Νόμος 4177/13 - Άρθρο 33

Άρθρο 33: Ημερήσιο τέλος


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

Το άρθρο 17 του νόμου [Ν] 1023/1980 (ΦΕΚ 47/Α/1980) αντικαθίσταται ως εξής:

 

{Άρθρο 17

 

1. Οι προσερχόμενοι στις λαϊκές αγορές της χώρας κάτοχοι επαγγελματικών ή παραγωγικών αδειών υποχρεούνται να καταβάλουν ημερήσιο ανταποδοτικό τέλος στους φορείς λειτουργίας αυτών, το οποίο προορίζεται για την κάλυψη των πάσης φύσεως λειτουργικών αναγκών, τη διασφάλιση συνθηκών δημόσιας υγείας, τη φύλαξη των χώρων λειτουργίας των λαϊκών αγορών, τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση και την προβολή αυτών.

 

Το ύψος του ημερήσιου τέλους, η διαδικασία και ο τρόπος καταβολής και είσπραξής του, καθώς και κάθε σχετικό θέμα, ρυθμίζονται με αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών Αττικής και του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών Θεσσαλονίκης αντίστοιχα, για τις λαϊκές αγορές που λειτουργούν στην Περιφέρεια Αττικής και στη μητροπολιτική ενότητα Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, οι οποίες εγκρίνονται από τον αντίστοιχο Περιφερειάρχη. Για τις λοιπές λαϊκές αγορές της χώρας τα ανωτέρω ζητήματα ρυθμίζονται με απόφαση του Δημάρχου του οικείου Δήμου. Ως προς τον καθορισμό του ύψους του τέλους, η ανωτέρω απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου ή του Δημάρχου αιτιολογείται ειδικά, λαμβάνοντας υπόψη τον ανταποδοτικό χαρακτήρα αυτού.

 

Οι υπόχρεοι καταβολής του ημερήσιου τέλους στους φορείς λειτουργίας των λαϊκών αγορών απαλλάσσονται από το τέλος υπέρ δήμων του άρθρου 21 του από [ΒΔ] 24-09-1958 βασιλικού διατάγματος (ΦΕΚ 171/Α/1958) για την καθαριότητα και αποκομιδή των απορριμμάτων των χώρων που χρησιμοποιούνται από τις λαϊκές αγορές και από το τέλος για τη χρήση των χώρων λειτουργίας των λαϊκών αγορών της παραγράφου 9 του άρθρου 13 του από [ΒΔ] 24-09-1958 βασιλικού διατάγματος (ΦΕΚ 171/Α/1958).

 

Η μη καταβολή του ημερήσιου τέλους από υπόχρεο για χρονικό διάστημα πέραν των 2 μηνών, συνεπάγεται την αναστολή ισχύος της άδειας μέχρι την τακτοποίηση της οφειλής, η οποία επιβάλλεται με απόφαση των Διοικητικών Συμβουλίων του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών Αττικής και του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών Θεσσαλονίκης αντίστοιχα, για τις λαϊκές αγορές που λειτουργούν στην Περιφέρεια Αττικής και στη μητροπολιτική ενότητα Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, για δε τις λοιπές λαϊκές αγορές της χώρας με απόφαση του Δημάρχου του οικείου Δήμου.

 

2. Το ημερήσιο τέλος της προηγούμενης παραγράφου καταβάλλεται ως εξής:

 

α) Οι επαγγελματίες πωλητές των λαϊκών αγορών υποχρεούνται στην καταβολή του ημερήσιου τέλους ανάλογα με τον αριθμό των ημερών που, με βάση τη σχετική άδεια, δικαιούνται να δραστηριοποιούνται κάθε ημερολογιακό μήνα. Από το ημερήσιο τέλος απαλλάσσονται οι επαγγελματίες πωλητές, οι οποίοι δεν προσέρχονται στις λαϊκές αγορές, λόγω ανικανότητας προς εργασία, η οποία διαρκεί περισσότερο από 1 μήνα και βεβαιώνεται από τον αρμόδιο ασφαλιστικό φορέα ή λόγω ανωτέρας βίας.

 

β) Οι παραγωγοί που κατέχουν άδεια προσέλευσης στις λαϊκές αγορές υποχρεούνται στην καταβολή του ημερήσιου τέλους μόνον για όσες ημέρες προσέρχονται σε αυτές.

 

3. Τα ποσά του εισπραττόμενου στις λαϊκές αγορές ημερήσιου τέλους, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν επιχορήγηση, μπορεί να διατίθενται με απόφαση του καθ' ύλην αρμόδιου Περιφερειάρχη για τις λαϊκές αγορές Αττικής και Θεσσαλονίκης και με απόφαση του οικείου Δημάρχου για τις λαϊκές αγορές της υπόλοιπης χώρας:

 

α) Στους Οργανισμούς Λαϊκών Αγορών Αττικής και Θεσσαλονίκης για την αντιμετώπιση των λειτουργικών αναγκών που προκύπτουν από τη λειτουργία λαϊκών αγορών και τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.

 

β) Στις Ομοσπονδίες ή τους Συλλόγους, όπου δεν υπάρχουν Ομοσπονδίες, των δραστηριοποιούμενων στις λαϊκές αγορές επαγγελματιών και παραγωγών πωλητών για την κάλυψη λειτουργικών αναγκών τους και τον εκσυγχρονισμό και την προβολή των λαϊκών αγορών.

 

Ειδικότερα:

 

β)α) Για τις λαϊκές αγορές χωρικής αρμοδιότητας του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών Αττικής, δικαιούχοι είναι η Πανελλαδική Ομοσπονδία Συλλόγων Παραγωγών Αγροτικών Προϊόντων Λαϊκών Αγορών, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Πωλητών Λαϊκών Αγορών και η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Πωλητών και Παραγωγών Λαϊκών Αγορών Περιφέρειας Αττικής και το ποσό εκάστης δικαιούχου καθορίζεται σε ποσοστό 3% επί του ημερήσιου τέλους που καταβάλλουν τα μέλη της.

 

β)β) Για τις λαϊκές αγορές χωρικής αρμοδιότητας του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών Θεσσαλονίκης δικαιούχοι είναι η Ομοσπονδία Συλλόγων Παραγωγών Λαϊκών Αγορών Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας - Θεσσαλίας - Θράκης και η Ομοσπονδία Σωματείων Επαγγελματιών Παραγωγών Πωλητών Λαϊκών Αγορών Μακεδονίας - Θεσσαλίας - Θράκης και το ποσό εκάστης δικαιούχου καθορίζεται σε ποσοστό 5% επί του ημερήσιου τέλους που καταβάλλουν τα μέλη της.

 

β)γ) Για τις λαϊκές αγορές της υπόλοιπης χώρας δικαιούχοι είναι οι δύο αντιπροσωπευτικότερες Ομοσπονδίες ή Σύλλογοι, όπου δεν υπάρχουν Ομοσπονδίες, των επαγγελματιών και των παραγωγών πωλητών λαϊκών αγορών του οικείου Δήμου και το ποσό εκάστης δικαιούχου καθορίζεται σε ποσοστό 5% επί του ημερήσιου τέλους που καταβάλλουν τα μέλη της.

 

4. Το ποσό της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου αποτελεί το μοναδικό ανταποδοτικό τέλος προς τους Δήμους για τη λειτουργία των λαϊκών αγορών στους χώρους αυτών με τη μορφή τελών καθαριότητας, τελών κατάληψης πεζοδρομίου και χρήσης κοινόχρηστων χώρων. Το ποσό αυτό καθορίζεται σε ποσοστό 40% του εισπραττόμενου ημερήσιου τέλους για όλη τη χώρα και, για την Αττική και τη Θεσσαλονίκη, βαρύνει τους προϋπολογισμούς των αντίστοιχων Οργανισμών.

 

5. Οι Ομοσπονδίες ή οι Σύλλογοι, όπου δεν υπάρχουν Ομοσπονδίες, των δραστηριοποιούμενων στις λαϊκές αγορές επαγγελματιών και παραγωγών πωλητών, για να εισπράξουν το προβλεπόμενο ποσό της περίπτωσης β' της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, που τους διατίθεται με την απόφαση του οικείου Περιφερειάρχη ή Δημάρχου κατά περίπτωση, υποχρεούνται να υποβάλλουν προηγουμένως στο φορέα λειτουργίας των λαϊκών αγορών αίτηση με συνημμένη απόφαση του Διοικητικού τους Συμβουλίου, στην οποία ορίζεται επακριβώς ο σκοπός για τον οποίο προορίζονται τα ποσά.

 

Οι φορείς λειτουργίας των λαϊκών αγορών, ειδικότερα τα Διοικητικά Συμβούλια των Οργανισμών Λαϊκών Αγορών Αττικής και Θεσσαλονίκης ή τα δημοτικά συμβούλια κατά περίπτωση, με αποφάσεις τους βεβαιώνουν την ύπαρξη της σχετικής πίστωσης και εγκρίνουν τη σκοπιμότητα και τη διάθεση του προβλεπόμενου ποσού. Με την απόφαση έγκρισης καθορίζεται ο σκοπός για τον οποίο διατίθεται το ποσό, το χρονικό διάστημα από την εκταμίευση, μέσα στο οποίο θα ολοκληρωθεί η διάθεσή του, και το οποίο δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο των 6 μηνών, καθώς και το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο υποχρεούται η Ομοσπονδία ή ο Σύλλογος να αποδώσει λογαριασμό, υποβάλλοντας όλα τα νόμιμα δικαιολογητικά και παραστατικά έγγραφα, το οποίο δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο του 1 μηνός.

 

Σε περίπτωση μη τήρησης της νόμιμης διαδικασίας, η απόφαση έγκρισης ανακαλείται από το φορέα έγκρισης και η Ομοσπονδία ή ο Σύλλογος υποχρεούται να επιστρέψει το χορηγηθέν ποσό, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (νομοθετικό διάταγμα [Ν] 356/1974 (ΦΕΚ 90/Α/1974)) και θα αποκλείεται από κάθε διάθεση σχετικού ποσού για χρονικό διάστημα 2 ετών.

 

6. Η απόφαση της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου εκδίδεται μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου έκαστου έτους, έπειτα από πρόταση των οικείων δήμων στην εδαφική περιφέρεια των οποίων λειτουργούν λαϊκές αγορές και αφορά τέλη καθαριότητας, τέλη κατάληψης πεζοδρομίου και χρήσης κοινοχρήστων χώρων τρέχουσας περιόδου. Οι προτάσεις των οικείων δήμων υποβάλλονται στον Περιφερειάρχη μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου τρέχοντος έτους. Σε περίπτωση μη υποβολής πρότασης από δήμο, η απόφαση εκδίδεται χωρίς την πρόταση αυτή.

 

7. Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 26 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 3913/1958 (ΦΕΚ 199/Α/1958), όπως επανήλθαν σε ισχύ και συμπληρώθηκαν με τα εδάφια 1 και 2 της παραγράφου 12 του άρθρου 27 του νόμου 2130/1993 (ΦΕΚ 62/Α/1993) καταργούνται.}

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με το άρθρο 40 του νόμου 4264/2014 (ΦΕΚ 118/Α/2014).

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.