|
1. Οι κατά την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου κύριοι ή συγκύριοι κτιρίων ή τμημάτων αυτών ανεγερθέντων εντός των εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή κωμών μετά την έναρξη ισχύος του από 09-08-1955 βασιλικού διατάγματος περί του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού του Κράτους και μέχρις ενάρξεως της ισχύος του νομοθετικού διατάγματος 8/1973 περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού άνευ αδείας ή καθ' υπέρβαση ταύτης υποχρεούνται, όπως εντός διετίας από της ισχύος του παρόντος υποβάλλουν την υπό του άρθρου 2 παράγραφος 4 του αναγκαστικού νόμου 410/1968 προβλεπόμενη δήλωση περί της κατά τα ανωτέρω κατασκευής. Εις περίπτωσιν μη εμπροθέσμου υποβολής των δηλώσεων ταύτης, η κατά το άρθρου 2 παράγραφος 3 του αναγκαστικού νόμου 410/1968 εισφορά αυξάνεται εις το διπλάσιο.
2. Υποβληθείσες μέχρι της δημοσιεύσεως του παρόντος νόμου δηλώσεις λογίζονται ως ειλικρινείς και επιστρέφονται προς την αρμόδια οικονομική εφορία προς βεβαίωση και είσπραξη της εισφοράς. Εν περιπτώσει εκδόσεως εκ των υστέρων σχετικής αποφάσεως περί μη εξαιρέσεως του κτίσματος εκ της κατεδαφίσεως κατά τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του αναγκαστικού νόμου 410/1968 τα εισπραχθέντα ποσά επιστρέφονται άτοκα ως αχρεωστήτως καταβληθέντα. Το προϊόν των επιβαλλομένων υπό του αναγκαστικού νόμου 410/1968 εισφορών και το εκπλειστηρίασμα εκ της εκποιήσεως των στο άρθρο 3 του παρόντος πραγμάτων, εισπραττόμενο ως δημόσιον έσοδον, αποδίδεται εις το Ειδικό Ταμείον Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων.