ΝΣΚ 69/1990

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 69/1990 (29-01-1990)

Επί του υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου 68231/5039/1989 ερωτήματος σας σχετικά με την αρτιότητα οικοπέδου που βρίσκεται στον οικισμό Παροικίας της νήσου Πάρου, εκθέτουμε τα ακόλουθα:

1. Με το από 11-05-1989 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 345/Δ/1989) καθορίσθηκαν ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης οικοπέδων των οικισμών του νομού Κυκλάδων που έχουν χαρακτηρισθεί παραδοσιακοί με το από 19-10-1978 προεδρικό διάταγμα. Ειδικότερα στο άρθρο 1 του προεδρικού διατάγματος ορίζεται ότι:

{Ι. α) Τα οικόπεδα που βρίσκονται στο συνεκτικό τμήμα του οικισμού είναι άρτια και οικοδομήσιμα εφόσον έχουν ελάχιστο εμβαδόν 600 m2 και ελάχιστο πρόσωπο 13 m σε κοινόχρηστο χώρο ή σε χώρο που έχει τεθεί σε κοινή χρήση.

I. β) Τα οικόπεδα που βρίσκονται στο μη συνεκτικό τμήμα του οικισμού είναι άρτια και οικοδομήσιμα εφόσον έχουν ελάχιστο εμβαδόν 2.000 m2 και ελάχιστο πρόσωπο 18 m σε κοινόχρηστο χώρο ή σε χώρο που έχει τεθεί σε κοινή χρήση. Το συνεκτικό τμήμα των οικισμών ορίζεται με αυτοψία της αρμόδιας υπηρεσίας για το διάστημα μέχρι τη δημοσίευση της απόφασης του Νομάρχη για την οριοθέτηση τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 181/Δ/1985) όπως τροποποιήθηκε με το από 14-02-1987 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 133/Δ/1987).

Ειδικότερα τίθεται το ερώτημα αν οικόπεδο τέμνεται από τη διαχωριστική γραμμή αρτιότητας των 2 ζωνών (600 m2 και 2.000 m2) ποία αρτιότητα θα ληφθεί υπόψη όταν το μεν ένα τμήμα αυτού με εμβαδόν 2407 m2 εμπίπτει στη ζώνη αρτιότητας των 600 m2 το δε άλλο εμβαδόν 1.200 m2 στη ζώνη αρτιότητας των 2.000 m2.

Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να δεχθούμε, ότι στο μεγαλύτερο τμήμα του οικοπέδου που βρίσκεται στη ζώνη αρτιότητας των 600 m2 θα πρέπει να συνυπολογισθεί για τη δόμηση του μέσα στο τμήμα αυτό και σύμφωνα με τους όρους και περιορισμούς δόμησης του τμήματος αυτού και το λοιπό τμήμα που είναι στη ζώνη αρτιότητας των 2.000 m2. Αντίθετα δεν μπορεί κατά την άποψή μας, στο μικρότερο μη άρτιο τμήμα που βρίσκεται στη ζώνη του μη συνεκτικού τμήματος, για τη δόμηση του να συνυπολογισθεί και το λοιπό μεγαλύτερο τμήμα του οικοπέδου.

Με τη λύση αυτή φρονούμε ότι αφ' ενός μεν δεν επέρχεται διάσπαση ως προς την δόμηση του ενιαίου οικοπέδου, αφ' ετέρου δε δεν παραβιάζεται η πιο πάνω διαχωριστική γραμμή των 2 ζωνών του συνεκτικού και μη συνεκτικού τμήματος των οικισμών, δοθέντος ότι με τον τρόπο αυτό τηρούνται οι όροι και περιορισμοί δόμησης που ορίζονται σε κάθε μια ζώνη.

Τυχόν κατάτμηση του ενιαίου αυτού οικοπέδου σε ένα ή περισσότερα αυτοτελή οικόπεδα μέσα στη ζώνη του μη συνεκτικού τμήματος ανεξάρτητα από την νομιμότητα της, δοθέντος ότι έτσι μέσα στη ζώνη αυτή δημιουργούνται μη άρτια οικόπεδα, δεν μπορεί προφανώς να συνυπολογισθούν πλέον αυτά κατά τα ανωτέρω στο λοιπό τμήμα του αρχικού οικοπέδου που βρίσκεται στη ζώνη του συνεκτικού τμήματος για την δόμηση του, καθόσον έχουν αποσπασθεί απ' αυτό.

Κατάτμηση όμως του γηπέδου, κατά το δεδομένο ιστορικό του ερωτήματος, στην ζώνη του συνεκτικού τμήματος όπου το όριο αρτιότητας είναι τα 600 m2 με σκοπό να καταστήσει αυτοτελώς άρτιο το λοιπό τμήμα που βρίσκεται στην ζώνη του μη συνεκτικού τμήματος, αποκλίνουμε με την άποψη ότι δεν είναι αντίθετη προς τις παραπάνω διατάξεις, εφόσον το νέο ακίνητο που δημιουργείται και που το μεγαλύτερο τμήμα του βρίσκεται στη ζώνη αυτή δηλαδή του μη συνεκτικού τμήματος έχει την πιο πάνω οριζόμενη αρτιότητα των 2.000 m2 οπότε στην περίπτωση αυτή το νέο αυτό ακίνητο θα δομηθεί σύμφωνα με τους όρους και περιορισμούς δόμησης του μη συνεκτικού τμήματος.

Συνεπώς επί του τεθέντος ερωτήματος φρονούμε ότι προσήκει η πιο πάνω σκέψη.

Ο Πάρεδρος Διοίκησης