ΝΣΚ 704/1987

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 704/1987 (26-08-1987)

Σχετικά με το υπ' αριθμόν 46019/8842/1987 ερώτημά σας η γνώμη μας είναι η ακόλουθη:

Ι. Κατά το άρθρο 23 παράγραφος 2 του νόμου 1577/1985 (Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός 1985):

{Σε κτίρια νομίμως υφιστάμενα σύμφωνα με την παράγραφο 1 επιτρέπεται προσθήκη καθ' ύψος, αν δεν απαγορεύεται από ειδικές διατάξεις, η οποία μπορεί να εκτείνεται έως το περίγραμμα του κτιρίου, έστω και αν το τελευταίο υπερβαίνει τα όρια του οικοδομήσιμου τμήματος του οικοπέδου, που καθορίζονται από τον παρόντα νόμο ή από τις ειδικές διατάξεις που ισχύουν στην περιοχή.}

Εξάλλου κατά το άρθρο 6 παράγραφος 4 του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος Τρόπος καθορισμού ορίων οικισμών της χώρας μέχρι 2.000 κατοίκους κ.λ.π. (ΦΕΚ 181/Δ/1985):

{Σε περίπτωση παραλιακών οικισμών η οικοδομή τοποθετείται σε απόσταση 15 m τουλάχιστον από τη γραμμή του αιγιαλού. Κατ' εξαίρεση εάν υπάρχει διαμορφωμένη γραμμή δόμησης με πυκνή δόμηση, κατά την κρίση της αρμόδιας για την χορήγηση της άδειας οικοδομής υπηρεσίας, η οικοδομή τοποθετείται πάνω στη γραμμή αυτή.}

ΙΙ. Στη προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το έγγραφο ερώτημά σας και το υπ' αριθμόν 3956/1987 έγγραφο του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών Βόλου, στον παραλιακό συνοικισμό Κουκουλέικα νομού Μαγνησίας, που έχει πληθυσμό λιγότερο από 2.000 κατοίκους, τα όρια του οποίου έχουν καθορισθεί με απόφαση του Νομάρχη κατά τις διατάξεις του παραπάνω από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος υφίσταται νομίμως ισόγεια οικοδομή σε απόσταση μικρότερη από 15 m από τον αιγιαλό, ανεγερθείσα σε χρόνο που δεν προβλεπόταν για τον οικισμό αυτό η τήρηση απόστασης των οικοδομών από τον αιγιαλό. Σε τμήμα της οικοδομής αυτής ζητείται η προσθήκη ορόφου.

ΙΙΙ. Από τη διατύπωση της παραγράφου 4 του άρθρου 6 του παραπάνω προεδρικού διατάγματος, ερμηνευόμενης ενόψει και του σκοπού της, που συνίσταται στην αποφυγή επιβάρυνσης, των πλησίον του αιγιαλού εκτάσεων των ως άνω οικισμών με οικοδομές, πρέπει κατά την γνώμη μας να γίνει δεκτό ότι μέσα στην απόσταση των 15 m από τη γραμμή του αιγιαλού απαγορεύονται όχι απλώς η για πρώτη φορά θεμελίωση κτιρίων, αλλά και οι προσθήκες καθ' ύψος των ήδη υφιστάμενων κτιρίων, γιατί και αυτές οδηγούν στο αποτρεπτέο κατά τη διάταξη αυτή αποτέλεσμα της δομικής επιβάρυνσης των εκτάσεων αυτών. Ο κανονιστικός δηλαδή νομοθέτης εσκόπησε με την επίμαχη διάταξη να διατηρήσει στις πλησίον του αιγιαλού εκτάσεις των παραλιακών αυτών οικισμών την υφιστάμενη δομική κατάσταση, για λόγους αισθητικούς, προσπέλασης στις ακτές κ.λ.π. Η αντίθετη εκδοχή, ότι είναι επιτρεπτές οι ως άνω προσθήκες των ήδη υφιστάμενων κτιρίων στην παραπάνω απόσταση από τη γραμμή του αιγιαλού, όχι μόνο ματαιώνει το σκοπό της επίμαχης διάταξης, αλλά και επιφέρει αδικαιολόγητη ανισότητα μεταξύ των ιδιοκτητών των οικοπέδων, αφού οι μεν έχοντες ήδη, οικοδομήσει κτίρια μπορούν να τα επεκτείνουν καθ' ύψος με προσθήκες, ενώ αυτοί που δεν έχουν τέτοια κτίρια δεν μπορούν να οικοδομήσουν μέσα στην απόσταση αυτή. Την ανισότητα δε αυτή δεν φαίνεται ότι αποδέχεται ο κανονιστικός νομοθέτης (βλέπε σχετική υπ' αριθμόν 913/1986 γνωμοδότηση της Διεύθυνσής μας).

IV. Η διάταξη αυτή καθόσον αφορά τις καθ' ύψος προσθήκες εφαρμόζεται και μετά την ισχύ της παραπάνω παραγράφου 2 του άρθρου 23 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού 1985, η οποία ρητά επιφυλάσσει την ισχύ των ειδικών διατάξεων που απαγορεύουν τις καθ' ύψος προσθήκες σε νομίμως υφιστάμενα κτίρια, όπως η επίμαχη διάταξη, η οποία μάλιστα αποβλέπει στην εξυπηρέτηση γενικότερου ενδιαφέροντος σκοπού, όπως η προστασία των ακτών στους οικισμούς αυτούς.

V. Σύμφωνα με τα ανωτέρω στη προκειμένη περίπτωση η γνώμη μας είναι ότι δεν επιτρέπεται η καθ' ύψος προσθήκη στο υπόψη κτίριο που βρίσκεται σε απόσταση 15 m από τη γραμμή του αιγιαλού του στον ως άνω οικισμό, εκτός βεβαίως αν υπάρχει διαμορφωμένη γραμμή δόμησης, κατά τα αναφερόμενα στην παράγραφο 4 του άρθρου 6 του προαναφερθέντος προεδρικού διατάγματος.

Ο Νομικός Σύμβουλος Διοίκησης