|
1. Δύναται να επιβάλλεται η κατά τους ορισμούς των άρθρων 1 και 2 υποχρέωσις προς δημιουργίαν χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων και επί υφισταμένων προ της ενάρξεως εφαρμογής του παρόντος κτιρίων κειμένων εντός ή εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου, εφ' όσον τα κτίρια ταύτα, ως εκ της χρήσεως των προκαλούν αυξημένη κίνηση οχημάτων εκ της οποίας παρακωλύεται η κυκλοφορία ή εν γένει η λειτουργικότης της περιοχής ή θίγεται αισθητά το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Η εφαρμογή των διατάξεων της παρούσης παραγράφου ενεργείται εις εκάστην συγκεκριμένη περίπτωσιν δια προεδρικών διαταγμάτων εκδιδομένων κατά την διαδικασίαν των διατάξεων τού άρθρου 3 του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος περί σχεδίων πόλεων, κωμών και συνοικισμών τού Κράτους και οικοδομής αυτών. Η έκδοσις των διαταγμάτων τούτων χωρεί μετά την δι' εκθέσεως των αρμοδίων πολεοδομικών υπηρεσιών των Υπουργείου Δημοσίων Έργων διαπίστωσιν της συνδρομής των κατά τα άνω προϋποθέσεων εφαρμογής της παρούσης παραγράφου.
2. Δια των κατά την προηγούμενη παράγραφο προεδρικών διαταγμάτων καθορίζεται πάσα ετέρα συναφής υποχρέωσης των κυρίων ή συγκυρίων ή των εχόντων την εκμετάλλευση του κτιρίου, τάσσεται προθεσμία δια την εκπλήρωση υπό των εν λόγω ενδιαφερομένων των ως άνω επιβαλλομένων υποχρεώσεων και ρυθμίζεται εν γένει πάσα λεπτομέρεια εφαρμογής του παρόντος άρθρου. Παρερχόμενης απράκτου της ως άνω τασσομένης προθεσμίας εφαρμόζονται κατά των υπόχρεων ή διακοπή χρήσεως και επιβολή ποινής και προστίμου της παραγράφου 3 του άρθρου 3 του παρόντος.