ΝΣΚ 529/1994
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 529/1994 (24-11-1994)
Αριθμός ερωτήματος: 60234/1198/1994 της Γενικής Διεύθυνσης Πολεοδομίας - Διεύθυνσης Τοπογραφικών Εφαρμογών του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
Περίληψη Ερωτήματος: Εάν είναι δυνατή η αναγκαστική προσκύρωση μη αρτίου οικοπέδου σε γειτονικό οικόπεδο μη άρτιο, το οποίο ανταποκρίνεται στο ελάχιστο εμβαδόν με τον συνυπολογισμό των θεωρητικών μεσοτοίχων σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 3 του νομοθετικού διατάγματος 690/1948, για να αποκτήσει τούτο το ελάχιστο πρόσωπο (κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση).
Στο παραπάνω ερώτημα το Δ' Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε ως ακολούθως:
I. Οι διατάξεις των παραγράφων 5 εδάφιο α' και 9 του άρθρου 24 του νόμου 1577/1985 ορίζουν τα εξής:
{5. Οικόπεδο άρτιο κατά τον κανόνα ως προς το εμβαδόν, το οποίο δεν έχει το κατά παρέκκλιση ελάχιστο πρόσωπο, αν δεν μπορεί να τακτοποιηθεί κατά τρόπο ώστε να αποκτήσει το κατά κανόνα πρόσωπο θεωρείται άρτιο και οικοδομήσιμο εφόσον με την τακτοποίηση αποκτήσει το κατά παρέκκλιση πρόσωπο ή εάν μπορεί να ανεγερθεί κτίριο με τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 του νόμου 1337/1983, εκτός αν η παραπάνω έλλειψη οφείλεται σε υπαίτια κατάτμηση από τους ιδιοκτήτες ή τους δικαιοπαρόχους τους με δικαιοπραξία εν ζωή ή αιτία θανάτου μετά την έναρξη της ισχύος του νόμου 651/1977 (ΦΕΚ 207/Α/1977) ...
9. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 5, οι διατάξεις του άρθρου αυτού που ορίζουν ότι οικόπεδο θεωρείται άρτιο και οικοδομήσιμο, αν έχει τις ελάχιστες απαιτούμενες κατά παρέκκλιση διαστάσεις εμβαδού και προσώπου, έχουν εφαρμογή μόνο για τα οικόπεδα που υπάγονται στην παρέκκλιση, σύμφωνα με τις σχετικές ειδικές διατάξεις.}
Εξάλλου η παράγραφος 1 του άρθρου 3 του νομοθετικού διατάγματος 690/1948 ορίζει ότι:
{1. Η εκ των κειμένων διατάξεων επιβαλλομένη προσκύρωσις οικοπέδων στερουμένων του ελαχίστου εμβαδού αποκλείεται εάν το εμβαδόν του οικοπέδου, συνυπολογιζομένου εις τούτο και του εμβαδού του υπό των υπαρχόντων ή δυναμένων ν' ανεγερθούν κατά τις σχετικές διατάξεις επί των ορίων του οικοπέδου μεσοτοίχων καταλαμβανόμενου ή δυναμένου να καταληφθεί εδάφους των ομόρων οικοπέδων, ανταποκρίνεται εις το απαιτούμενον εν εκάστη περιπτώσει ελάχιστον εμβαδόν, εφ' όσον το τελευταίον τούτο μετά τον συνυπολογισμό δεν είναι έλασσον των 30 m2.
Κατά την εφαρμογήν της παρούσης, ο κατά τα άνω συνυπολογισμός του εμβαδού εδάφους των ομόρων οικοπέδων εν ουδεμία περιπτώσει συνεπάγεται την αφαίρεση ή προσκύρωση του εδάφους τούτου. Τ' ανωτέρω εφαρμόζονται κατ' αναλογίαν και ως προς το ελάχιστον πρόσωπον ή το ελάχιστον βάθος, εφ' όσον αποκλείεται συνεπεία υπάρξεως οικοδομών ή δια τακτοποιήσεως απόκτησις τούτων. Πάντως δια την εφαρμογήν των ανωτέρω το πάχος του μεσότοιχου υπολογίζεται εν πάση περιπτώσει εις 0.6 m.}
II. Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι το μη άρτιο κατά το εμβαδόν οικόπεδο προσκυρώνεται εις τα γειτονικά άρτια, εκτός αν καθίσταται τούτο άρτιο δια του συνυπολογισμού του πάχους των επί των ορίων του οικοπέδου θεωρητικών μεσοτοίχων. Δια την ματαίωση της προσκυρώσεως πρέπει σε κάθε περίπτωση αυτοτελώς και όχι σωρευτικά το μη άρτιο οικόπεδο να αποκτά το απαιτούμενο ελάχιστο εμβαδόν και την αρτιότητα (βλέπε Γνωμοδότηση ΝΣΚ 874/1972). Εντεύθεν παρέπεται ότι το οικόπεδο αυτό πρέπει να πληροί τις λοιπές νόμιμες προϋποθέσεις (ελάχιστες διαστάσεις, κατάλληλο θέση). Δηλαδή δεν επιτρέπεται σε πρώτη φάση να εξαιρεθεί της προσκυρώσεως δια συνυπολογισμού του πάχους των επί των ορίων του οικοπέδου θεωρητικών μεσοτοίχων και στη συνέχεια να καταστεί άρτιο και οικοδομήσιμο κατά τις ελάχιστες διαστάσεις και την κατάλληλο θέση δια προσκυρώσεως παρακειμένων μη αρτίων οικοπέδων. Η άποψη αυτή στηρίζεται στη σαφή διατύπωση του νόμου και ενισχύεται από το γεγονός ότι η επάλληλος εφαρμογή εξαιρετικών διατάξεων ως συνιστώσα ευρύτατη απόκλιση, πρέπει να προβλέπεται ρητώς. Η χρήση στην παράγραφο 5 του άρθρου 24 του νόμου 1577/1985 του όρου Οικόπεδο άρτιο κατά τον κανόνα ως προς το εμβαδόν ή αναφέρεται σε οικόπεδο που έχει πράγματι την κατά τον κανόνα προβλεπόμενη ελάχιστη έκταση και όχι και σε εκείνο το οποίο, σύμφωνα με την παρατεθείσα διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του νομοθετικού διατάγματος 690/1948, λογίζεται πλασματικά ως άρτιο κατά το εμβαδόν για την ματαίωση της προσκυρώσεώς του.
III. Στην περίπτωση που αναφέρεται το ερώτημα το μη άρτιο κατά το εμβαδόν οικόπεδο δεν αποκτά την απαιτουμένη αρτιότητα δια του συνυπολογισμού του πάχους των επί των ορίων του οικοπέδου θεωρητικών μεσοτοίχων, αλλά απλώς εμποδίζεται η προσκύρωσή του στα όμορα. Ούτε περαιτέρω θεωρείται, κατά τα προεκτεθέντα, άρτιο κατά τον κανόνα ώστε να ευρίσκει έδαφος εφαρμογής επ' αυτού η ανωτέρω διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 24 του νόμου 1577/1985.
IV. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω το Τμήμα γνωμοδότησε ομόφωνα ότι δεν είναι επιτρεπτή η προσκύρωση μη αρτίου οικοπέδου σε γειτονικό μη άρτιο οικόπεδο, το οποίο ανταποκρίνεται στο ελάχιστο εμβαδόν με τον συνυπολογισμό των θεωρητικών μεσοτοίχων, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 3 του νομοθετικού διατάγματος 690/1948, για να αποκτήσει τούτο το ελάχιστο πρόσωπο (κατά τον κανόνα ή κατά παρέκκλιση).
Θεωρήθηκε
Αθήνα, 01-12-1994
Ο Προεδρεύων
Ο Εισηγητής