμηση, γενομένη μετά την έναρξη της ισχύος του νομοθετικού διατάγματος 690/1948 περί συμπληρώσεως των περί σχεδίων πόλεων διατάξεων, υπό τον ιδιοκτητών ή των δικαιοπαρόχων αυτών, δια τεμαχισμού μείζονος εκτάσεως εχούσης το απαιτούμενον ελάχιστον πρόσωπον ή βάθος, δια δικαιοπραξίας εν ζωή η αιτία θανάτου.}
γ. Με την παράγραφο 1 του άρθρου 2 του νομοθετικού διατάγματος 690/1948 περί συμπληρώσεως των περί Σχεδίων Πόλεων Διατάξεων ορίζεται, ότι:
{Απαγορεύεται η μεταβίβασις της κυριότητας οικοπέδων επαγόμενη την δημιουργίαν οικοπέδων μη αρτίων είτε κατά το ελάχιστον εμβαδόν είτε κατά το ελάχιστον πρόσωπον ή το βάθος.}
Σημειωτέον, ότι η παράγραφος αυτή είχε καταργηθεί με την παράγραφο 1 του άρθρου 3 του αναγκαστικού νόμου 625/1968 και επαναφέρθηκε σε ισχύ με την παράγραφο 1 του άρθρου 6 του νόμου 651/1977.
δ. Με την παράγραφο 1 των ενοποιημένων άρθρων 43 - 45 του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος περί πόλεων κ.λ.π. όπως αυτά αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 4 του από 27-02-1926 νομοθετικού διατάγματος (ΦΕΚ 80/Α/1926) που η ισχύς του επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις και κώμες του κράτους με το από 18-03-1926 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 99/Α/1926) ορίζεται κατά λέξη, μεταξύ άλλων, ότι:
{Παν οικόπεδο ούτινος το μετά την ρυμοτομία υπολειπόμενο τμήμα δεν έχει τουλάχιστον το κατά το παρόν νομοθετικό διάταγμα οριζόμενο εμβαδόν ή έχει μεν τούτο, αλλά στερείται των κατά το αυτό Διάταγμα απαιτουμένων ελαχίστων διαστάσεων ή καίτοι από απόψεως εμβαδού και διαστάσεων ευρίσκεται εν τάξει δεν κέκτηται την κατάλληλη θέσιν (στερείται προσώπου επί οδού), η δε τακτοποίησή του κατ' αμφοτέρας τις τελευταίες περιπτώσεις, καθίσταται ανέφικτος, θεωρείται μη οικοδομήσιμο και αφαιρούμενο αναγκαστικώς από του ιδιοκτήτου του προσκυρώνεται εις τι των γειτονικών οικοδομήσιμων οικοπέδων, ίνα αποτελέσει μετ' αυτού ενιαίο οικόπεδον.}
2. Από τη διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 24 του νόμου 1577/1985, ερμηνευόμενη σε συνδυασμό και με τις λοιπές παρατιθέμενες πιο πάνω διατάξεις, προκύπτει κατά την ομόφωνη γνώμη του Γ' τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ότι η διάταξη αυτή έχει εφαρμογή και στην τακτοποίηση αποκλεισμένων οικοπέδων για απόκτηση είτε του κατά κανόνα είτε του κατά παρέκκλιση προσώπου.
Ειδικότερα, αφού η γενική διάταξη των ενοποιημένων άρθρων 43 - 45 του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος επιτρέπει την τακτοποίηση για απόκτηση προσώπου τόσο των οικοπέδων που έχουν μεν κάποιο πρόσωπο αλλά δεν έχουν το απαιτούμενο ελάχιστο, όσο και των οικοπέδων που δεν έχουν καθόλου πρόσωπο - αποκλεισμένων και αφού στη συνέχεια και η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του νόμου 651/1977 απαγόρευσε την τακτοποίηση για απόκτηση προσώπου των οικοπέδων γενικώς, δηλαδή τόσο εκείνων που έχουν κάποιο πρόσωπο όσο και των αποκλεισμένων, θα πρέπει να γίνει δεκτό, ότι και η διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 24 του νόμου 1577/1985 η οποία επιτρέπει υπό τις οριζόμενες σ' αυτήν προϋποθέσεις την τακτοποίηση γενικώς και χωρίς ειδικότερη διάκριση οικοπέδου το οποίο δεν έχει το κατά παρέκκλιση ελάχιστο πρόσωπο, καταλαμβάνει κατά την αληθινή της έννοια τόσο το οικόπεδο, που έχει τέτοιο πρόσωπο όσο και το αποκλεισμένο οικόπεδο, εφόσον μάλιστα είναι αναμφισβήτητο, ότι η διάταξη αυτή αποσκοπεί στο να θεωρηθεί άρτιο και οικοδομήσιμο, ανεξαρτήτως υπαίτιας πριν από την ισχύ του νόμου 651/1977 κατάτμησής του, το οικόπεδο εκείνο, το οποίο είναι άρτιο κατά τον κανόνα ως προς το εμβαδόν και μπορεί με την τακτοποίηση να αποκτήσει είτε το κατά κανόνα είτε το κατά παρέκκλιση πρόσωπο και συνεπώς η ερμηνευόμενη διάταξη αίρει την προβλεπόμενη από την παράγραφο 2 του άρθρου 6 του νόμου 651/1977 και που καταλαμβάνει και τα αποκλεισμένα οικόπεδα απαγόρευση τακτοποίησης προς απόκτηση προσώπου για τα οικόπεδα των οποίων η έλλειψη αυτή (του προσώπου) οφείλεται σε υπαίτια κατάτμηση μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου 651/1977 (βλέπε και τη διατυπούμενη στο ερώτημα άποψη).
Κατά συνέπεια στο τιθέμενο ερώτημα προσήκει κατά την ομόφωνη γνώμη του Γ' Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, θετική απάντηση.
Θεωρήθηκε
Αθήνα 13-01-1994
Ο Αντιπρόεδρος
Ο Νομικός Σύμβουλος