Άρθρο 2

Η εξόρυξις και λήψις άμμου, αμμοχώματος, λίθων, κ.λ.π. εκ των θέσεων και περιοχών εξ ων επιτρέπεται αυτή δέον να ενεργείται κατά τρόπον αποκλείοντα την δημιουργίαν νοσογόνων εστιών ή άλλων επιβλαβών καταστάσεων, προκειμένου δε περί ποταμών, χειμάρρων, και ρευμάτων, αυτή δέον να περιορίζεται εντός της κοίτης αυτών, να διευκολύνει την κανονική ροή των υδάτων και να μη γεννά κινδύνους εκτροπής ή επεκτάσεως της κοίτης τούτων. Εις όσες περιπτώσεις κοίτη ποταμών, χειμάρρων, ή ρευμάτων, καθορισθείσα ως τόπος αμμοληψίας, δι' αποφάσεων των τοπικών επιτροπών έχει ανάγκην εκβαθύνσεως, αυτοί που λαμβάνουν άμμο από αυτή υποχρεούνται όπως μετά της άμμου αποκομίζουν και απορρίπτουν εκτός της κοίτης τις εκ της εκσκαφής προερχόμενες λοιπές ύλες, απαγορευόμενης της εντός της κοίτης διαλογής της άμμου. Η εν λόγω υποχρέωσις θα μνημονεύεται εις την απόφαση την ορίζουσα ως τόπον αμμοληψίας το υπό εκβάθυνση τμήμα της κοίτης ποταμού, χειμάρρου, ή ρεύματος. Η αμμοληψία κ.λ.π. εξ ακτών εξ ων επιτρέπεται αυτή δέον να γίνεται επιφανειακώς, του πυθμένα της εκσκαφής μη δυναμένου να κατέλθει κάτω της ανωτάτης στάθμης της θαλάσσης. Ωσαύτως δέον να εξασφαλίζεται κατά ταύτη κανονική προς την θάλασσαν κλίσις και να ενεργείται η αμμοληψία κατά τρόπον αποκλείοντα τις διαβρώσεις της ακτής. Επίσης εκεί όπου εκ των θαλασσίων ρευμάτων ή άλλων αιτίων δημιουργούνται προσαμμώσεις εν τη ακτή και περιπτώσεις δημιουργίας στάσιμων υδάτων,αυτοί που λαμβάνουν άμμο υποχρεούνται όπως αίρουν αυτές σαν κλίση της ακτής.

Γενικώς αυτοί που λαμβάνουν άμμο εξ οιωνδήποτε επιτρεπομένων θέσεων υποχρεούνται όπως αμέσως μετά την λήψη της άμμου αποκαθιστούν ομαλή επιφάνεια εις την θέσιν εξ ης εγένετο η αμμοληψία προς αποφυγήν δημιουργίας τοπικών εξάρσεων ή κοιλοτήτων.