|
1. α) Τα ελάχιστα όρια εμβαδού και διαστάσεων των οικοπέδων που εμπίπτουν εντός των περιοχών των εγκριθεισών δια των από [ΒΔ] 27-02-1957 βασιλικού διατάγματος (ΦΕΚ 30/Α/1957), [ΒΔ] 17-02-1962 βασιλικού διατάγματος (ΦΕΚ 23/Δ/1962), [ΒΔ] 06-02-1969 βασιλικού διατάγματος (ΦΕΚ 56/Δ/1969) ορίζονται ως ακολούθως:
| • | Ελάχιστον πρόσωπον 12 m. |
| • | Ελάχιστον βάθος 18 m. |
| • | Ελάχιστον εμβαδόν 250 m2. |
β) Κατά παρέκκλιση από της προηγουμένης παραγράφου, οικόπεδα υφιστάμενα κατά την δημοσίευση του παρόντος Διατάγματος, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, εφ' όσον έχουν:
| • | Ελάχιστον πρόσωπον 9 m. |
| • | Ελάχιστον βάθος 15 m. |
| • | Ελάχιστον εμβαδόν 250 m2. |
2. Το μέγιστον ποσοστόν καλύψεως των οικοπέδων ορίζεται εις 60% της επιφανείας αυτών.
3. Ο συντελεστής δομήσεως των οικοπέδων ορίζεται εις 1,80, παραμένοντος εν ισχύ του προκύπτοντος τυχόν μεγαλυτέρου βάσει των μέχρι τούδε ισχυουσών διατάξεων.
4. Ως οικοδομικό σύστημα των οικοπέδων ορίζεται το συνεχές.
5. α) Ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός ορόφων των οικοδομών ορίζεται εις 4 με μέγιστον ύψος 14 m, άνευ υπερβάσεως του συντελεστού δομήσεως, επιτρεπομένου του περιορισμού της καλυπτόμενης επιφανείας και της καθ' ύψος εξαντλήσεως του συντελεστού δομήσεως άνευ υπερβάσεως του μεγίστου ύψους των 14 m.