Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Απόφαση 152478/2903/1981: Περί οδηγιών εφαρμογής του άρθρου 46 του νόμου 998/1979 και του εκτελεστικού προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 1144/1980 περί παραχωρήσεως δημοσίων δασών και δασικών εκτάσεων για δενδροκομική και αγροτική εκμετάλλευση, (ΦΕΚ 337/Β/1981), 11-06-1981.

 

Ο Υπουργός Γεωργίας

 

Έχοντας υπόψη:

 

1. Το νόμο [Ν] 400/1976 περί Υπουργικού Συμβουλίου και Υπουργείων.

 

2. Την 224632/1980 κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και Υπουργού Γεωργίας περί αναθέσεως αρμοδιοτήτων στους Υφυπουργούς Γεωργίας.

 

3. Το άρθρο 78 του νόμου 998/1979 περί προστασίας των δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων της χώρας με το οποίο παρέχεται η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Γεωργίας όπως με αποφάσεις του δημοσιευόμενες στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ρυθμίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του νόμου τούτου, αποφασίζομεν:

 

Για την ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 46 του νόμου 998/1979 και προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 1144/1980 εκτελεστικού περί εκχωρήσεως και παραχωρήσεως δημοσίων δασών και δασικών εκτάσεων για δενδροκομική και αγροτική εκμετάλλευση παρέχουμε τις ακόλουθες γενικές οδηγίες.

 

Ως προς τις προϋποθέσεις των παραχωρήσεων.

 

1. Μελέτες των εδαφολογικών και οικολογικών συνθηκών θα συντάσσονται μόνο για τις εκτάσεις της παραγράφου 1 και 2 του άρθρου 46. Ο τύπος και τα στοιχεία, τα οποία θα περιέχει η ανωτέρω μελέτη δίδονται στο επισυναπτόμενο δελτίο εδαφολογικής και οικονομικής αξιολογήσεως των δασών και δασικών εκτάσεων, συμπληρούμενο σύμφωνα με τις προσαρτημένες οδηγίες.

 

Για τις εκτάσεις της παραγράφου 3 δεν συντάσσεται μελέτη αλλά γενική έκθεση αυτοψίας μόνον, που θα περιέχει τα στοιχεία 3)α, β, γ και δ, του άρθρου 46 του νόμου 998/1979 και τα απαραίτητα περιγραφικά, εδαφολογικά και οικολογικά στοιχεία, βάσει των οποίων θα κριθεί η δυνατότητα μεταβολής χρήσεως της υπό έρευνα ευρύχωρης δασικής περιοχής.

 

Οι εδαφολογικές μελέτες ως και η γενική έκθεση αυτοψίας συντάσσονται υπό δημοσίων υπαλλήλων των Κλάδων Δασολογικού και Γεωπονικού και αναφέρονται πάντοτε στην ευρύτερη περιοχή επεμβάσεως.

 

2. Οι εκθέσεις γνωματεύσεως για κάθε μία χωριστά αίτηση παραχωρήσεως συντάσσονται υπό δασολόγου (άρθρο 4 του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 1144/1980) γιατί έχει ήδη προηγηθεί η εδαφολογική μελέτη ή η γενική έκθεση αυτοψίας και δεν απαιτείται επομένως, στην τελική αυτή φάση, η σύμπραξη ή η παρουσία του γεωπόνου. Για καθεμία ξεχωριστά δημοτική ή κοινοτική περιοχή (θέση), αυτόνομη και ομοιόμορφη οικολογικά και εδαφολογικά θα συντάσσεται εφ' άπαξ μία μελέτη και μία έκθεση αυτοψίας, δια των οποίων για λόγους προστασίας του δασικού περιβάλλοντος και εξυπηρετήσεως της κτηνοτροφίας, θα προτείνονται για παραχώρηση οι πλέον ενδεδειγμένες εκτάσεις, ενιαία σε μία ή δύο θέσεις.

 

3. Για λόγους επίσης προστασίας του δασικού περιβάλλοντος εκτάσεις της παραγράφου 1 και 2 του άρθρου 46 του νόμου 998/1979 υποβαθμισμένες ή στερούμενες δασικής βλαστήσεως, με κλίση μεγαλύτερη του 30%, οι οποίες σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 38 του ιδίου νόμου κηρύσσονται υποχρεωτικώς αναδασωτέες, ως και οι εμπίπτουσες στις κατηγορίες των παραγράφων 1)α, β, δ και 2 του άρθρου 4 του ιδίου νόμου δεν θα προτείνονται για παραχώρηση.

 

4. Προ πάσης προτάσεως πρέπει να ενεργείται ο χαρακτηρισμός των εδαφών ως δασών ή δασικών εκτάσεων κατά τα εις το άρθρο 14 του νόμου οριζόμενα.

 

Ως προς την διαδικασία των παραχωρήσεων.

 

5. Οι λεπτομέρειες για τη διαδικασία των παραχωρήσεων εκτίθενται στο προεδρικό διάταγμα [ΠΔ] 1144/1980, του οποίου οι διατάξεις δεν χρίσουν ειδικής ερμηνείας.

 

Η παρούσα απόφαση να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

 

Αθήνα, 15-05-1981

 

Υπουργείο Γεωργίας, Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος.

Δελτίο εδαφολογικής και οικολογικής αξιολόγησης δημόσιων δασών ή δασικών εκτάσεων

 

(νόμος 998/1979 άρθρο 46)

 

1. Ημερομηνία __________ 2. Τοπογραφικός Χάρτης __________

3. Αριθμός ορθοφωτοχάρτη __________ 4. Αριθμός αεροφωτογραφίας __________

5. Νομός __________ 6. Δασαρχείο __________

7. Δήμος ή Κοινότης __________ 8. Θέση __________

9. Μέσο υψόμετρο __________ 10. Εύρος υψομέτρων __________

11. Φυσιογραφία __________ 12. Πετρογραφία __________

13. Κλίση __________ % __________ 14. Χαρακτηρισμός κλίσεως __________

15. Έκθεση __________ 16. Επιφανειακή διάβρωση __________

17. Χαραδρωτική διάβρωση __________ 18. Πετρώδες __________

19. Βραχώδες __________ 20. Μέσο βάρος (εδάφους εκ.) __________

21. Κατηγορία βάθους __________ 22. Υφή επιφανειακού εδάφους __________

23. Φυσική διάπλαση __________ 24. Κυριαρχούν είδος __________

25. Συγκυριαρχούν είδος (ή συγκυριαρχούντα είδη)__________

26. Βαθμός ανθρωπογενούς (τεχνητής) επεμβάσεως __________

27. Τρόπος εκμεταλλεύσεως __________

 

Εν __________ 19__

 

Ο Δασολόγος

 

Υπουργείο Γεωργίας, Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος.

Ίδρυμα Δασικών Ερευνών Αθηνών

 

Οδηγίες για τη συμπλήρωση του δελτίου εδαφολογικής και οικολογικής αξιολόγησης δημόσιων δασών ή δασικών εκτάσεων

(νόμος 998/1979 άρθρο 46)

 

1. Η ημερομηνία περιγραφής της εκτάσεως.

 

2, 3, 4. Το όνομα του τοπογραφικού χάρτη και οι αριθμοί του ορθοφωτοχάρτη (αν υπάρχει) και της αεροφωτογραφίας (αν υπάρχει) όπου σημειώνεται και το περίγραμμα της εκτάσεως.

 

5, 6, 7, 8. Αναγράφονται. Ο Νομός, το Δασαρχείο και ο δήμος (ή κοινότητα) όπου ανήκει η έκταση καθώς και τυχόν τοπωνύμιον της εκτάσεως.

 

9, 10. Το μέσο υψόμετρο και το εύρος των υψομέτρων της εκτάσεως λαμβάνονται από τον τοπογραφικό χάρτη ή τον ορθοφωτοχάρτη.

 

11. Αναγράφεται μία από τις παρακάτω φυσιογραφικές καταστάσεις που αποδίδει καλλίτερα την φυσιογραφία της εκτάσεως.

 

 

12. Προσδιορίζεται η πετρογραφία της εκτάσεως σύμφωνα με τις παρακάτω κατηγορίες.

 

 

Ο διαχωρισμός των παραπάνω κατηγοριών πετρωμάτων, όσον αφορά τις χημικές τους ιδιότητες, διευκολύνεται με τη χρησιμοποίηση αραιού διαλύματος υδροχλωρικού οξέος. Οι κατηγορίες των πετρωμάτων: Όξινα (γρανίτες) και βασικά (περιδοτίτες) πυριγενή, ψαμμιτικός και αργιλικός φλύσχης, πυριτικές τριτογενείς αποθέσεις, ηφαιστειακοί τόφφοι, μαρμαρυγικοί σχιστόλιθοι και γνεύσιοι δεν αντιδρούν με το υδροχλωρικό οξύ. Αντίθετα, όλοι σχεδόν οι σκληροί ασβεστόλιθοι και οι ασβεστούχες τριτογενείς αποθέσεις (μάργες) αντιδρούν (βράζουν) με την προσθήκη σταγόνων υδροχλωρικού οξέος.

 

13. Μετράται με το κλισίμετρο η επικρατούσα κλίση της εκτάσεως.

 

14. Ο χαρακτηρισμός της κλίσεως γίνεται σύμφωνα με τα παρακάτω:

 

 

15. Συμπληρώνεται η γενική έκθεση της εκτάσεως σύμφωνα με τα παρακάτω:

 

 

16, 17. Η κατάσταση της επιφανειακής και χαραδρωτικής διαβρώσεως της εκτάσεως χαρακτηρίζεται σύμφωνα με τις παρακάτω κατηγορίες:

 

 

 

18, 19. Το πετρώδες (πέτρες διαμέτρου 15 έως 30 cm) και το βραχώδες (μεγάλες πέτρες και βράχια της εκτάσεως χαρακτηρίζονται σύμφωνα με τα παρακάτω:

 

Πετρώδες

 

Βραχώδες

 

20. Το βάθος του εδάφους μετράται σε 5 - 10 σημεία στην έκταση και βγαίνει ο μέσος όρος.

 

21. Ανάλογα με το βάθος του εδάφους συμπληρώνεται η κατηγορία βάθους σύμφωνα με τα παρακάτω:

 

 

22. Υφή: Αφορά την περιεκτικότητα του επιφανειακού εδάφους σε άμμο, ιλύ και άργιλο. Χαρακτηρίζεται με μία από τις τρεις παρακάτω κατηγορίες υφής, ανάλογα με την έλευση του εδάφους.

 

Ελαφρό έδαφος (Εδάφη από αποσάθρωση γρανιτών και γνεύσιων).

 

Έδαφος μέσης υφής (Εδάφη από αποσάθρωση μαρμαρυγιακών σχιστόλιθων, ηφαιστειακών τόφφων ψαμμιτικού φλύσχη, βασικών πυριγενών).

 

Βαρύ έδαφος (Εδάφη από αποσάθρωση σκληρών ασβεστολίθων, αργιλικό φλύσχη πυριτικές και ασβεστούχες τριτογενείς αποθέσεις).

 

23. Φυσική διάπλαση: Για τον αντικειμενικό χαρακτηρισμό των διαπλάσεων διακρίνονται οι εξής βασικές κατηγορίες:

 

1. Υψηλή ξυλώδης διάπλαση όταν έχει ύψος > 2 m.

2. Χαμηλή ξυλώδης διάπλαση με ύψος < 2 m.

3. Φρυγανώδης διάπλαση (ημιθάμνων).

4. Ποώδης διάπλαση.

 

Ειδικότερα, επειδή συνήθως τη βλάστηση μιας εκτάσεως την συγκροτούν περισσότερες από μια διαπλάσεις, θα σημειώνεται η κυριαρχούσα διάπλαση που θα διακρίνεται με βάση τα ποσοστά του κατωτέρω πίνακα:

 

 

24, 25. Θα αναγραφούν τα σπουδαιότερα είδη που χαρακτηρίζουν τη βλάστηση.

 

26. Βαθμός ανθρωπογενούς επιδράσεως (τεχνητής επεμβάσεως).

 

Για την εκτίμηση της επιδράσεως του ανθρώπου στο περιβάλλον που αντικατοπτρίζεται στη βλάστηση διακρίνονται οι εξής βαθμοί:

 

1. Ουδεμία επίδραση (βλάστηση - κλίμακα): Η επίδραση του ανθρώπου είναι πρακτικώς μηδενική (πολύ σπάνια περίπτωση).

 

2. Ελαφρά: Η βλάστηση δεν απέχει πολύ από την βλάστηση - κλίμακα (πληριοκλιμακική). Οι άνθρωποι και τα ζώα αποκομίζουν ελάχιστα προϊόντα έπειτα από επιλογή και η επίδρασή τους στην εξέλιξη της βλαστήσεως είναι ελάχιστη.

 

Παράδειγμα: Ακανόνιστα σπερμοφυή δάση ελάχιστα εκμεταλλευόμενα.

 

3. Μέτρια: Σ' αυτό το βαθμό ανήκουν οι διαπλάσεις στις οποίες στο παρελθόν η επίδραση του ανθρώπου ήταν έντονη ή αλόγιστη και σήμερα είναι ελαφρά ή ορθολογική. Πιθανόν στο μεταξύ η διάπλαση να έχει αρκετά τροποποιηθεί. Παραδείγματα: Διαχειριζόμενα στο παρελθόν δάση ως πρεμνοφυή ή διαφυή, δευτερογενείς διαπλάσεις (θαμνώνες, ερεικώνες) που αντικατέστησαν κατεστραμμένα πρωταρχικά δάση (Συστάδες Μαύρης Πεύκης σε κατεστραμμένα δρυοδάση. Κοφτολείβαδα. Εδώ κατατάσσονται και τα κανονικώς διαχειριζόμενα σήμερα δάση (σπερμοφυή, διφυή, πρεμνοφυή).

 

4. Έντονη: Ο άνθρωπος επεμβαίνει προ της δημιουργίας της διαπλάσεως. Παραδείγματα: Αναδασώσεις, εγκαταλελειμμένοι αγροί.

 

5. Μετρίως ισχυρή: Ο άνθρωπος εξασκεί έντονη δασοπονία σε γαίες που καλλιεργεί και λιπαίνει. Παράδειγμα: Λευκοκαλλιέργειες, τεχνητοί λειμώνες.

 

6. Ισχυρή: Εντατική καλλιέργεια και περιποίηση κατά την διάρκεια του έτους. Παράδειγμα: Πάρκα και κήποι πόλεων.

 

7. Πολύ ισχυρή: Ο άνθρωπος έχει πλήρως εξαφανίσει τη φυσική βλάστηση. Εκχερσώσεις, οικοπεδοποιήσεις, δημόσια έργα.

 

27. Τρόπος εκμεταλλεύσεως: Συνοψίζονται οι τρόποι εκμεταλλεύσεως στις εξής κατηγορίες:

 

1. Μη καθορισμένος τρόπος (αιτιολογία).

2. Ουδεμία χρήση.

3. Συλλογή υλών (Καυσοξύλευση, κλαδονομή, χορτονομή, συλλογή καρπών, ανθέων, φλοιού, ρητίνευση, φυτόχωμα κ.λ.π.).

4. Θήρα.

5. Παραγωγή ξυλείας.

6. Βοσκή.

7. Αισθητικά άλση, πάρκα, κήποι, περιαστικά δάση.

8. Τουρισμός, αναψυχή.

9. Εθνικός Δρυμός, ζώνες προστατευόμενες.

10. Μελισσοκομία.

 

Αθήναι, 16-03-1981

 

Οι Συντάκτες