 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
1. Οι μόνιμοι υπάλληλοι των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και συνδέσμων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και το προσωπικό των Τοπικών Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος μετά τη συνταξιοδότηση τους από το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών, καθώς και τα μέλη των οικογενειών τους παραμένουν στην ασφάλιση του Τόπου Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων και εξαιρούνται από την ασφάλιση του κλάδου ασθένειας του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Ενιαίο Ταμείο Αμειβομένων Μισθωτών.
Το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών υποχρεούται να παρακρατεί, από το ποσό της καταβαλλόμενης σύνταξης που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία του Τόπου Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, τις εισφορές συνταξιούχου και προστατευόμενων μελών και να τις αποδίδει στο Ταμείο, μαζί με τη βαρύνουσα το Ίδρυμα εισφορά συνταξιούχων σε ποσοστό 6% επί του ποσού της καταβαλλόμενης σύνταξης.
Η ισχύς της παραγράφου αυτής αρχίζει από την πρώτη του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος νόμου μήνα.
2. Οι ασφαλισμένοι φορέων ασθένειας, κατά τη διάρκεια της άδειας άνευ αποδοχών που λαμβάνουν σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και υπαλλήλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου για ανατροφή τέκνων, εφόσον επιλέξουν μπορούν να συνεχίζουν την ασφάλιση τους, για υγειονομική περίθαλψη στον φορέα τους, καταβάλλοντος οι ίδιοι την προβλεπόμενη από τη νομοθεσία του εισφορά.
Η εισφορά του κλάδου ασθένειας υπολογίζεται στις πλήρεις αποδοχές του τελευταίου μήνα πριν από τη λήψη της άδειας και αποδίδεται από τους ίδιους στον φορέα τους στο τέλος κάθε ημερολογιακού τριμήνου.
3. Στα μη επιδοτούμενα από το κράτος ιδρύματα του νόμου [Ν] 861/1979 (ΦΕΚ 2/Α/1979) το νοσήλειο τροφείου που καταβάλλεται από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς αρμοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, αντιστοιχεί στο νοσήλειο της Γ' θέσης των ιδιωτικών κλινικών, όπως ισχύει κάθε φορά.
4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, μπορεί να ορίζεται συμμετοχή του ασφαλισμένου στις υψηλού κόστους δαπάνες προληπτικής ιατρικής που προβλέπονται από το άρθρο 33 παράγραφος 1)α του νόμου 2676/1999 (ΦΕΚ 1/Α/1999), καθώς και στις περιπτώσεις εμβολιασμών εκτός του Εθνικού Προγράμματος.
5. Στο τέλος του άρθρου 14 του νόμου [Ν] 1066/1980 (ΦΕΚ 183/Α/1980), όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 12 του νόμου [Ν] 1276/1982 (ΦΕΚ 100/Α/1982), προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής:
{Με τις ίδιες προϋποθέσεις χορηγείται το επίδομα αεροθεραπείας και στους υποβληθέντες σε μεταμόσχευση πνευμόνων, καρδιάς και ήπατος, καθώς και στους πάσχοντες από πνευμονοπάθεια με ποσοστό αναπηρίας 80% στην πνευμονική νόσο, ασφαλισμένους και συνταξιούχους του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Ενιαίο Ταμείο Αμειβομένων Μισθωτών και των άλλων ασφαλιστικών οργανισμών.}
6. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 19 του νόμου [Ν] 1902/1990 (ΦΕΚ 138/Α/1990), όπως συμπληρώθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 34 του νόμου 2676/1999 (ΦΕΚ 1/Α/1999), προστίθεται περίπτωση γ' ως ακολούθως:
{γ. Όλα ανεξαιρέτως τα φάρμακα που είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση των ακόλουθων χρόνιων παθήσεων:
α)α) Δρεπανοκυτταρικής και μικροδρεπανοκυτταρικής αναιμίας
β)β) Κυστικής Ίνωσης (κυστική ινώδης νόσος, ινοκυστική νόσος)
γ)γ) Αγγειοπάθειας BURGER
δ)δ) Άνοιας, νόσου Alzheimer και νόσου Charcot
ε)ε) Συνδρόμου βραχέος εντέρου
στ) Χρόνιας Ηπατίτιδας Β και Χρόνιας Ηπατίτιδας
ζ)ζ) Νόσου Wilson (ηπατοφακοειδής εκφύλιση)
η)η) Γλυκονίασης
θ)θ) Νόσου Gaucher.}
7. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 4019/1959 (ΦΕΚ 248/Α/1959), όπως ισχύει μετά τη συμπλήρωση και τροποποίηση του με τις διατάξεις του άρθρου 1 του νόμου [Ν] 124/1975 (ΦΕΚ 172/Α/1975), του άρθρου 12 του νόμου [Ν] 2018/1992 (ΦΕΚ 33/Α/1992) και παράγραφος 2 του άρθρου 11 του νόμου 3103/2003 (ΦΕΚ 23/Α/2003), προστίθενται εδάφια ε' και στ', που έχουν ως εξής:
{ε. Το επίδομα φυσιολογικού τοκετού που προβλέπεται από τις διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου δ' καταβάλλεται από 11-03-2004 και στις περιπτώσεις καισαρικής τομής.
στ. Το καταβαλλόμενο κατά τα ανωτέρω επίδομα φυσιολογικού τοκετού και καισαρικής τομής στις περιπτώσεις νεκρού εμβρύου χορηγείται εφόσον έχουν συμπληρωθεί είκοσι έξι (26) εβδομάδες κύησης.}
8. Οι εργαζόμενοι της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος και τα μέλη οικογενείας τους, που αναφέρονται στο άρθρο 33 του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1846/1951 (ΦΕΚ 179/Α/1951), για την περίοδο μέχρι 28-02-2007 καλύπτονται από το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων για παροχές ασθένειας σε είδος, εφόσον έχουν συμπληρώσει είκοσι πέντε (25) ημέρες ασφάλισης είτε κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος είτε κατά το τελευταίο δεκαπεντάμηνο, αφαιρουμένου του τελευταίου τριμήνου.
9. Στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 38 του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1846/1951 (ΦΕΚ 179/Α/1951), όπως συμπληρώθηκε με την παράγραφο 5 του άρθρου 11 του νόμου [Ν] 1759/1988 (ΦΕΚ 50/Α/1988), προστίθενται περιπτώσεις γ' και δ', που έχουν ως εξής:
{γ. Σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεν έχει προϋποθέσεις για τη συνέχιση της επιδότησης λόγω ασθένειας για 360 ημέρες, δικαιούται επανεπιδότηση για την ίδια πάθηση μετά διετίας από τη λήξη της τελευταίας ημέρας επιδότησης των 182 ημερών και, αντίστοιχα, τριετίας από τη λήξη της τελευταίας ημέρας επιδότησης των 360 ημερών και, για την περίπτωση στ' της παραγράφου 1 του άρθρου 35, μετά πενταετίας από τη λήξη της τελευταίας ημέρας επιδότησης των 720 ημερών.
δ. Σε κάθε περίπτωση επανεπιδότησης ο ασφαλισμένος απαιτείται να έχει συμπληρώσει τις προβλεπόμενες στην περίπτωση β' της παραγράφου 1 του άρθρου 35 χρονικές προϋποθέσεις.}
10. Δικηγόροι που υπηρετούν με πάγια αντιμισθία στο Δημόσιο, Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου ή σε φυσικά πρόσωπα και ασφαλίζονται στα Ταμεία Πρόνοιας Δικηγόρων Αθηνών, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης καταβάλλουν τις προβλεπόμενες από τις διατάξεις των άρθρων 35 και 37 του νόμου [Ν] 2084/1992, καθώς και τις οριζόμενες, στις υπουργικές αποφάσεις που εκδόθηκαν κατά εξουσιοδότηση του άρθρου 55 του ίδιου νόμου, ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες υπολογίζονται επί του ποσού της καταβαλλόμενης πάγιας αντιμισθίας.
Το ποσό της ετήσιας εισφοράς, στις περιπτώσεις αυτές, δεν μπορεί να είναι κατώτερο από αυτό που αντιστοιχεί στις εισφορές επί του ποσού της 1ης ασφαλιστικής κατηγορίας του άρθρου 22 του νόμου [Ν] 2084/1992, ούτε ανώτερο από αυτό που αντιστοιχεί στις εισφορές επί του διπλάσιου ποσού της 1ης ασφαλιστικής κατηγορίας, όπως ισχύει κάθε φορά.
11. Η παράγραφος 2 του άρθρου 32 του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1846/1951 (ΦΕΚ 179/Α/1951) αντικαθίσταται ως εξής:
{2. Τα έξοδα κηδείας καταβάλλονται σε αυτόν που επιμελήθηκε την κηδεία, με την προσκόμιση των σχετικών δικαιολογητικών και βαρύνουν τον κλάδο ασθένειας και μητρότητας σε χρήμα.}
12. Με απόφαση των Υπουργών Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού δύναται να τροποποιείται ο ενιαίος τύπος συνταγής χορήγησης φαρμάκων για τους ασφαλιστικούς οργανισμούς που καθιερώθηκε με το προεδρικό διάταγμα [ΠΔ] 88/1998 (ΦΕΚ 82/Α/1988).
13. Οι κληρικοί και μοναχοί των Πατριαρχείων της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, καθώς και οι μοναχοί της Ιεράς Μονής Σινά, Έλληνες το γένος, δικαιούνται των παροχών του κλάδου υγείας του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων.
Η προβλεπόμενη εισφορά υπέρ του κλάδου υγείας του οργανισμού υπολογίζεται επί του ποσού της 5ης ασφαλιστικής κατηγορίας, όπως ισχύει κάθε φορά και βαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Με απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, μετά από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων, καθορίζονται ο χρόνος έναρξης και λήξης του δικαιώματος, οι όροι και προϋποθέσεις απονομής των παροχών, η θέση κατά τη νοσηλεία σε θεραπευτήριο, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της ρύθμισης αυτής. Μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης καταργείται κάθε ρύθμιση που αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο το θέμα αυτό.