|
1. Στο άρθρο 33 του νόμου 1892/1990 (ΦΕΚ 101/Α/1990) προστίθεται παράγραφος 5, η οποία έχει ως εξής:
{5. Από το καθαρό ποσό του ειδικού επιδόματος των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος παρακρατείται φόρος με συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%) κατά την καταβολή του στους δικαιούχους. Με την παρακράτηση αυτήν εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση των δικαιούχων για το ποσό αυτών των αμοιβών. Αυτός που παρακράτησε το φόρο υποχρεούται να τον αποδώσει εφάπαξ, υποβάλλοντας σχετική δήλωση στην αρμόδια για τη φορολογία του δημόσια οικονομική υπηρεσία. Ο δικαιούχος μπορεί να περιλάβει το ποσό αυτών των αμοιβών στην ετήσια δήλωση φορολογίας εισοδήματος του οικείου οικονομικού έτους, για να φορολογηθεί, ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, με τις γενικές διατάξεις του νομοθετικό διάταγμα [Ν] 3323/1955. Στην περίπτωση αυτήν, από το φόρο που προκύπτει στο συνολικό του εισόδημα ο φόρος που παρακρατήθηκε από το ποσό αυτών των αμοιβών.}
2. Η διάταξη της προηγούμενης παραγράφου ισχύει από τότε που άρχισε η ισχύς των διατάξεων του άρθρου 33 του νόμου 1892/1990. Αν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος:
α) έχει παρακρατηθεί φόρος και το ποσό του υπερβαίνει εκείνο που υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου, η διαφορά επιστρέφεται στο δικαιούχο με βάση σχετική δήλωση που υποβάλλεται από αυτόν, στην κατά το άρθρο 12 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 3323/1955 αρμόδια δημόσια οικονομική υπηρεσία.
β) δεν έχει παρακρατηθεί φόρος ή το ποσό που παρακρατήθηκε είναι μικρότερο από εκείνο που αναλογεί, ο δικαιούχος του ειδικού επιδόματος υποχρεούται να υποβάλλει, μέσα σε προθεσμία τριών μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος, σχετική δήλωση στην κατά το προηγούμενο εδάφιο δημόσια οικονομική υπηρεσία. Στην περίπτωση αυτήν, ο φόρος που προκύπτει καταβάλλεται σε δύο ίσες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη με την υποβολή της οικείας δήλωσης από τον υπόχρεο και η δεύτερη μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του μεθεπόμενου μήνα από την υποβολή της δήλωσης.