|
1. Αρτοποιείον κατά την έννοια του παρόντος νόμου, είναι μόνιμο κτίσμα ειδικώς διαρρυθμισμένο και καταλλήλως εξοπλισμένο, ανεξαρτήτως δυναμικότητας, δια την παραγωγή και διάθεση άρτου, αρτοσκευασμάτων εν γένει και λοιπών σκευασμάτων τροφίμων, εχόντων ως βάσιν το άλευρον, πλην ζυμαρικών, ως και δια το ψήσιμο φαγητών και λοιπών παρασκευασμάτων του κοινού.
Δι' αποφάσεων του Υπουργού Εμπορίου προσδιορίζονται ειδικότερα τα υπό των αρτοποιείων δυνάμενα να παράγονται, πέραν των υπό του προηγουμένου εδαφίου ειδών είδη.
2. Αρτοποιός είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπον το έχον την οικονομική εκμετάλλευση αρτοποιείου και επ' ονόματι του οποίου έχει εκδοθεί η άδεια λειτουργίας.
3. Πρατήριον άρτου είναι κατάστημα εις ο επιτρέπεται η πώλησις των υπό των αρτοποιείων παραγομένων προϊόντων.
4. Όπου στο παρόν αναφέρεται ορισμένος αριθμός κατοίκων Δήμου ή Κοινότητας λαμβάνεται υπ' όψιν ο αριθμός κατοίκων κατά την τελευταία εκάστοτε επίσημη απογραφή της χώρας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με το εδάφιο α' της παραγράφου 5 του άρθρου 65 του νόμου 2065/1992 (ΦΕΚ 113/Α/1992). |