|
Το άρθρο 18 του νόμου 2362/1995 αντικαθίσταται ως εξής:
{Άρθρο 18: Αποθεματικό Κρατικού Προϋπολογισμού
1. Στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Οικονομικών εγγράφεται ειδική πίστωση ως αποθεματικό, ποσού όχι μικρότερου του 1 και όχι μεγαλύτερου του 3 τοις εκατό των συνολικών δαπανών του ετησίου Κρατικού Προϋπολογισμού, εξαιρουμένων των τοκοχρεολυσίων
2. Το αποθεματικό χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την κάλυψη σημαντικών, άμεσων, αναπόφευκτων και επειγουσών δαπανών, η πρόβλεψη των οποίων δεν ήταν εφικτή κατά το χρόνο της έγκρισης του ετήσιου Κρατικού Προϋπολογισμού ή των συμπληρωματικών προϋπολογισμών
3. Η χορήγηση πίστωσης από το αποθεματικό πραγματοποιείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, μετά από αιτιολογημένη πρόταση του αρμόδιου διατάκτη στην οποία βεβαιώνονται:
(α) οι λόγοι που καθιστούν αναγκαία τη χρήση της πίστωσης του αποθεματικού,
(β) η αδυναμία αντιμετώπισης της ανάγκης με τον περιορισμό άλλων δαπανών του εκτελούμενου προϋπολογισμού του και
(γ) τεκμηριωμένη έκθεση για την εξάντληση των δυνατοτήτων ανακατανομών πιστώσεων.
4. Για την παρακολούθηση του αποθεματικού ο Υπουργός Οικονομικών παρουσιάζει κάθε τρίμηνο στη Βουλή κατάσταση με τους φορείς της Κεντρικής Διοίκησης που ενισχύθηκαν από το αποθεματικό, τους λόγους που οδήγησαν στην ενίσχυση αυτή, τον τρόπο με τον οποίο οι σχετικές δαπάνες συμμορφώνονται με τα κριτήρια χρήσης που ορίζει ο παρών νόμος, καθώς και το εναπομένον υπόλοιπο του αποθεματικού.
5. Το χορηγούμενο από το αποθεματικό ποσό χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τον διατάκτη του φορέα στο τρέχον έτος του προϋπολογισμού του. Το ποσό αυτό δεν συνυπολογίζεται για τον καθορισμό των ανώτατων ορίων δαπανών του φορέα τα επόμενα έτη.
6. Από τις εγκεκριμένες πιστώσεις του προϋπολογισμού ενός φορέα της Κεντρικής Διοίκησης, ο Υπουργός Οικονομικών δύναται να μεταφέρει σε ειδικό κωδικό, μέρος αυτών που δεν υπερβαίνει το 5% του συνολικού προϋπολογισμού του, εξαιρουμένων των πιστώσεων μισθοδοσίας. Οι πιστώσεις αυτές χρησιμοποιούνται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μετά από πρόταση του αρμόδιου διατάκτη για την αντιμετώπιση δαπανών που δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθούν, περιλαμβανομένων και των οικείων ενδεχόμενων υποχρεώσεων.
Το αναπόδοτο ποσό δαπανών ταυτοποιείται εντός του ετήσιου Κρατικού Προϋπολογισμού και του συμπληρωματικού προϋπολογισμού για το αντίστοιχο Οικονομικό έτος και χρησιμοποιείται κατόπιν απόφασης του Υπουργού Οικονομικών και του αρμόδιου Υπουργού.}