Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Απόφαση 15995/201996/2016: Καθορισμός των ορίων του αιγιαλού και δημιουργία ζώνης παραλίας στη θέση Αγριλίτσα Βασιλικών, της Δημοτικής Ενότητας Αρτεμισίου, του Δήμου Ιστιαίας - Αιδηψού, Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας, (ΦΕΚ 399/Δ/2016), 02-12-2016.

 

Ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας

 

Έχοντας υπόψη:

 

1. Τις διατάξεις των άρθρων 3, 4 και 5, του νόμου 2971/2001 (ΦΕΚ 285/Α/2001) περί αιγιαλού και παραλίας και άλλες διατάξεις, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα και τις διατάξεις του άρθρου 113 του νόμου 3978/2011 (ΦΕΚ 137/Α/2011) με το οποίο τροποποιήθηκε το άρθρο 5 του νόμου 2971/2001.

 

2. Τις διατάξεις του νόμου 3200/1955 περί διοικητικής αποκεντρώσεως, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και ισχύουν σήμερα με τα νομοθετικό διάταγμα 532/1970, βασιλικό διάταγμα 704/1970, βασιλικό διάταγμα [ΒΔ] 705/1970, βασιλικό διάταγμα [ΒΔ] 192/1972, προεδρικό διάταγμα 71/1984, προεδρικό διάταγμα 347/1986, νόμο 2026/1992 και προεδρικό διάταγμα [ΠΔ] 97/1993.

 

3. Την με αριθμό πρωτοκόλλου 1063649/790/Α0006/2004 απόφαση του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Περί καταγραφής και διοικητικής κωδικοποίησης των αρμοδιοτήτων σε θέματα υπηρεσιών υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών που περιέρχονται στους Γενικούς Γραμματείς Περιφερειών κατά τις διατάξεις της παραγράφου 21 του άρθρου 46 του νόμου 3220/2004.

 

4. Τις διατάξεις των διατηρούμενων άρθρων του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 284/1988 Οργανισμός Υπουργείου Οικονομικών.

 

5. Τις διατάξεις του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 111/2014 Οργανισμός Υπουργείου Οικονομικών.

 

6. Τις διατάξεις της παραγράφου 21 του άρθρου 46 του νόμου 3220/2004 (ΦΕΚ 15/Α/2004) μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής-αντικειμενοποίηση του φορολογικού ελέγχου και άλλες διατάξεις δυνάμει των οποίων από 10-04-2004, αρμοδιότητες του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, οι οποίες ανήκαν ή είχαν μεταβιβαστεί στους Νομάρχες μέχρι την έναρξη λειτουργίας των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και αφορούν θέματα του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, που εξαιρέθηκαν από την κατάργηση με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 39 του νόμου 2218/1994, περιέρχονται στους Γενικούς Γραμματείς Περιφερειών.

 

7. Τις διατάξεις του νόμου 3852/2010 (ΦΕΚ 87/Α/2010) περί νέας αρχιτεκτονικής της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης - Πρόγραμμα Καλλικράτης και ιδίως τις διατάξεις της παραγράφου 1 και 2 του άρθρου 6, τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 280 και τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 283.

 

8. Το με αριθμό πρωτοκόλλου Δ6Α/1022671/ΕΞ2011/2011 έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με το οποίο οι αρμοδιότητες του Υπουργού Οικονομικών, που περιήλθαν στους Γενικούς Γραμματείς των Περιφερειών (του νόμου 2503/1997, (ΦΕΚ 107/Α/1997)), σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 21 του άρθρου 46 του νόμου 3220/2004 (ΦΕΚ 15/Α/2004) και καταγράφονται στην υπ' αριθμόν 1063649/790/Α0006/2004 απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ασκούνται από 01-01-2011, από τους Γενικούς Γραμματείς των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 280 του νόμου 3852/2010 (ΦΕΚ 87/Α/2010).

 

9. Τις διατάξεις της παραγράφου 1 και 2 του άρθρου 6 του νόμου 3852/2010, με τις οποίες συστάθηκαν ως ενιαίες αποκεντρωμένες μονάδες διοίκησης του Κράτους 7 Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, μεταξύ των οποίων και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, η οποία εκτείνεται στα όρια των περιφερειών Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, με έδρα τη Λάρισα και για τα καθήκοντα των Γενικών Γραμματέων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του νόμου 2503/1997 (ΦΕΚ 107/Α/1997).

 

10. Τις διατάξεις του προεδρικού διατάγματος 138/2010 (ΦΕΚ 231/Α/2010) περί οργανισμού Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας.

 

11. Την πράξη 4/2015 της 06-02-2015 του Υπουργικού Συμβουλίου Αποδοχή παραιτήσεων των Γενικών Γραμματέων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της Χώρας (ΦΕΚ 24/Α/2015).

 

12. Τις διατάξεις του άρθρου 56 του νόμου 4257/2014 Επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών (ΦΕΚ 93/Α/2014).

 

13. Την από 30-06-2016 έκθεση της κατά το άρθρο 3 του νόμου 2971/2001 (ΦΕΚ 285/Α/2001) περί αιγιαλού και παραλίας αρμόδιας Επιτροπής καθορισμού ορίων αιγιαλού και παραλίας, για τον καθορισμό ορίων αιγιαλού και δημιουργία ζώνης παραλίας στη θέση Αγριλίτσα Βασιλικών, της Δημοτικής Ενότητας Αρτεμισίου, του Δήμου Ιστιαίας - Αιδηψού, Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας, με ενδιαφερόμενο τον Σπυρόπουλο Κωνσταντίνο.

 

14. Το από Ιανουαρίου 2016 τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:500 αποτελούμενο από 1 πινακίδα που συντάχθηκε από τον Τοπογράφο Μηχανικό Χαρβαλιά Ιωάννη και το οποίο ελέγχθηκε ως προς την ακρίβεια της αποτύπωσης από τον Προκάκη Δημήτριο Αγρονόμο Τοπογράφο Μηχανικό της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας στις 27-06-2016 και θεωρήθηκε από την Γκάλφα Αθανασία, Πολιτικό Μηχανικό Αναπληρώτρια Προϊσταμένη της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας στις 29-06-2016 και συνοδεύει την Έκθεση της προαναφερόμενης Επιτροπής.

 

15. Το με αριθμό πρωτοκόλλου 830/28-01-2016 έγγραφο της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας / Τμήματος Β' Αιγιαλού-Παραλίας, προς το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, για τη σύμφωνη ή μη γνώμη τους, σύμφωνα με το άρθρο 113 του νόμου 3978/2011.

 

16. Το με αριθμό πρωτοκόλλου Φ/119.1/55/326544/Σ.2663/2016 έγγραφο του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας περί μη αντίρρησης συνέχισης της διαδικασίας καθορισμού των ορίων αιγιαλού, παραλίας και τυχόν υπάρχοντος παλαιού αιγιαλού στη θέση Αγριλίτσα Βασιλικών, της Δημοτικής Ενότητας Αρτεμισίου, του Δήμου Ιστιαίας-Αιδηψού, Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας.

 

17. Το με αριθμό πρωτοκόλλου 12380/08-11-2016 έγγραφο της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας, με το οποίο ζητείται η έκδοση απόφασης, αποφασίζουμε:

 

Επικυρώνουμε την από 18-08-2016 έκθεση της κατά το άρθρο 3 του νόμου 2971/2001 αρμόδιας Επιτροπής καθορισμού ορίων αιγιαλού και παραλίας, για τον καθορισμό ορίων αιγιαλού και δημιουργία ζώνης παραλίας στη θέση Αγριλίτσα Βασιλικών, της Δημοτικής Ενότητας Αρτεμισίου, του Δήμου Ιστιαίας - Αιδηψού, Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας, καθώς και το από Ιανουαρίου 2016 τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:500 αποτελούμενο από 1 πινακίδα που συντάχθηκε από τον Τοπογράφο Μηχανικό Χαρβαλιά Ιωάννη και το οποίο ελέγχθηκε ως προς την ακρίβεια της αποτύπωσης από τον Προκάκη Δημήτριο Αγρονόμο Τοπογράφο Μηχανικό της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας στις 27-06-2016 και θεωρήθηκε από την Γκάλφα Αθανασία, Πολιτικό Μηχανικό Αναπληρώτρια Προϊσταμένη της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας στις 29-06-2016.

 

Στο τοπογραφικό αυτό διάγραμμα η αρμόδια επιτροπή καθορίζει για πρώτη φορά την οριογραμμή αιγιαλού με κόκκινη συνεχή πολυγωνική γραμμή με στοιχεία 1, 2, ...,13, 14, 15 της οποίας οι κορυφές εξασφαλίζονται με συντεταγμένες από το κρατικό τριγωνομετρικό δίκτυο σε Εγκάρσια Μερκατορική Προβολή στο Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς 1987 (ΕΓΣΑ 87) και την οριογραμμή της παραλίας με κίτρινη συνεχή πολυγωνική γραμμή με στοιχεία 1', 2', ..., 9', 10', 11' της οποίας οι κορυφές εξασφαλίζονται με συντεταγμένες από το κρατικό τριγωνομετρικό δίκτυο σε Εγκάρσια Μερκατορική Προβολή στο Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς 1987 (ΕΓΣΑ 1987) και της οποίας οι πλευρές καθορίζονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να συμπεριλαμβάνεται ο ήδη διανοιγμένος παραλιακός δρόμος με κυμαινόμενο πλάτος 10 - 18 m από αυτή του αιγιαλού, για την εξυπηρέτηση των σκοπών του άρθρου 1, παράγραφος 2, του άρθρου 2, παράγραφος 3 και του άρθρου 7, παράγραφος 1 του νόμου 2971/2001. Οι κατασκευές που υπάρχουν στη ζώνη της παραλίας, δεν εξαιρούνται από αυτή. Επίσης η επιτροπή αποφαίνεται ότι δεν υπάρχει παλαιός αιγιαλός, όπως προέκυψε από την από 2008 γεωλογική μελέτη του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών.

 

Η απόφαση αυτή με την έκθεση της Επιτροπής και το τοπογραφικό διάγραμμα, να δημοσιευθούν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

 

Λάρισα, 21-11-2016

 

Ο Ασκών καθήκοντα Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης

 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΟΡΙΩΝ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΥ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΤΗΣ 30-06-2016

 

Στη Χαλκίδα σήμερα 30-06-2016, ημέρα Πέμπτη.

 

Η Επιτροπή καθορισμού ορίων αιγιαλού-παραλίας-παλαιού αιγιαλού, η σύνθεση της οποίας καθορίστηκε βάσει των διατάξεων του άρθρου 3 του νόμου 2971/2001 περί αιγιαλού-παραλίας και άλλες διατάζεις και συγκροτήθηκε με την υπ' αριθμόν 7405/84673/2015 απόφαση Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας, όπως τροποποιήθηκε με την υπ' αριθμόν 8294/9579280/2014 και την 17672/221025/2015 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας, αποτελούμενη από τους:

 

1. Γραμματικού Ελευθερία, πτυχιούχο τοπογράφο μηχανικό ΤΕ/Δ2, υπάλληλο του Αυτοτελούς Γραφείου Δημόσιας Περιουσίας νομού Ευβοίας, ως αναπληρώτρια Πρόεδρος, (κωλυόμενου του τακτικού μέλους).

 

2. Προκάκη Δημήτριο, διπλωματούχο αγρονόμο - τοπογράφο μηχανικό ΠΕ/Δ2, υπάλληλο του Αυτοτελούς Γραφείου Δ.Π. νομού Ευβοίας, ως αναπληρωματικό μέλος, (κωλυόμενου του τακτικού μέλους).

 

3. Δανίκα Σωτήρη, υποπλοίαρχο Λιμενικού Σώματος, Λιμενάρχη του Λ/Χ Αιδηψού, σαν μέλος.

 

4. Ζέρβα Νικόλαο, διπλωματούχο αρχιτέκτονα μηχανικό ΠΕ/Γ, Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Ιστιαίας-Αιδηψού, σαν μέλος.

 

5. Διευθυντή ΠΕΧΩ Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας ή νόμιμο αναπληρωτή (αν και προσκλήθηκε νόμιμα δεν προσήλθε).

 

Συνήλθε την 30-06-2016 στα γραφεία του Αυτοτελούς Γραφείου Δημόσιας Περιουσίας νομού Ευβοίας, για να γνωμοδοτήσει επί της υπόθεσης καθορισμού για πρώτη φορά των οριογραμμών αιγιαλού - παραλίας - παλαιού αιγιαλού στη θέση Αγριλίτσα, Βασιλικών, Δημοτικής Ενότητας Αρτεμισίου, Δήμου Ιστιαίας - Αιδηψού, νομού Ευβοίας, με ενδιαφερόμενο τον Σπυρόπουλο Κωνσταντίνο.

 

Αφού διαπιστώθηκε απαρτία κατά τις διατάξεις του άρθρου 14 του νόμου 2690/1999, η Πρόεδρος κηρύσσει την έναρξη της συνεδρίασης, αφού η υπόθεση θεωρείται επείγουσα, λόγω παρέλευσης της προθεσμίας της παραγράφου 3 του άρθρου 5 του νόμου 2971/2001, όπως κρίθηκε ως τέτοια και από τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής:

 

Η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη

 

1. Την από 14-01-2016 αίτηση του Ιωάννη Χαρβαλιά, με την οποία ζητά τη χάραξη του αιγιαλού-παραλίας στην ως άνω περιοχή και υποβάλλει χάρτη Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού 1:5000 προκειμένου να διαβιβαστεί στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας.

 

2. Τις διατάξεις του νόμου 2971/2001 (ΦΕΚ 285/Α/2001) περί αιγιαλού-παραλίας, όπως τροποποιήθηκε, συμπληρώθηκε και ισχύει καθώς και της υπ' αριθμόν 1089532/ΠΕ/8205ΠΕ/Β0010/2005 κοινής υπουργική απόφασης Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων περί στοιχείων καθορισμού αιγιαλού και παραλίας.

 

3. Τις διατάξεις του άρθρου 113 του νόμου 3978/2011 (ΦΕΚ 137/Α/2011), με τις οποίες τροποποιήθηκε το άρθρο 5 του νόμου 2971/2001.

 

4. Το υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου 830/28-01-2016 έγγραφο της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας, του Τμήματος Β' Αιγιαλού-παραλίας, με το οποίο διαβιβάστηκε η υπόθεση προς το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, κατ' εφαρμογή της παραπάνω διάταξης.

 

5. Το υπ' αριθμόν Φ.119.1/55/326544/Σ.2663/03-06-2016 έγγραφο Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, με το οποίο γνωμοδότησε ότι δεν έχει αντίρρηση για τη συνέχιση της διαδικασίας καθορισμού των ορίων αιγιαλού-παραλίας και τυχόν υπάρχοντος παλιού αιγιαλού στην υπόψη περιοχή.

 

6. Την υπ' αριθμόν 12151/127085/2014 (ΦΕΚ 359/Δ/2014) απόφαση Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με την οποία επικυρώθηκαν τα όρια αιγιαλού-παραλίας στη θέση οικισμός Ψαροπούλι, Βασιλικών, νομού Ευβοίας σε παρακείμενη προς βορρά περιοχή της εξεταζόμενης καθώς και το διάγραμμα που τη συνοδεύει βάσει του οποίου έγινε η απαιτούμενη συναρμογή των κορυφών αιγιαλού (1~7) και παραλίας (1'~7').

 

7. Το 3ο Πρακτικό της Συνεδρίασης της από 23-06-2014 απόφασης της Επιτροπής καθορισμού αιγιαλού -παραλίας που αφορά την προαναφερόμενη παρακείμενη προς βορρά περιοχή, κατά την οποία εξετάστηκαν τα στοιχεία για τον τυχόν καθορισμό παλαιού αιγιαλού στην περιοχή (γεωλογική μελέτη 2008 ΙΓΜΕ, κ.λ.π. στοιχεία) και η Επιτροπή αποφάνθηκε ότι δεν υπάρχει παλαιός αιγιαλός.

 

8. Το από Ιανουάριο 2016 τοπογραφικό διάγραμμα, της υπό καθορισμό περιοχής, που υπεβλήθη, το οποίο συντάχθηκε από τον διπλωματούχο τοπογράφο μηχανικό Ιωάννη Χαρβαλιά, σε κλίμακα 1:500, σε μια (1) πινακίδα, με αριθμό σχεδίου 1 και το οποίο ελέγχθηκε για την ακρίβεια της αποτύπωσης την 27-06-2016 από τον Δημήτριο Προκάκη, διπλωματούχο αγρονόμο - τοπογράφο μηχανικό ΠΕ/Δ1, υπάλληλο του Αυτοτελούς Γραφείου Δημόσιας Περιουσίας Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας και θεωρήθηκε την 29-06-2016 από την Αθανασία Γκάλφα, πολ. μηχανικό, Διευθύντρια της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Θεσσαλίας Στερεάς - Ελλάδας, όπως ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφος 2 του νόμου 2971/2001.

 

9. Την επιτόπιο μετάβαση των μελών της Επιτροπής, κατά την 27-06-2016, μετά την υπ' αριθμόν 7108/24-06-2016 πρόσκληση της Προέδρου της, σχηματισθείσα αντίληψη για το πλάτος της βρεχόμενης ζώνης της ξηράς και άλλα συναφή στοιχεία που προβλέπονται από το άρθρο 9 του νόμου 2971/2001 και ειδικότερα:

 

α) τη γεωμορφολογία του εδάφους: Η περιοχή μελέτης βρίσκεται στο ΒΛ. τμήμα του νομού Ευβοίας και ανήκει διοικητικά στη Δημοτική Ενότητα Αρτεμισίου.

 

Αποτελεί τμήμα της παραλίας Ψαροπούλι, όρμου Βασιλικών, η οποία εκτείνεται σε συνολικό μήκος 3 km και οριοθετείται Βόρεια από τη λοφοσειρά Σπαλαθριάς, νότια από το λόφο Αχλάδες, δυτικά και νοτιοδυτικά από τους λόφους Παλαιόκαστρο και Τσούπρα ενώ ανατολικά βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος. Στην παραλία αυτή εκβάλουν δύο ρέματα ένα στη βόρεια πλευρά το Μικρό Ρέμα και Μαύρο Ρέμα και ένα στην κεντρική και νότια το Βόθανος Ρέμα.

 

i. η μορφολογία της ακτής της εξεταζόμενης περιοχής συνίσταται από χαλαρά ιζήματα (άμμους, χαλίκια και κροκάλες), κυματογενούς διεργασίας καθώς και προερχόμενα από την τροφοδοσία χειμάρρων (Μικρό P., Μαύρο Ρ. και Βόθανος Ρ.) που υφίστανται, όπως προαναφέρθηκε εκατέρωθεν της εξεταζόμενης περιοχής, με εύρος που κυμαίνεται στα 30 m περίπου και υψόμετρα αυχένα που κυμαίνονται στα 2,80 m περίπου.

 

ii. η μορφολογία της συνεχόμενης της ακτής περιοχής, είναι πεδινή με ομαλό ανάγλυφο με μικρή κλίση προς τη θάλασσα και καλύπτεται, όπως προκύπτει από το γεωλογικό χάρτη του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (κλίμακας 1:50.000), από προσχωσιγενείς αποθέσεις σε γεωμορφολογικά αναπτυγμένες και εξελιγμένες ομαλές ταπεινές περιοχές και υλικά ελουβιακού μανδύα λεπτομερούς κυρίως κοκκομετρικής σύνθεσης ενώ μεταξύ της παραλιακής ζώνης και της χέρσου παρατηρείται σειρά θινών που αναπτύσσονται παράλληλα με την ακτή σε σχετικά μεγάλο μήκος και εντοπίζονται μακριά από τις εκβολές των χειμάρρων και των ρεμάτων, δηλαδή σε θέσεις όπου η δράση του ανέμου υπερισχύει της δράσης των ρεμάτων. Τμήματα των θινών αυτών σήμερα έχουν καταστραφεί μερικώς ή ολικώς εξαιτίας της ανθρωπογενούς παρέμβασης για τη δημιουργία προσβάσεων καθώς και με την κατασκευή της παραλιακής οδού που είναι διανοιγμένη επάνω σ' αυτές.

 

Η περιοχή μελέτης διέπεται από τις εκτός σχεδίου πολεοδομικές διατάξεις και είναι αραιά δομημένη με κατοικίες κυρίως παραθεριστικές.

 

Οι κυρίαρχες χρήσεις γης της εξεταζόμενης περιοχής από πλευράς κάλυψης είναι αυτή της οικιστικής και των καλλιεργειών με κύρια απασχόληση του πληθυσμού πρωτίστως στον τριτογενή τομέα (αναψυχή-τουρισμός κ.λ.π.) ενώ ακολουθεί ο πρωτογενής με περισσότερη ανάπτυξη της γεωργίας και της αλιείας.

 

iii. το φυσικό όριο βλάστησης, το οποίο στο μεγαλύτερο τμήμα έχει αποψιλωθεί λόγω των επεμβάσεων συνίσταται κυρίως από χαμηλή ποώδη φυσική βλάστηση (αγριόχορτα, κ.λ.π.) ενώ υφίσταται και τεχνητή δενδρώδης βλάστηση από αρμυρίκια που έχουν φυτευτεί κατάντη και παράλληλα της παραλιακής οδού.

 

β) το γεγονός ότι στην περιοχή δεν εντοπίστηκαν παράκτιοι φυσικοί πόροι.

 

γ) τους ανέμους που προσβάλλουν την περιοχή μελέτης, οι οποίοι είναι κυρίως οι βόρειας, βορειοανατολικής, ανατολικής και νοτιοανατολικής διεύθυνσης, με ετήσια συχνότητα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Μετεωρολογικού Σταθμού Σκοπέλου της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (στατιστικά ανεμολογικά στοιχεία ετών 1956-1991) 19,4%, 16,13%, 0,9% και 1,99% αντίστοιχα και ένταση έως 10 Bf. (για τη βόρεια διεύθυνση) ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία του Μετεωρολογικού Σταθμού Σκύρου της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (στατιστικά ανεμολογικά στοιχεία ετών 1955-1997) ετήσια συχνότητα 21,43%, 19,6%, 3,96% και 4,36% αντίστοιχα και ένταση έως 11 Bf. (για τη βόρεια και βορειοανατολική διεύθυνση).

 

Τα παλιρροϊκά δεδομένα που βασίζονται σε μακροχρόνιες παρατηρήσεις του παλιρροιακού σταθμού Σκιάθου (στατιστικά στοιχεία παλίρροιας περιόδου 1955-1987), πλησιέστερου στην εξεταζόμενη θέση εμφανίζουν μέσο εύρος παλίρροιας 0,07 m, μέγιστο εύρος 0,60 m, ελάχιστο εύρος 0,01 m και επάλλαξη 1,05 m.

 

δ) η μορφολογία του πυθμένα στο μυχό του όρμου είναι αμμώδης. Βάθη μικρότερα των 5 m εκτείνονται μέχρι 100 m ανοιχτά τους, ανοιχτότερα δε τα βάθη αυξάνονται και η ισοβαθής των 50 m βρίσκεται μέχρι 7 δέκατα του μιλίου ανοιχτά τους, όπως προκύπτει και από το χάρτη της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού σε κλίμακα 1:50.000 μορφολογίας του πυθμένα και των ανέμων που την επηρεάζουν να αναμένεται μεγάλη ένταση κυματικού πεδίου.

 

στ) την ύπαρξη τεχνικών έργων στην περιοχή μελέτης, που συνίστανται στην παραλιακή οδό, η οποία έχει διανοιχτεί εν μέρει επί της σειράς των αμμοθινών και η οποία έχει χαρακτηριστεί ως δημοτική με την υπ' αριθμόν 5234/2007 απόφαση Νομάρχη Εύβοιας και σε ένα μικρό υδραυλικό έργο απορροής των ομβρίων υδάτων κάθετα στην παραλιακή οδό και σε απόσταση περίπου 350 μέτρα από την αρχή αποτύπωσης των ορίων του αιγιαλού. (σημείο 1).

 

ζ) την μη ύπαρξη εγκεκριμένων χωροταξικών κατευθύνσεων και χρήσεων γης που επηρεάζουν την παράκτια ζώνη.

 

η) το γεγονός ότι στην περιοχή δεν υφίσταται εθνικό κτηματολόγιο.

 

θ) την μη ύπαρξη ευπαθών οικοσυστημάτων και προστατευόμενων περιοχών.

 

ι) την μη ύπαρξη καταγεγραμμένων δημοσίων κτημάτων, αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών.

 

8. Τα στοιχεία που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 5 παράγραφος 3 και του άρθρου 6 του νόμου 2971/2001 για την ύπαρξη ή μη παλαιού αιγιαλού, που συνίστανται σε φυσικές ενδείξεις των συνεχόμενων του αιγιαλού εκτάσεων (όπως το αμμώδες, ελώδες ή βαλτώδες του εδάφους) για την οριοθέτηση των οποίων ώστε να συμπεριληφθούν στον παλαιό αιγιαλό απαιτείται έλεγχος αεροφωτογραφιών διαφόρων ετών, γεωλογικές μελέτες κ.λ.π., και επειδή:

 

i. στην εξεταζόμενη περιοχή παρατηρήθηκαν από την επιτόπια αυτοψία μας υπολείμματα αμμοθινών στα ανάντη της παραλιακής οδού

 

ii. σύμφωνα με την υπ' αριθμόν 207/1994 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που έγινε αποδεκτή από τον Υφυπουργό Οικονομικών, αμμώδεις εκτάσεις προκειμένου να χαρακτηρισθούν σαν παλιός αιγιαλός θα πρέπει να αποδεικνύεται ότι αυτές καλύπτονταν από τον κυματισμό σε πρότερο χρονικό διάστημα

 

iii. το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού με τα έγγραφα με αριθμό 544.5/445/1990/17-07-1990, 544.5/649/90/29-11-1990, 544.5/484/92/07-08-1992, 544.5/313/94/23-05-1994, 544.5/14/94/05-01-1995, 544.5/183/95/04-04-1995 και 544.5/597/ 00/11-09-2000, δεν είχε συμφωνήσει για την έκδοση επικυρωτικής απόφασης σε παλαιότερες υποθέσεις, που περιλαμβάνουν και την εξεταζόμενη περιοχή, αν δεν εξετάζεται το θέμα του παλαιού αιγιαλού από την Επιτροπή.

 

Για υποβοήθηση του έργου της τότε Επιτροπής, είχε διαβιβάσει αεροφωτογραφίες φωτοληψίας ετών 1945, 1960 και 1974 και επιπλέον είχε ζητήσει να εξασφαλισθεί εκσκαπτικό μηχάνημα (JCB) για την μετάβαση εκπροσώπων του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού από κοινού με τα μέλη της Επιτροπής ώστε να διενεργηθεί δειγματοληπτική έρευνα εδάφους με επιτόπιες τομές, δεδομένου ότι εκτός της μετακίνησης της ακτογραμμής, το αμιγώς αμμώδες της περιοχής, τα χαμηλά υψόμετρα, το άγονο και ακαλλιέργητο της περιοχής σε προηγούμενα έτη, που λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού σημαντικό στοιχείο αποτελούν και τα ευρήματα που μαρτυρούν θαλάσσια προέλευση, που προκύπτουν από την ανάλυση των δειγμάτων του εδάφους.

 

iv. από την από Ιούλιο 2008 γεωλογική μελέτη των Χ. Γεωργίου, Dr Κ. Νικολακόπουλο και Δ. Μητρόπουλο, γεωλόγους του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, η εκπόνηση της οποίας ανατέθηκε από τον τέως Δήμο Αρτεμισίου για τον καθορισμό των οριογραμμών παλαιού αιγιαλού και παραλίας στην περιοχή Ψαροπούλι και για τη σύνταξη της λήφθηκαν υπόψη η κείμενη νομοθεσία (νόμος 2971/2001) (άρθρα 1, 2, 5), αεροφωτογραφίες που αναφέρονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους (1945, 1960, 1982, 1996, 2003), ορθοφωτοχάρτες 1/5000 του Υπουργείου Γεωργίας, ιζηματολογική ανάλυση δειγμάτων που ελήφθησαν από εκσκαφές που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή, γεωλογικός χάρτης του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών κλίμακας 1:50.000 φύλλο ΛΙΜΝΗ, μετεωρολογικά στοιχεία, τεκτονική, γεωλογία και μορφολογία της περιοχής, που αποτελούν παράγοντες που συντελούν στη διαμόρφωση της παράκτιας ζώνης, προκύπτει ότι:

 

 

Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι αμμώδεις θίνες, το όριο των οποίων έχει περαστεί στο παρόν διάγραμμα από Α/Φ του 1960, είναι αιολικής προέλευσης και έχουν σχηματισθεί με τη μεταφορά της άμμου με τη δράση των πολύ ισχυρών ανέμων από την εναέρια παραλία προς τα ανάντη, η οποία καλύπτει και επικάθεται στα υποκείμενα στρώματα, δεδομένων δε όλων των άλλων στοιχείων που παραθέτονται στην προαναφερόμενη Έκθεση του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών δεν είναι δυνατόν να υποστηριχθεί και να αποδειχθεί με γεωλογικά, γεωφυσικά ή ωκεανογραφικά στοιχεία ότι υφίσταται παλαιός αιγιαλός στην εξεταζόμενη περιοχή, εφόσον από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι η θάλασσα κατά το παρελθόν και τουλάχιστον από το έτος 1884, κάλυπτε έστω και περιοδικά την περιοχή.

 

Επομένως καθορίζει οριογραμμή αιγιαλού σχεδόν στο προς τη θάλασσα όριο της παραλιακής οδού, που συμπίπτει με το όριο της φυτοκάλυψης, όπως παρατηρήθηκε στις Α/Φ φωτοληψίας 1945 και 1960 (προς τα ανάντη της προτεινόμενης από το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών οριογραμμής) και εσώτερο αυτής προς τη χέρσο στα σημεία που η παραλιακή οδός παρουσίαζε υποσκαφές από τη δράση του κυματισμού.

 

10. Για τον καθορισμό της οριογραμμής παραλίας η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη τις διατάξεις των άρθρων 1 (παράγραφος 2), 2 (παράγραφος 3) και 7 του νόμου 2971/2001 και συνεκτιμώντας τα δεδομένα, ότι δηλαδή:

 

 

Ύστερα από τα παραπάνω η Επιτροπή, αποφασίζει:

 

1) Καθορίζει για πρώτη φορά επί του παραπάνω από Ιανουαρίου 2016 τοπογραφικού διαγράμματος σε μια πινακίδα, με αριθμό σχεδίου 1:

 

α. Την οριογραμμή του αιγιαλού με κόκκινη συνεχή πολυγωνική γραμμή με στοιχεία 1, 2,.....,6, 7,......14, 15 της οποίας οι κορυφές εξασφαλίζονται με συντεταγμένες εξαρτημένες από το κρατικό τριγωνομετρικό δίκτυο σε Εγκάρσια Μερκατορική Προβολή στο Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς 1987 (ΕΓΣΑ 1987).

 

β. Την οριογραμμή της παραλίας με κίτρινη συνεχή πολυγωνική γραμμή με στοιχεία 1', 2',.....,6',7',...10', 11' της οποίας οι κορυφές εξασφαλίζονται με συντεταγμένες από το κρατικό τριγωνομετρικό δίκτυο σε Εγκάρσια Μερκατορική Προβολή στο Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς 1987 (ΕΓΣΑ 1987).

 

Η οριογραμμή παραλίας καθορίζεται, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριλαμβάνεται ο ήδη διανοιγμένος παραλιακός δρόμος με κυμαινόμενο πλάτος 10 - 18 m από αυτή του αιγιαλού, για να εξυπηρετηθούν οι σκοποί της παραγράφου 2 του άρθρου 1, της παραγράφου 3 του άρθρου 2 και της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του νόμου 2971/2001.

 

2) Αποφαίνεσαι ότι δεν υπάρχει παλαιός αιγιαλός, όπως προέκυψε από την από έτους 2008 γεωλογική μελέτη του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών.

 

3) Υπάρχουν στη ζώνη παραλίας κατασκευές (περιφράξεις, μάντρες κ.λ.π.) που δεν εξαιρούνται από αυτή.

 

 

Η Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Τα Μέλη