|
1. Εκτός από την έκδοση ηλεκτρονικού χρήματος, τα ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος μπορούν να ασκούν οποιαδήποτε από τις ακόλουθες δραστηριότητες:
α) Την παροχή των υπηρεσιών πληρωμών που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 4 του νόμου 3862/2010, οι οποίες δεν έχουν σχέση με τη δραστηριότητα της έκδοσης ηλεκτρονικού χρήματος, τηρουμένων των διατάξεων των παραγράφων 2 και 4 του άρθρου 16 του νόμου 3862/2010, οι οποίες εφαρμόζονται στα χρηματικά ποσά που τυχόν λαμβάνονται για το σκοπό αυτόν.
β) Τη χορήγηση πιστώσεων σχετικών με τις υπηρεσίες πληρωμών που αναφέρονται στις περιπτώσεις δ', ε' και ζ' της παραγράφου 3 του άρθρου 4 του νόμου 3862/2010, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 3 και 5 του άρθρου 16 του ιδίου ως άνω νόμου.
γ) Την παροχή λειτουργικών και στενά συνδεόμενων επικουρικών υπηρεσιών που έχουν σχέση με την έκδοση ηλεκτρονικού χρήματος ή με την κατά την περίπτωση α' ανωτέρω παροχή υπηρεσιών πληρωμών.
δ) Τη λειτουργία συστημάτων πληρωμών όπως ορίζεται στην παράγραφο 6 του άρθρου 4 του νόμου 3862/2010 και με την επιφύλαξη του άρθρου 25 του εν λόγω νόμου.
ε) Άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, εφόσον αυτές δεν απαγορεύονται από το εθνικό δίκαιο ή το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι πιστώσεις της περίπτωσης β' ανωτέρω δεν χορηγούνται από τα ποσά που λαμβάνονται σε ανταλλαγή ηλεκτρονικού χρήματος και κατέχονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 17.
2. Απαγορεύεται στα ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος η κατ' επάγγελμα αποδοχή καταθέσεων, χρημάτων ή άλλων επιστρεπτέων κεφαλαίων από το κοινό, κατά την έννοια των παραγράφων 1 και 3 του άρθρου 4 του νόμου [Ν] 3601/2007.
3. Η παραλαβή εκ μέρους των ιδρυμάτων ηλεκτρονικού χρήματος τυχόν χρηματικών ποσών από τους κατόχους ηλεκτρονικού χρήματος ανταλλάσσεται άμεσα με ηλεκτρονικό χρήμα. Τα χρηματικά αυτά ποσά δεν συνιστούν κατάθεση ή άλλα επιστρεπτέα κεφάλαια που λαμβάνονται από το κοινό κατά την έννοια των παραγράφων 1 και 3 του άρθρου 4 του νόμου [Ν] 3601/2007.