Νόμος 2386/96 - Άρθρο 10

Άρθρο 10: Ρύθμιση θεμάτων φορολογίας κεφαλαίου


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

1. Μετά το άρθρο 41 του νόμου 1249/1982 (ΦΕΚ 43/Α/1982) προστίθεται άρθρο 41Α, που έχει ως εξής:

 

{Άρθρο 41Α: Προσδιορισμός αξίας κτισμάτων και γης

 

1. Η φορολογητέα αξία των μεταβιβαζομένων με επαχθή αιτία ή αιτία θανάτου, δωρεάς ή γονικής παροχής ακινήτων, που βρίσκονται σε περιοχές τις οποίες δεν έχει εφαρμοστεί το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της αξίας τους, είτε αυτές είναι εντός είτε εκτός σχεδίου πόλης, υπολογίζεται χωριστά για τα επί του οικοπέδου ή γηπέδου τυχόν υφιστάμενα κτίσματα και χωριστά για το οικόπεδο ή το γήπεδο, ως εξής:

 

α) Για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας των κτισμάτων εφαρμόζεται αντικειμενικό σύστημα, κατά το οποίο λαμβάνονται υπόψη τιμές αφετηρίας κόστους ανά είδος κτιρίου, οι οποίες καθορίζονται και αναπροσαρμόζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

 

Οι τιμές αυτές αφετηρίας αυξάνονται ή μειώνονται με την εφαρμογή συντελεστών που προσδιορίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του υπό εκτίμηση κτιρίου, όπως το μέγεθος, την ποιότητα κατασκευής, την παλαιότητα και άλλα.

 

β) Για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας του οικοπέδου ή γηπέδου έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 3 του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1521/1950 (ΦΕΚ 245/Α/1950) και των άρθρων 9 και 10 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 118/1973 (ΦΕΚ 202/Α/1973).

 

2. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται σταδιακά, για τις περιοχές της προηγούμενης παραγράφου, ζώνες με αξία γης και συντελεστές αυξομείωσής τους, οι οποίοι προσδιορίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του οικοπέδου ή γηπέδου, όπως σχήμα, δυνατότητα εκμετάλλευσης και άλλα, ώστε να υπολογίζεται αντικειμενικά και η αξία γης. Στις περιπτώσεις αυτές δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 3 του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1521/1950 και των άρθρων 9 και 10 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 118/1973 (ΦΕΚ 202/Α/1973).

 

3. Κατ' εξαίρεση, σε περίπτωση που στο μεταβιβαστικό συμβόλαιο αναγράφεται τμήμα μεγαλύτερο της αξίας που προκύπτει με την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο φόρος μεταβίβασης υπολογίζεται με βάση το τίμημα αυτό.

 

4. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται:

 

α. Η καταχώριση των τιμών αφετηρίας κόστους κατά είδος οικοδομής και περιοχή, των τιμών γης κατά ζώνες και των συντελεστών αυξομείωσής τους σε πίνακες, καθώς και οι χάρτες και τα έντυπα, που θα αποτελούν την απαραίτητη υποδομή για τον αντικειμενικό προσδιορισμό της αξίας των κτισμάτων και του οικοπέδου ή γηπέδου.

 

β. Ο χρόνος έναρξης ισχύος των διατάξεων του παρόντος άρθρου σε ολόκληρη τη χώρα ή κατά περιοχές.

 

γ. Κάθε άλλη λεπτομέρεια σχετική με την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.}

 

2. Κατά τη μεταβίβαση ακινήτων με επαχθή αιτία, αιτία θανάτου ή χαριστική σε περιοχές που δεν ισχύει το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, η φορολογητέα αξία προσδιορίζεται από την αξία των κτισμάτων και του οικοπέδου, όπως αυτές καθορίζονται κατά το χρόνο της μεταβίβασης από τις περί αντικειμενικού προσδιορισμού διατάξεις του άρθρου 41Α του νόμου 1249/1982.

 

3. Οι δηλώσεις φόρου μεταβίβασης ακινήτων, κληρονομιών, δωρεών - γονικών παροχών υποβάλλονται με τα οικεία φύλλα υπολογισμού της αξίας των κτισμάτων από τους υπόχρεους σε δήλωση, σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου του παρόντος.

 

4. Ο οικείος φόρος που βεβαιώνεται ή καταβάλλεται, κατά περίπτωση, με την υποβολή της δήλωσης, υπολογίζεται επί της αντικειμενικής αξίας των κτισμάτων και επί του δηλωθέντος τιμήματος του οικοπέδου.

 

5. Ο υπόχρεος δύναται εντός ανατρεπτικής προθεσμίας δύο (2) μηνών από την παραλαβή της δήλωσης να αποδεχθεί την προσδιορισθείσα από τον αρμόδιο προϊστάμενο ΔΟΥ αγοραία αξία του οικοπέδου. Αν εντός της ως άνω προθεσμίας ο υπόχρεος αποδεχθεί τη συνολική αξία του ακινήτου, όπως αυτή προκύπτει με την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 41Α του νόμου 1249/1982, του άρθρου 8 του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1521/1950 και του άρθρου 6 του νόμου 1947/1991 (ΦΕΚ 70/Α/1991), η υπόθεση περαιώνεται οριστικά με την καταβολή του αναλογούντος φόρου, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.

 

Αν ο υπόχρεος αποδεχθεί την προσδιορισθείσα από τον αρμόδιο προϊστάμενο ΔΟΥ αγοραία αξία του οικοπέδου και αμφισβητήσει την αντικειμενική αξία των κτισμάτων, δύναται εντός της προθεσμίας των δύο (2) μηνών να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του νόμου 1473/1984.

 

Αν ο υπόχρεος δεν αμφισβητήσει την αντικειμενική αξία των κτισμάτων και αμφισβητήσει την προσδιορισθείσα από τον αρμόδιο προϊστάμενο ΔΟΥ αγοραία αξία του οικοπέδου ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπεται από τις διατάξεις του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1521/1950 και του νόμου 1947/1991.

 

Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής δεν εφαρμόζονται στη φορολογία κληρονομιών.

 

6. Αν ο υπόχρεος δεν αποδεχθεί την αξία του ακινήτου, όπως προκύπτει με την εφαρμογή του άρθρου 41Α του νόμου 1249/1982, δύναται, εντός προθεσμίας είκοσι (10) ημερών από την κοινοποίηση του φύλλου ελέγχου ή της πράξης, που αφορά την αγοραία αξία του οικοπέδου να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου για τη φορολογητέα αξία του κτίσματος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του νόμου 1473/1984 και για την αγοραία αξία του οικοπέδου, σύμφωνα με τις διατάξεις του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1521/1950 και του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 118/1973.

 

7. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται σε μεταβιβάσεις ακινήτων με εκούσιο ή αναγκαστικό πλειστηριασμό.

 

8. Για κάθε θέμα που δεν ρυθμίζεται από τις διατάξεις των παραγράφων 2 έως και 6 του άρθρου αυτού εφαρμόζονται οι οικείες διατάξεις των φορολογιών μεταβίβασης ακινήτων, κληρονομιών, δωρεών - γονικών παροχών και αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, όπως κάθε φορά ισχύουν, καθώς και οι διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας.

 

9. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργείται η παράγραφος 3 του άρθρου 3 του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1521/1950.

 

Η διάταξη αυτή εξακολουθεί να ισχύει για τις μεταβιβάσεις ακινήτων επιχειρήσεων οι οποίες έχουν τεθεί υπό το καθεστώς εξυγίανσης των άρθρων 8 και 9 του νόμου [Ν] 1386/1983 (ΦΕΚ 107/Α/1983) και εφόσον για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας των ακινήτων αυτών δεν εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα, που προβλέπεται από το άρθρο 41 του

νόμου 1249/1982.

 

10. Διαγράφονται οφειλές από το φόρο μεταβίβασης ακινήτου, τουρκικής ιδιοκτησίας προς Έλληνες υπηκόους που εξαναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν την Τουρκία, εφόσον το ακίνητο ανταλλάχθηκε με περιουσιακά στοιχεία των ενδιαφερομένων στη γενέτειρά τους, είτε απευθείας είτε κατόπιν πωλήσεως δια δόσεως αντί καταβολής, και μετά παρέλευση δεκαετίας από τη μεταβίβαση δεν έχει περιέλθει στην κατοχή τους. Ο τυχόν καταβληθείς φόρος δεν επιστρέφεται.

 

11. Εκκρεμείς υποθέσεις μεταβίβασης ακινήτων αιτία δωρεάς ή προίκας με ιδιωτικό έγγραφο οι οποίες έχουν επικυρωθεί με δικαστικές αποφάσεις μέχρι 19-07-1989 και για τις οποίες είχαν υποβληθεί μέχρι την ημερομηνία αυτή οι οικείες φορολογικές δηλώσεις, περαιώνονται με χρόνο φορολογίας το χρόνο σύνταξης του ιδιωτικού συμφωνητικού.

 

12. Το ίδρυμα με την επωνυμία ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ (WWF) - ΕΛΛΑΣ απαλλάσσεται του φόρου μεταβίβασης για την αγορά αγροτικού ακινήτου κειμένου στη θέση Σεκάνια της Κοινότητας Βασιλικού Ζακύνθου που περιγράφεται στο συμβόλαιο 2698/1994 του συμβολαιογράφου Ηλιούπολης Γεωργίου Βουδούρη. Ο καταβληθείς ήδη φόρος μεταβίβασης επιστρέφεται εντός δύο (2) μηνών από την υποβολή σχετικής αίτησης του δικαιούχου ιδρύματος προς τη ΔΟΥ Ζακύνθου.

 

13. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του νόμου [Ν] 1078/1980 (ΦΕΚ 238/Α/1980), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

 

{1. Συμβάσεις αγοράς εξ ολοκλήρου και κατά πλήρη κυριότητα ακινήτου από φυσικό πρόσωπο, έγγαμο, απαλλάσσονται από το φόρο μεταβίβασης, εφόσον ο αγοραστής ή η σύζυγος ή οποιοδήποτε από τα τέκνα αυτού που δεν έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του ή το 25ο, προκειμένου περί τέκνων που σπουδάζουν σε αναγνωρισμένες σχολές της ημεδαπής ή αλλοδαπής, δεν έχουν δικαίωμα πλήρους κυριότητας ή επικαρπίας ή οίκησης σε άλλη οικία ή διαμέρισμα που πληροί τις στεγαστικές ανάγκες της οικογένειάς τους, ή δικαίωμα πλήρους κυριότητας επί οικοπέδου οικοδομήσιμου ή επί ιδανικού μεριδίου οικοπέδου, στο οποίο αντιστοιχεί εμβαδόν κτίσματος που πληροί τις στεγαστικές του ανάγκες, που βρίσκονται σε πόλη με πληθυσμό άνω των 5.000 κατοίκων ή σε τουριστικές περιοχές.}

 

14. Η παράγραφος 1 του άρθρου 17 του νόμου [Ν] 1591/1986 (ΦΕΚ 50/Α/1986), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

 

{1. Οικία ή διαμέρισμα, που αποκτάται αιτία θανάτου από σύζυγο ή τέκνα του κληρονομουμένου κατά πλήρη κυριότητα μπορεί να απαλλαγεί από το φόρο, εφόσον ο κληρονόμος ή κληροδόχος ή ο σύζυγος αυτού ή τα ανήλικα τέκνα ή τα τέκνα τους που σπουδάζουν σε αναγνωρισμένες σχολές της ημεδαπής ή αλλοδαπής και δεν έχουν υπερβεί το 25ο έτος της ηλικίας τους δεν έχουν δικαίωμα πλήρους κυριότητας ή επικαρπίας ή οίκησης σε άλλη οικία ή διαμέρισμα που πληροί τις στεγαστικές ανάγκες της οικογένειάς τους, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 1 του νόμου [Ν] 1078/1980 (ΦΕΚ 238/Α/1980), ή δικαίωμα πλήρους κυριότητας επί οικοπέδου οικοδομήσιμου ή επί ιδανικού μεριδίου οικοπέδου στο οποίο αντιστοιχεί εμβαδόν κτίσματος που πληροί τις στεγαστικές τους ανάγκες, που βρίσκονται σε πόλη με πληθυσμό άνω των 5.000 κατοίκων ή σε τουριστικές περιοχές.

 

Η κατά το προηγούμενο εδάφιο απαλλαγή παρέχεται για ποσό αγοραίας αξίας οικίας ή διαμερίσματος μέχρι δέκα εκατομμύρια (10.000.000) δραχμές για κάθε κληρονόμο ή κληροδόχο. Το ποσό αυτό προσαυξάνεται κατά πέντε εκατομμύρια (5.000.000) δραχμές για καθένα από τα λοιπά μέλη της οικογένειας του κληρονόμου ή κληροδόχου, έστω και αν αυτά δεν είναι κληρονόμοι ή κληροδόχοι, εφόσον στο δικαιούχο κληρονόμο ή κληροδόχο περιέρχεται μία μόνο οικία ή ένα μόνο διαμέρισμα εξ ολοκλήρου και κατά πλήρες δικαίωμα κυριότητας και όχι ποσοστό εξ αδιαιρέτου.

 

15. Για την εφαρμογή των διατάξεων των προηγούμενων παραγράφων 13 και 14, η περιοχή της τέως Διοίκησης Πρωτεύουσας θεωρείται ως μία πόλη.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 15 καταργήθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 2 του νόμου 2892/2001 (ΦΕΚ 46/Α/2001).

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.