Άρθρο 22

1. Εάν εν τη ζώνη του λιμένος περιληφθούν έργα κατασκευασθέντα υπό ιδιωτών επί της θαλάσσης ή του αιγιαλού ή της παραλίας, τα επί των έργων τούτων νόμιμα δικαιώματα των ιδιωτών δεν θίγονται.

Στην περίπτωση κατά την οποία τα έργα αυτά είναι αναγκαία και δια τις ανάγκες του λιμένος, επιτρέπεται η χρησιμοποίησις αυτών υπό του κοινού, διατηρουμένου υπέρ του κατασκευάσαντος ή του δικαιούχου αυτού δικαιώματος προτιμήσεως εν τη ατομική χρήσει των έργων τούτων. Οι τυχόν υπάρχουσες εγκαταστάσεις, μηχανήματα και σιδηροτροχιές παραμένουν εις την αποκλειστική χρήσιν του κατασκευάσαντος ή του δικαιοδόχου του.

2. Εν περιπτώσει, καθ' ην η άσκησις των ανωτέρω δικαιωμάτων δυσχεραίνει την υπό του κοινού χρησιμοποίηση του έργου, επιτρέπεται η υπό του λιμενικού ταμείου εξαγορά αυτών δια καταβολής εις τον δικαιούχο αποζημιώσεως, ήτις συνίσταται εις τόσον μέρος της κατά τον χρόνων της εξαγοράς πραγματικής αξίας των έργων και εγκαταστάσεων όση η σχέσις μεταξύ του υπολειπομένου μέχρι της λήξεως της παραχωρήσεως χρόνου και του όλου χρόνου της παραχωρήσεως.

Εάν η παραχώρησις εγένετο δι' αόριστο χρονικόν διάστημα, θεωρείται ως χρόνος παραχωρήσεως δια τον ως ανωτέρω υπολογισμό μία πεντηκονταετία, καταβάλλονται δ' οπωσδήποτε ουχί λιγότερα των δέκα πεντηκοστών της ως ανωτέρω αξίας. Η εκτίμησις της αξίας ταύτης γίνεται υπό τριμελούς Επιτροπής εκ μηχανικών οριζόμενης υπό του Υπουργού της Συγκοινωνίας, ορίζοντος και την αμοιβή αυτής, ήτις βαρύνει το Λιμενικό Ταμείο.

3. Η απόφασις της Επιτροπής δι' ουδέτερον των συμβαλλομένων είναι υποχρεωτική, επιφυλασσομένης της δια των τακτικών δικαστηρίων λύσεως της διαφοράς, η παρακατάθεσις όμως του ανήκοντος ποσοστού επί της κατά τα ανωτέρω ορισθείσης αξίας υπό του λιμενικού ταμείου προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων αποκλείει την άσκηση εκ μέρους του δικαιούχου οιουδήποτε μέτρου προς προστασία από της διαταράξεων των δικαιωμάτων της προτιμήσεως και αποκλειστικής χρήσεως.

4. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου έχουν εφαρμογή και επί των έργων, περί ων το άρθρο 13 του παρόντος.