Παράρτημα I: Κριτήρια προς χρήση από τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές κατά την εκτίμηση της κοινής δεσπόζουσας θέσης, σύμφωνα με το άρθρο 41 παράγραφος 2
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Δύο ή περισσότερες επιχειρήσεις θεωρούνται ως ευρισκόμενες σε κοινή δεσπόζουσα θέση, κατά την έννοια του άρθρου 41, ακόμα και στην περίπτωση όπου δεν υπάρχουν διαρθρωτικοί ή άλλοι δεσμοί μεταξύ τους, εφ' όσον λειτουργούν σε μια αγορά η οποία χαρακτηρίζεται από έλλειψη πραγματικού ανταγωνισμού και στην οποία καμία μεμονωμένη επιχείρηση δεν έχει σημαντική ισχύ στην αγορά. Σύμφωνα με την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία και τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την κοινή δεσπόζουσα θέση, αυτό είναι πιθανόν να συμβαίνει όταν η αγορά είναι συγκεντρωμένη και παρουσιάζει σειρά χαρακτηριστικών από τα οποία τα ακόλουθα ενδέχεται να έχουν μεγαλύτερη σημασία στο πλαίσιο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών:
| • | μικρή ελαστικότητα ζήτησης, |
| • | παρόμοια μερίδια αγοράς, |
| • | υψηλοί νομικοί ή οικονομικοί φραγμοί εισόδου, |
| • | κάθετη ολοκλήρωση με συλλογική άρνηση παροχής, |
| • | έλλειψη αντισταθμιστικής αγοραστικής ισχύος, |
| • | έλλειψη δυνητικού ανταγωνισμού. |
Ο ανωτέρω κατάλογος είναι ενδεικτικός και όχι εξαντλητικός και τα κριτήρια δεν είναι σωρευτικά. Ο κατάλογος παρουσιάζει ορισμένα από τα αποδεικτικά στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη στήριξη των ισχυρισμών περί υπάρξεως κοινής δεσπόζουσας θέσης.