|
1. Όταν καπνοδόχοι διέρχονται πλησίον μη άκαυστων στοιχείων της οικοδομής, ως π.χ. ξύλινων πατωμάτων ή στεγών, τοίχων μη άκαυστων κ.λ.π., δέον να περιβάλλονται εξ όλων των πλευρών δια επενδύσεως άκαυστου επαρκούς πάχους (π.χ. συμπαγής πλίνθος πάχος 0,20 m περίπου) κατά τις θέσεις συναντήσεως των στοιχείων τούτων και επί μήκους επαρκούς εκατέρωθεν αυτών.
Το αυτό ισχύει και δια τα εντοιχισμένα τμήματα μη άκαυστων στοιχείων, απαιτουμένου όπως μεταξύ αυτών και της καπνοδόχου μεσολαβή πάχος τοίχου ουχί μικρότερο των 0,20 m.
2. Καπνοδόχοι που εξυπηρετούν διαφόρους εστίας δέον να μη επικοινωνούν μεταξύ των. Απαγορεύεται ή διαφυγή καπνών ή αερίων εκ των τοιχωμάτων ή των συναρμογών των καπνοδόχων.
Επί κτιρίων, εις α γίνεται μεγαλύτερα της συνήθους χρήσις πυρός, (οινομαγειρεία, ξενοδοχεία, πλυντήρια κ.λ.π.), το ύψος των καπνοδόχων καθορίζεται υπό της Αρχής κατά τρόπον μη παρενοχλούντα τις γύρωθεν οικοδομές. Κατά τις αυτές ως άνω περιπτώσεις, εάν ή αύξησις του ύψους της καπνοδόχου παρουσιάζει δυσχέρειας ή κρίνεται ως εκ της θέσεως αυτής αντιαισθητική ή εν γένει δεν αποβαίνει αποτελεσματική δια την αποσόβηση του κινδύνου της μεταδόσεως του πυρός, ή των οχλήσεων ή των ζημιών εκ των εκ ταύτης εξερχόμενων καπνών και αερίων, ή Αρχή δύναται να επιβάλει προς αποτροπήν των συνεπειών τούτων κατά την κρίσιν αυτής την λήψη και έτερων τεχνικώς επιβαλλομένων μέτρων (ειδικές μηχανικές εγκαταστάσεις πληρέστερης καύσεως των καυσίμων, συλλέκτες αιθάλης, χρήσιν ορισμένου είδους καυσίμων υλών και απαγόρευση άλλων κ.λ.π.), καθοριζομένων υπό της αρμοδίας Μηχανολογικής Υπηρεσίας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με το άρθρο 127 του 8/1973 νομοθετικού διατάγματος (ΦΕΚ 124/Α/1973). |