Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Αριθμός Απόφασης 1095/2007 (Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, ως Συμβούλιο)

 

1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση αναστολής, για την οποία έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (σχετικώς τα σειράς Α' 1042068 και 2411069 ειδικά έντυπα παραβόλου), ζητείται η αναστολή εκτέλεσης της με αριθμό πρωτοκόλλου 13615/3744/31-10-2006 απόφασης του Νομάρχη Δυτικής Αττικής, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του αιτούντα πρόστιμο ύψους 8.000 ευρώ του άρθρου 30 παράγραφος 1 του νόμου 1650/1986 για την προστασία του περιβάλλοντος, μέχρι να εκδοθεί απόφαση επί της από 28-12-2006 (ΓΑΚ: 52167/28-12-2006) προσφυγής, που έχει ασκήσει ο αιτών κατ' αυτής.

 

2. Επειδή, με το άρθρο 69 παράγραφος 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (νόμος [Ν] 2717/1999 (ΦΕΚ 97/Α/1999)) ορίζεται ότι:

 

{Η προθεσμία για την άσκηση της προσφυγής και η άσκηση της δεν αναστέλλουν την εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης.}

 

Περαιτέρω, με το άρθρο 200 του ίδιου Κώδικα, ορίζεται ότι:

 

{Σε κάθε περίπτωση που η προθεσμία ή η άσκηση της προσφυγής δεν συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης εκτελεστής ατομικής διοικητικής πράξης και εφόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει χορηγηθεί αναστολή από την αρμόδια διοικητική αρχή, μπορεί, ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε την προσφυγή, να ανασταλεί, με αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου, εν όλω ή εν μέρει η εκτέλεση της πράξης αυτής}

 

ενώ με το άρθρο 202 ότι:

 

{1. Λόγο αναστολής μπορεί να θεμελιώσει η από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης απειλούμενη οποιασδήποτε φύσης υλική ή ηθική βλάβη του αιτούντος, εφόσον η επανόρθωση της θα είναι αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής σε περίπτωση ευδοκίμησης της αντίστοιχης προσφυγής.

 

2. Η χορήγηση αναστολής αποκλείεται:

 

α) αν η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης επιβάλλεται για λόγους δημόσιου συμφέροντος, ή

β) κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη πράξη έχει ήδη εκτελεσθεί, ή

γ) αν η αντίστοιχη προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη}

 

και με το άρθρο 205 παράγραφος 2 ότι:

 

{Η αναστολή,αν στη σχετική απόφαση δεν ορίζεται διαφορετικά, ισχύει ως τη δημοσίευση της οριστικής απόφασης για την προσφυγή.}

 

3. Επειδή, με το άρθρο 1 παράγραφος 1 του νόμου 1650/1986 Για την προστασία του περιβάλλοντος (ΦΕΚ 160/Α/1986) ορίζεται ότι:

 

{Σκοπός του παρόντος νόμου είναι η θέσπιση θεμελιωδών κανόνων και η καθιέρωση κριτηρίων και μηχανισμών για την προστασία του περιβάλλοντος, έτσι ώστε ο άνθρωπος, ως άτομο και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, να ζει σε ένα υψηλής ποιότητας περιβάλλον, μέσα στο οποίο να προστατεύεται η υγεία του και να ευνοείται η ανάπτυξη της προσωπικότητας του. Η προστασία του περιβάλλοντος, θεμελιώδες και αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής και αναπτυξιακής διαδικασίας και πολιτικής, υλοποιείται κύρια μέσα από τον δημοκρατικό προγραμματισμό.}

 

Περαιτέρω, με το άρθρο 30 παράγραφος 1 του νόμου αυτού, όπως η παράγραφος 1 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 του νόμου 3010/2002 (ΦΕΚ 91/Α/2002), ορίζεται ότι:

 

{1. Σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που προκαλούν οποιαδήποτε ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος ή παραβαίνουν τις διατάξεις του νόμου αυτού ή των κατ' εξουσιοδότηση του εκδιδόμενων διαταγμάτων ή υπουργικών ή περιφερειακών ή νομαρχιακών αποφάσεων, καθώς και στους παραβάτες των όρων και των μέτρων που καθορίζονται με τις διοικητικές πράξεις, που προβλέπονται στα άρθρα 11 και 12 των νόμων 1515/1985 (ΦΕΚ 18/Α/1985) και 1561/1985 (ΦΕΚ 148/Α/1985), ανεξάρτητα από την αστική ή ποινική ευθύνη, επιβάλλεται ως διοικητική κύρωση πρόστιμο, από πενήντα (50) μέχρι πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ, ύστερα από εισήγηση είτε των κατά το άρθρο 6 υπηρεσιών είτε των κατά το άρθρο 26 κλιμακίων Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος, ανάλογα με τη σοβαρότητα της παράβασης, τη συχνότητα, την υποτροπή, το ύφος υπέρβασης των θεσμοθετημένων ορίων εκπομπών και την παραβίαση των περιβαλλοντικών, όρων ως εξής: α. από τον οικείο Νομάρχη, εφόσον το πρόστιμο που προτείνεται ανέρχεται έως εξήντα χιλιάδες (60.000) ευρώ...}

 

Με την παράγραφο 3 του άρθρου 30 του ίδιου νόμου, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 7 του άρθρου 3 του νόμου 2242/1994 (Α 162) ορίζεται ότι:

 

{Τα πρόστιμα, που επιβάλλονται κατά τις προηγούμενες παραγράφους, περιέρχονται στο Ειδικό Ταμείο Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων, τηρούνται σε ειδικό λογαριασμό που ονομάζεται Πράσινο Ταμείο, εισπράττονται κατά τις διατάξεις για την είσπραξη δημοσίων εσόδων και αποδίδονται στο Ειδικό Ταμείο Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων Τα παραπάνω πρόστιμα διατίθενται, με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης Α' και Β' βαθμού στην περιοχή των οποίων προκλήθηκε η ρύπανση και χρησιμοποιούνται αποκλειστικώς για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων αποκατάστασης, αναβάθμισης και προστασίας του περιβάλλοντος στις περιοχές αυτές, που καταρτίζονται από τους ως άνω Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων}

 

Επομένως, οι διατάξεις του νόμου 1650/1986, σύμφωνα με το άρθρο 1 αυτού, με το οποίο ορίζεται ο σκοπός του νόμου αυτού, τέθηκαν αποκλειστικά χάριν του δημοσίου συμφέροντος, συνιστάμενου στην προστασία της υγείας και της ανάπτυξης της προσωπικότητας του ανθρώπου, ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου, μέσω της προστασίας του περιβάλλοντος. Προς εξυπηρέτηση δε του δημόσιου αυτού συμφέροντος, τα επιβληθέντα πρόστιμα περιέρχονται στο Ειδικό Ταμείο Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων και χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων αποκατάστασης, αναβάθμισης και προστασίας του περιβάλλοντος στις περιοχές των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις οποίες προκλήθηκε η ρύπανση, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 30 του νόμου 1650/1986. Περαιτέρω, τα ρέματα ως στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος αποτελούν αντικείμενα συνταγματικής προστασίας (άρθρο 24 του Συντάγματος), που αποβλέπει στη διατήρηση της φυσικής των κατάστασης και στη διασφάλιση της επιτελούμενης απ' αυτά λειτουργίας της απορροής των υδάτων (παράβαλε Συμβούλιο της Επικρατείας [ΣΤΕ] 3731/2005).

 

4. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: με την με αριθμό πρωτοκόλλου 13615/3744/31-10-2006 απόφαση του Νομάρχη Δυτικής Αττικής επιβλήθηκε σε βάρος του αιτούντα πρόστιμο του άρθρου 30 παράγραφος 1 του νόμου 1650/1986 ύψους 8.000 ευρώ γιατί κατόπιν αυτοψίας που διενήργησε όργανο της νομαρχίας στις 07-07-2006 στο οικόπεδο του, που βρίσκεται στο 31ο km της Παλαιάς Εθνικής Οδού Αθηνών - Θηβών, στη Μάνδρα Αττικής, διαπιστώθηκε ότι ο αιτών εναπόθεσε σε αυτό παράνομα και ανεξέλεγκτα στερεά απόβλητα (μπάζα οικοδομών, ελάχιστα βαρέλια, ξύλα και τσιμέντα) μαζί με χώματα και πέτρες τα οποία υπάρχουν σε μεγάλες ποσότητες προς την πλευρά του ρέματος, το οποίο είναι σε επαφή με το ως άνω οικόπεδο, ενώ έχει γίνει διαμόρφωση των περισσοτέρων από αυτά σε συνέχεια του ήδη διαμορφωμένου οικοπέδου, κατά παράβαση των διατάξεων της [Α] ΗΠ/50910/2727/22-12-2003 κοινής υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ 1909/Β/2003) και με την εναπόθεση των υλικών αυτών υποβάθμισε την αισθητική της περιοχής και αλλοίωσε το περιβάλλον. Κατ' αυτής ο αιτών άσκησε προσφυγή και αίτηση αναστολής ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Ήδη, με την κρινόμενη αίτηση του, όπως αναπτύσσεται με το υπόμνημα, ζητεί την αναστολή εκτέλεσης της ανωτέρω αναφερομένης πράξης. Ειδικότερα, προβάλλει ότι η προσφυγή του είναι βάσιμη και ότι πιθανολογείται με βεβαιότητα η ευδοκίμηση της. Επίσης, προβάλλει ότι δεν υφίσταται στην περίπτωση του λόγος δημοσίου συμφέροντος που να αποκλείει τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής ενώ περαιτέρω, ότι θα υποστεί υλική βλάβη, η επανόρθωση της οποίας θα είναι αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής σε περίπτωση ευδοκίμησης της προσφυγής του. Προς τούτο, προσκομίζει και επικαλείται μεταξύ άλλων:

 

α) την με αριθμό 300/2006 γνωμάτευση της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων Καβάλας, με τη οποία αυτός κρίνεται ανάπηρος σε ποσοστό 67% για την άσκηση του επαγγέλματος του οδηγού και κάθε άλλου επαγγέλματος για το χρονικό διάστημα από 01-07-2006 ως 30-06-2008 καθώς και την βάσει αυτής εκδοθείσα με αριθμό 104/4309/16-08-2006 απόφαση του Διευθυντού του τμήματος συντάξεων του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών Ταμείου Συντάξεως Αυτοκινητιστών με την οποία παρατείνεται η χορήγηση σε αυτόν σύνταξη αναπηρίας για το παραπάνω αναφερόμενο χρονικό διάστημα και

 

β) το εκκαθαριστικό σημείωμα του οικονομικού έτους 2006 από το οποίο προκύπτει ότι ο αιτών απέκτησε καθαρό εισόδημα από ακίνητα ύψους 187,35 ευρώ και από μισθωτές υπηρεσίες 6.134,39 ευρώ ενώ η σύζυγος του απέκτησε από εμπορική επιχείρηση ακαθάριστα έσοδα ύψους 462.758,95 ευρώ και καθαρό εισόδημα ύψους 23.917,32 ευρώ.

 

5. Επειδή, ο πρώτος λόγος πρέπει να απορριφθεί ως αλυσιτελής διότι, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 202 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η πιθανολόγηση της ευδοκίμησης της προσφυγής δεν αποτελεί έναν από τους περιοριστικώς αναφερόμενους στο άρθρο αυτό λόγους αναστολής.

 

6. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη:

 

α) ότι σκοπός του νόμου 1650/1986 είναι η προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, που συνίσταται στην προστασία της υγείας και της ανάπτυξης της προσωπικότητας του ανθρώπου, ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου, μέσω της προστασίας του περιβάλλοντος, για την εξυπηρέτηση, μάλιστα, του οποίου ορίζεται ότι τα επιβληθέντα πρόστιμα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την αποκατάσταση, αναβάθμιση και προστασία του περιβάλλοντος στις περιοχές των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις οποίες προκλήθηκε η ρύπανση,

 

β) ότι τα ρέματα αποτελούν αντικείμενο της συνταγματικής προστασίας του άρθρου 24 του Συντάγματος και

 

γ) ότι η άμεση εκτέλεση της σχετικής απόφασης επιβολής προστίμου επιβάλλεται προκειμένου να αποτραπεί η επανάληψη της παράβασης των διατάξεων αυτών στο μέλλον, κρίνει ότι στην προκείμενη περίπτωση συντρέχουν λόγοι δημόσιου συμφέροντος, που επιβάλλουν την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, που αφορά στην εναπόθεση στερεών αποβλήτων επί οικοπέδου και μάλιστα στην πλευρά αυτού που βρίσκεται δίπλα στην κοίτη ρέματος όπως προεκτέθηκε και συνεπώς, ανεξαρτήτως από τη τυχόν βλάβη που θα επέλθει στον αιτούντα, αποκλείεται η χορήγηση της αιτούμενης αναστολής, σύμφωνα με το άρθρο 202 παράγραφος 2 περίπτωση α του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

 

7. Επειδή, κατ' ακολουθίαν, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί και το παράβολο να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, σύμφωνα με το άρθρο 277 παράγραφος 9 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.