|
Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 του άρθρου 59 του νόμου 1416/1984 αντικαθίστανται ως εξής:
{1. Τα τέλη σταθμεύσεως, που εισπράττονται με μετρητές χρόνου σταθμεύσεως ή με οποιοδήποτε άλλο σύστημα μέτρησης χρόνου, καθορίζονται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου αποτελούν έσοδο του δήμου ή της κοινότητας και διατίθενται αποκλειστικά για τη βελτίωση των κυκλοφοριακών συνθηκών του δήμου ή της κοινότητας. Όποιος σταθμεύει όχημα χωρίς να καταβάλει το τέλος ή υπερβεί το χρόνο σταθμεύσεως τιμωρείται με πρόστιμο, το ύψος του οποίου καθορίζεται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου. Το πρόστιμο δεν δύναται να είναι μικρότερο του ενός τρίτου ούτε μεγαλύτερο των δύο τρίτων του προστίμου που επιβάλλεται για παράνομη στάθμευση κατά τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Η απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου για τον καθορισμό του προστίμου εκδίδεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 30 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα (προεδρικό διάταγμα 323/1989 (ΦΕΚ 146/Α/1989)).
2. Η πράξη βεβαίωσης της παράβασης της προηγούμενης παραγράφου γίνεται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται από το νομοθετικό διάταγμα [Ν] 6805/1971 Περί πταισματικών παραβάσεων βεβαιούμενων παρά αστυνομικών οργάνων. Η βεβαίωση της παράβασης γίνεται από τα αρμόδια κατά τις ήδη ισχύουσες διατάξεις όργανα ή από δημοτικούς ή κοινοτικούς υπαλλήλους που ορίζονται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου.}