|
Οι αναφερόμενες στον προσαρτημένο, κατά το άρθρο 1 του παρόντος, πίνακα Ιερές Μονές της Εκκλησίας της Ελλάδος παραχωρούν συμβατικά στο Δημόσιο την αγροτολιβαδική και δασική περιουσία τους, όση είναι, υπό τους πιο κάτω όρους και συμφωνίες:
α) Γύρω από κάθε Μονή θα παρακρατηθεί από την παραχωρούμενη περιουσία της, για περιβαλλοντική προστασία έκταση σε ακτίνα 200 m από κάθε πλευρά του κτιριακού συγκροτήματος της Μονής, η οποία θα παραμείνει για την περιβαλλοντική προστασία της Ιεράς Μονής και η οποία θα είναι αναπαλλοτρίωτη.
Όταν η κτιριακή ιδιομορφία της Μονής και του περιβάλλοντος χώρου απαιτεί μεγαλύτερη ακτίνα από 200 m, ο χώρος περιβαλλοντικής προστασίας της Μονής προσδιορίζεται επί τόπου, ύστερα από αίτηση της Μονής, με απόφαση του Υπουργού Χωροταξίας και Περιβάλλοντος.
Για την πληρέστερη εξασφάλιση της επιβαλλομένης κοσμιότητας του περιβάλλοντος τις Μονές χώρου καθώς και της ησυχίας των μοναζόντων σ' αυτές, συμφωνείται ότι απαιτείται και η γνώμη των ηγουμενοσυμβουλίων για την εγκατάσταση και λειτουργία σε ακτίνα 1000 m από το κτίριο των Μονών κάθε μορφής κέντρων ψυχαγωγίας, εστιατορίων και επιχειρήσεων, η λειτουργία των οποίων χαρακτηρίζεται αιτιολογημένα ότι δε συμβιβάζεται με το σκοπό των Μονών. Τα λειτουργούντα κατά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως του νόμου [Ν] 1700/1987 δε θίγονται.
β) Κάθε Ιερά Μονή έχει δικαίωμα να παρακρατήσει για αυτοκαλλιέργεια ποσοστό (10%) δέκα στα εκατό των παραχωρουμένων εκτάσεών της, το οποίο, (10%) δέκα στα εκατό, δε θα υπερβαίνει σε καλλιεργήσιμες γαίες τα (200) διακόσια στρέμματα. Της έκτασης αυτής, εάν δεν είναι δυνατή αντικειμενικά η αυτοκαλλιέργεια από τους εγκαταβιούντες, η Μονή έχει το δικαίωμα να συμφωνήσει την καλλιέργεια, με απόφαση του Ηγουμενοσυμβουλίου, συνάπτοντας σχετικές συμφωνίες, με τις οποίες θα προσδιορίζονται και τα ανταλλάγματα προς τη Μονή.
Επίσης, κάθε Μονή έχει δικαίωμα να παρακρατήσει ποσοστό (10%) δέκα στα εκατό, των παραχωρουμένων δασολιβαδικών εκτάσεών της το οποίο (10%) δέκα στα εκατό δε θα υπερβαίνει μεικτά τα (500) πεντακόσια στρέμματα, με την αποσαφήνιση ότι και για τις εκτάσεις αυτές έχουν εφαρμογή οι σχετικές διατάξεις του νόμου 1734/1987 για τους βοσκότοπους. Μονές με εγκαταβιούντες Μοναχούς, των οποίων το σύνολο της αγροτολιβαδικής και δασικής περιουσίας είναι μέχρι (300) τριακόσια στρέμματα, παρακρατούν συνολικά έκταση (50) πενήντα στρεμμάτων για αυτοκαλλιέργεια κατά τ' άνω ειδικώς συμφωνούμενα.
γ) Τα Μετόχια Ιερών Μονών και οι Μοναστηριακοί Ναοί διατηρούν γύρω τους έκταση μέχρι (4) τέσσερα στρέμματα. Όπου στις παραχωρούμενες εκτάσεις υπάρχουν κατασκηνώσεις και άλλα λειτουργούντα Ιδρύματα, αυτά παραμένουν όπως ήταν κατά το χρόνο κατάθεσης στη Βουλή του σχεδίου νόμου Ρύθμιση θεμάτων εκκλησιαστικής περιουσίας, με την εξασφάλιση διόδου προς αυτά.
δ) Για τις τουριστικά αξιοποιήσιμες παραχωρούμενες εκτάσεις, παραμένει ξεχωριστά στην ιδιοκτησία κάθε Μονής ποσοστό (20%) είκοσι στα εκατό κάθε αξιοποιήσιμης έκτασης, το οποίο δικαιούται να αξιοποιήσει η Εκκλησία.
Πότε μια έκταση από τις παραχωρούμενες είναι τουριστικά αξιοποιήσιμη κρίνεται από το Δημόσιο.
ε) Από τα μοναστηριακά ακίνητα, τα οποία έχουν ενταχθεί στο σχέδιο Πόλεως μετά το 1952, η Εκκλησία θα παρακρατήσει χωριστά το (40%) σαράντα στα εκατό, το οποίο δικαιούται να αξιοποιήσει.
στ) Παραμένουν στην ιδιοκτησία των Ιερών Μονών, πέραν από τις οριζόμενες στο άρθρο 2 αγροτολιβαδικές και δασικές εκτάσεις, και όσες κατέχουν και νέμονται με νόμιμους τίτλους, καθώς και με νόμιμους τίτλους δωρεάς, διαθήκης, κληροδοσίας ή κληρονομιάς.
ζ) Πηγές από τις οποίες υδρεύονται οι Μονές και οι οποίες βρίσκονται μέσα στις παραχωρούμενες εκτάσεις θα εξακολουθούν να υδροδοτούν τις Μονές στο διηνεκές.
2. Ο διαχωρισμός των τμημάτων της αγροτολιβαδικής και δασικής περιουσίας των Μονών και του Οργανισμού Διοικήσεως Εκκλησιαστικής Περιουσίας, τα οποία, κατά τα συμφωνούμενα, παραχωρούνται στο Δημόσιο ή παρακρατούνται από τις Μονές - Οργανισμού Διοικήσεως Εκκλησιαστικής Περιουσίας, ενεργείται κατά περίπτωση επί τόπου από επιτροπή.
Η επιτροπή συγκροτείται κατά νομούς με απόφαση του Νομάρχη από έναν Πρωτοδίκη του Διοικητικού Πρωτοδικείου της δικαστικής περιφέρειας, στην οποία βρίσκονται τα προς διαχωρισμό κτήματα, τον προϊστάμενο της κατά τόπο γεωργικής ή δασικής υπηρεσίας των νομών με τους νόμιμους αναπληρωτές τους, έναν τοπογράφο του Υπουργείου Γεωργίας με τον αναπληρωτή του, έναν εκπρόσωπο της οικείας Μονής και ένα εκπρόσωπο της Ιεράς Μητρόπολης, στην οποία ανήκει η Μονή με τους αναπληρωτές τους.
Η επιτροπή, κατά πλειοψηφία και σε νόμιμη απαρτία τριών (3) τουλάχιστον μελών της, ύστερα από γνώμη των Μονών και των αρμοδίων της Γεωργικής και Δασικής Υπηρεσίας, με πρακτικό καθορίζει τις θέσεις, την έκταση και τα όρια των παραχωρουμένων, καθώς και των παρακρατουμένων εκτάσεων κατά τα συμφωνούμενα.
Εάν υπάρχουν συνεχόμενες καλλιεργήσιμες ή δασολιβαδικές εκτάσεις των Μονών με τον, κατά τ' άνω, παρακρατούμενο για περιβαλλοντική προστασία τους χώρο, κάθε Μονή έχει δικαίωμα προτίμησης να παρακρατήσει από αυτές μέρος ή όλο του ποσοστού (10%) δέκα στα εκατό του εδάφιο 1)β του άρθρου αυτού, αυξάνοντας έτσι την ακτίνα των 200 m, που αφήνεται γύρω από τις Μονές για περιβαλλοντική προστασία τους.
Οι αποφάσεις - πρακτικά των Επιτροπών είναι Πράξεις Διοικητικές εκτελεστές και τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν έναντι αυτών όλα τα κατά νόμο ένδικα μέσα και βοηθήματα. Επίσης οι αποφάσεις - πρακτικά των επιτροπών διαχωρισμού και οριοθέτησης αποτελούν αδιαφιλονίκητους τίτλους πλήρους κυριότητας των Μονών, οι οποίοι μεταγράφονται ατελώς.