ΝΣΚ 105/1990

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 105/1990 (13-02-1990)

Σχετικά με το υπ' αριθμόν 48212/2868/1989 ερώτημά σας, που αναφέρεται στην κατά παρέκκλιση αρτιότητα γηπέδων, που έχουν πρόσωπο σε δημοτικές ή κοινοτικές οδούς, η γνώμη μας είναι η ακόλουθη:

Ι. Στην παράγραφο 2 εδάφιο β του άρθρου 1 του από 24-05-1985 προεδρικού διατάγματος Τροποποίηση των όρων και περιορισμών δόμησης των γηπέδων των κειμένων εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων και εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του 1923 οικισμών (ΦΕΚ 270/Α/1985) εκδοθέντος σε εκτέλεση των άρθρων 9, 10 παράγραφος 2, 14, 17 και 85Α του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος Περί σχεδίων πόλεων κ.λ.π. ορίζεται ότι κατά παρέκκλιση από την προηγούμενη παράγραφο θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα πλην άλλων:

{Τα γήπεδα που κατά την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος προεδρικού διατάγματος έχουν πρόσωπο σε διεθνείς, εθνικές, επαρχιακές, δημοτικές ή κοινοτικές οδούς, καθώς και σε εγκαταλελειμμένα τμήματα αυτών και σε σιδηροδρομικές γραμμές και εφόσον έχουν:

α)α)Τα γήπεδα που υφίστανται κατά την 12-11-1962 ημέρα δημοσίευση του από 24-10-1962 βασιλικού διατάγματος (ΦΕΚ 142/Δ/1962).

Ελάχιστο πρόσωπο: 10 m...

Ως δημοτικοί ή κοινοτικοί οδοί για την εφαρμογή του παρόντος θεωρούνται οι οδοί που ενώνουν οικισμούς του αυτού δήμου ή κοινότητας μεταξύ των ή οικισμούς ομόρων δήμων ή Κοινοτήτων ή με Διεθνείς, Εθνικές ή Επαρχιακές οδούς. Σε περίπτωση που μεταξύ των προαναφερομένων οικισμών υπάρχουν περισσότερες της μιας Δημοτικές ή κοινοτικές οδοί που συνδέουν αυτούς οι διατάξεις της παρούσης περίπτωσης έχουν εφαρμογή μόνο σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο στην κυριότερη από τις οδούς αυτές. Η αναγνώριση των οδών αυτών σε κυριότερες ή μοναδικές γίνεται με απόφαση του οικείου Νομάρχη μετά από γνώμη του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος του νομού.}

ΙΙ. Ως προς το πρώτο σκέλος του ερωτήματος σας σχετικά με την έννοια των οικισμών, στους οποίους αναφέρεται η παραπάνω διάταξη, φρονούμε ότι ο όρος αυτός λαμβάνει με την συνήθη στην πολεοδομική επιστήμη και νομοθεσία του έννοια, ήτοι προϋποθέτει αριθμό κτιρίων που βρίσκονται σε τέτοια τοπική σχέση μεταξύ τους, ώστε να αποτελούν ένα διακεκριμένο οικιστικό σύνολο. Ο νόμος δεν απαιτεί να έχουν οι οικισμοί αυτοί εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή να είναι προγενέστεροι του 1923, ούτε να αναφέρονται στην εκάστοτε τελευταία παραγραφή, καίτοι η αναγραφή σ' αυτή αποτελεί σοβαρότατο στοιχείο για την ύπαρξη του συγκεκριμένου οικισμού.

ΙΙΙ. Ως προς το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος σας που αναφέρεται σε κοινοτική οδό που συνέδεε δύο οικισμούς, εκ των οποίων ο ένας εντάχτηκε στο σχέδιο και αποτέλεσε ένα πολεοδομικό συγκρότημα με την έδρα του Δήμου, παρατηρούμε ότι εφόσον ο ένας οικισμός αποτέλεσε ενιαίο οικιστικό σύνολο με την έδρα του Δήμου, η ως άνω οδός εξακολουθεί να συνδέει το δήμο με τον έτερο ως άνω οικισμό και ως εκ τούτου τα γήπεδα, που έχουν πρόσωπο σ' αυτή έχουν την κατά παρέκκλιση αρτιότητα που ορίζει η ως άνω διάταξη, εκτός αν το δήμο και τον ως άνω οικισμό συνδέει άλλη κυριότερη οδός.

ΙV. Ως προς το τρίτο σκέλος του ερωτήματος σας φρονούμε ότι αν ένας οικισμός συνδέεται με άλλο με επαρχιακή και με κοινοτική οδό, τα γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε καθεμιά απ' αυτές έχουν την ως άνω κατά παρέκκλιση αρτιότητα. Τούτο διότι ο κανονιστικός νομοθέτης αναφέρει στο επίμαχο άρθρο σωρευτικά τις οδούς (διεθνείς, εθνικές, επαρχιακές, δημοτικές ή κοινοτικές) που δημιουργούν το πλεονέκτημα της κατά παρέκκλιση αρτιότητας, χωρίς να κάνει διάκριση περί του εάν υπάρχουν ένας ή περισσότεροι δρόμοι που συνδέουν δύο οικισμούς, εκτός αν πρόκειται κατά τα εκτεθέντα περί δύο ή περισσοτέρων δημοτικών ή κοινοτικών οδών, οπότε επιλέγεται η κυριότερη. Άλλωστε η επαρχιακή οδός έχει διαφορετικό προορισμό και λειτουργικότητα από τη δημοτική ή κοινοτική οδό, σε τρόπο ώστε η ύπαρξη της επαρχιακής οδού που διέρχεται από δυο οικισμούς να μη αποκλείει να ληφθεί υπόψη για τη κατά παρέκκλιση αρτιότητα και αυτή που συνδέει τους ίδιους οικισμούς μοναδική δημοτική ή κοινοτική οδός και αν υπάρχουν περισσότερες τέτοιες η κυριότερη.

Ο Πάρεδρος Διοίκησης