ΝΣΚ 266/1992
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 266/1992 (30-03-1992)
Αριθμός ερωτήματος: Υπ' αριθμόν οίκοθεν 75960/1991 έγγραφο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων / Διεύθυνσης Οικοδομικών και Κτιριοδομικών Κανονισμών.
Περίληψη Ερωτήματος: Ερωτάται, αν για την εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαιρέτων κτισμάτων σύμφωνα με την παράγραφο 10 του άρθρου 9 του νόμου 1512/1985, όπως αυτή συμπληρώθηκε, με την παράγραφο 4 του άρθρου 31 του νόμου 1577/1985, είναι δεσμευτική η παράγραφος 2 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983, σύμφωνα με την οποία δεν μπορούν να εξαιρεθούν από την κατεδάφιση τα αναφερόμενα σ' αυτήν αυθαίρετα.
Στο παραπάνω ερώτημα το Β Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε ομόφωνα ως ακολούθως:
1. α. Με την παράγραφο 10 του άρθρου 9 του νόμου 1512/1985 (ΦΕΚ 4/Α/1985) ορίζονται κατά λέξη τα εξής:
{10. Με απόφαση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και περιβάλλοντος μπορεί να εξαιρούνται από την κατεδάφιση αυθαίρετα κτίσματα που ανήκουν στο Δημόσιο, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης τα οποία έχουν ανεγερθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. Η απόφαση του Υπουργού εκδίδεται με σύμφωνη γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, το οποίο λαμβάνει υπόψη του στις περιπτώσεις α, β και γ της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983.}
β. Με την παράγραφο 4 του άρθρου 31 του νόμου 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985) ορίζονται κατά λέξη τα εξής:
{4. Στο τέλος της παραγράφου 10 του άρθρου 9 του νόμου 1512/1985 (ΦΕΚ 4/Α/1985) προστίθενται τα εξής:
{Επίσης με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, που εκδίδεται με την ίδια διαδικασία, μπορούν να εξαιρούνται από την κατεδάφιση αυθαίρετα κτίσματα ή κτιριακές εγκαταστάσεις γεωργικών συνεταιρισμών ή γεωργοκτηνοτροφικών μονάδων που έχουν ανεγερθεί με προγράμματα του Υπουργείου Γεωργία και της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος καθώς τα αυθαίρετα νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που ελέγχονται και χρηματοδότηση από του Υπουργείο Γεωργίας και της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος καθώς και αυθαίρετα ξενοδοχειακών μονάδων ιδιοκτησίας του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου ΞΕΝΙΑ ΑΕ που ανήκει στο δημόσιο τομέα σύμφωνα με το νόμο νόμου [Ν] 1256/1982, εφόσον τα αυθαίρετα αυτά έχουν ανεγερθεί μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου 1512/1985}
γ. Με την παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983 (ΦΕΚ 33/Α/1983) προβλέπεται η δυνατότητα εξαιρέσεως οριστικά από την κατεδάφιση των αναφερομένων σ' αυτήν αυθαιρέτων κτισμάτων, κείμενων σε δομήσιμους χώρους, έστω και αν αντιβαίνουν στους όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής, εφόσον ταυτόχρονα:
{α) δεν παραβλάπτουν υπέρμετρα την πόλη ή τον οικισμό ή στοιχείο αυτών που έχει ιδιάζουσα σημασία, με σημαντική υπέρβαση του συντελεστή δόμησης και των ακάλυπτων χώρων ή με αύξηση του ύψους.
β) δεν παραβλάπτουν το άμεσο ή πλατύτερο περιβάλλον γενικά ή με την ειδική χρήση που έχουν και
γ) δεν είναι επικίνδυνα από στατική άποψη.}
Με την αναφερόμενη στο ερώτημα παράγραφο 2 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983 ορίζεται, ότι:
{δεν περιλαμβάνονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται τα αυθαίρετα κτίσματα που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 15.}
Τέλος με την παράγραφο 2 του άρθρου 15 του νόμου 1337/1983, ορίζεται ότι δεν υπάγονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου του άρθρου αυτού, και κατεδαφίζονται τα κτίσματα που βρίσκονται:
{α) σε κοινόχρηστους χώρους της πόλης,
β) στην προβλεπόμενη από τις σχετικές διατάξεις ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών και δημοτικών ή κοινοτικών οδών,
γ) στον αιγιαλό και τη ζώνη παραλίας,
δ) σε δημόσια κτήματα,
ε) σε δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις,
στ) αρχαιολογικούς χώρους και
ζ) σε ρέματα.}
2. Από τις διατάξεις που αναφέρθηκαν αμέσως πιο πάνω (υπό 1) προκύπτουν κατά τη ομόφωνη γνώμη του Β Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους τα εξής:
α) Με τη διάταξη της παραγράφου 10 του άρθρου 9 του νόμου 1512/1985, όπως αυτή συμπληρώθηκε με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 31 του νόμου 1577/1985, θεσπίστηκε η δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαιρέτων κτισμάτων του Δημοσίου, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των λοιπών αναφερομένων φορέων που έχουν ανεγερθεί μέχρι τη δημοσίευση του νόμου 1512/1985, χωρίς να γίνεται καμία άλλη παραπέρα διάκριση των αυθαιρέτων αυτών κτισμάτων. Ούτε από τις προπαρασκευαστικές εργασίες ψηφίσεως των πιο πάνω διατάξεων (εισηγητικές εκθέσεις, συζητήσεις στη Βουλή) προκύπτει κάποια άλλη διάκριση των αυθαιρέτων κτισμάτων που μπορούν να εξαιρούνται από την κατεδάφιση.
β) Η επίμαχη πιο πάνω διάταξη παραπέμπει όχι γενικώς στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983 αλλά ειδικώς στις περιπτώσεις α, β και γ της παραγράφου αυτής, οι οποίες αναφέρονται μόνο σε κριτήρια για την εξαίρεση από την κατεδάφιση. Και από την παραπομπή αυτή συνάγεται ότι με την επίμαχη διάταξη θεσπίζεται αυτοτελής κατηγορία αυθαιρέτων, για την οποία δεν έχει εφαρμογή η παράγραφος 2 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983 αφού η παράγραφος αυτή (δηλαδή η 2) αναφέρεται και παραπέμπει στην παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου, στην οποία όπως προεκτάθηκε δεν παραπέμπει και η επίμαχη διάταξη.
γ) Αν θεωρηθεί ότι στις περιπτώσεις που ρυθμίζει η ερμηνευόμενη διάταξη εφαρμόζεται και η παράγραφος 2 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983, θα αποκλεισθούν από την εξαίρεση από την κατεδάφιση όλα τα αυθαίρετα που βρίσκονται σε δημόσια κτήματα. Έτσι όμως θα αποκλεισθούν και όλα προφανώς τα αυθαίρετα που ανήκουν στο Δημόσιο και τα οποία προεχόντως η επίμαχη διάταξη θέλησε να υπαγάγει στη δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση αφού τα αυθαίρετα που ανήκουν στο Δημόσιο βρίσκονται αναγκαστικά σε δημόσια κτήματα.
3. Με βάση όσα εκτέθηκαν αμέσως πιο πάνω (υπό 2) το Β Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους έχει την ομόφωνη γνώμη, ότι στις περιπτώσεις που ρυθμίζονται από την παράγραφο 10 του άρθρου 9 του νόμου 1512/1985, όπως αυτή συμπληρώθηκε με την παράγραφο 4 του άρθρου 31 του νόμου 1577/1985, δεν έχει εφαρμογή και συνεπώς δεν δεσμεύει η παράγραφος 2 του άρθρου 16 του νόμου 1337/1983.
Θεωρήθηκε
Αθήνα, 29-04-1992
Ο Αντιπρόεδρος