Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο | | | Νέοι χρήστες | Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. | Δημιουργία νέου λογαριασμού | | |
1. Το άρθρο 165 του νόμου [Ν] 4125/1960 Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
{Άρθρο 165: Αποφάσεις που υπόκεινται σε έφεση
1. Σε έφεση υπόκεινται οι οριστικές αποφάσεις των διοικητικών πρωτοδικείων, εάν το ποσό της φορολογικές διαφοράς υπερβαίνει τις διακόσιες χιλιάδες (200.000) δραχμές. Ως διαφορά, η οποία παρέχει το δικαίωμα να ασκηθεί έφεση, λογίζεται για τη διάδικη αρχή το ποσό που προκύπτει ανάμεσα σ' εκείνο που ορίστηκε με τη διοικητική πράξη και σ' αυτό που όρισε η απόφαση του δικαστηρίου, ενώ για εκείνο σε βάρος του οποίου εκδόθηκε η πράξη, το ποσό που προκύπτει ανάμεσα σ' εκείνο που αντιστοιχεί στη δήλωση και σ' αυτό που όρισε η απόφαση. Αν δεν υπάρχει δήλωση, ως διαφορά λογίζεται το ποσό που καταλόγισε η αρχή. Μαζί με την οριστική θεωρείται ότι συγκαλείται και κάθε μη οριστική απόφαση.
2. Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται να ασκηθεί έφεση, ανεξάρτητα από το ποσό:
α) για υπέρβαση καθηκόντων ή αναρμοδιότητα του τακτικού διοικητικού δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση,
β) για κακή σύνθεσή του,
γ) στις περιπτώσεις που αντικείμενο της έφεσης είναι η αναγνώριση ζημίας, η οποία δεν καλύπτεται με συμψηφισμό του συνολικού εισοδήματος που προσδιορίστηκε με την πρωτόδικη απόφαση, αλλά είναι εκπεστέα από το συνολικό εισόδημα, σύμφωνα με όσα ορίζει το άρθρο 4 παράγραφος 1 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 3323/1955, όπως ισχύει, αν το ποσό της εκπεστέας ζημιάς υπερβαίνει τις οκτακόσιες χιλιάδες (800.000) δραχμές.}
2. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού εφαρμόζονται και για τις εκκρεμείς ενώπιον των διοικητικών εφετείων υποθέσεις, οι οποίες δεν έχουν συζητηθεί, κατά το χρόνο δημοσιεύσεως του νόμου αυτού.