Άρθρο 4

1. Τμήματα ιδιωτικών τυχόν κτημάτων, χαρακτηρισθέντα υπό της κατά το άρθρο 3 επιτροπής ως μη τοιαύτα, αλλά ως ανήκοντα εις τον αιγιαλό, θεωρούνται ως κηρυχθέντα απαλλοτριωτέα αναγκαστικώς υπέρ του Δημοσίου ίνα περιληφθούν εις τον αιγιαλό, άμα τη δημοσιεύσει δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως της εκθέσεως της επιτροπής μετά του διαγράμματος κατά τα στο άρθρο 3 οριζόμενα.

2. Εις τους κυρίους των κτημάτων τούτων και εις τους αξιούντες οιαδήποτε δίκαια επ' αυτών παρέχεται εξάμηνος προθεσμία από της κατά την παράγραφο 3 του προηγουμένου άρθρου δημοσιεύσεως της εκθέσεως, εντός της οποίας οφείλουν ν' αναγγείλουν εις τον υπουργόν των Οικονομικών τις αξιώσεις των, υποβάλλοντες και τους τίτλους, εφ' ων στηρίζουν τα αξιούμενα δικαιώματά των.

3. Ως προς τον καθορισμό τιμής μονάδος αποζημιώσεως και την περαιτέρω διαδικασίαν απαλλοτριώσεως εφαρμόζονται οι διατάξεις του αναγκαστικού νόμου [Ν] 1731/1939 περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων.

Μετά τον προσωρινό καθορισμό του τιμήματος το Δημόσιον καταθέτει το καθορισμό τίμημα εις το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, περίληψις δε της πράξεως καταθέσεως δημοσιεύεται δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.

4. Με την άπρακτη πάροδο της κατά την παράγραφο 2 εξαμήνου προθεσμίας τυχόν εμπράγματα δικαιώματα οιουδήποτε ή αξιώσεις περί αποζημιώσεως μη αναγγελθείσες εις το υπουργείον των Οικονομικών αποσβένονται.

5. Μετά τον προσωρινό καθορισμό του τιμήματος της απαλλοτριώσεως και την κατάθεση τούτου οι αναγγελθείσες αξιώσεις στρέφονται μόνον κατά του της καταθέματος.

6. Μετά την πάροδο απράκτου της κατά την παράγραφο 2 εξαμήνου προθεσμίας ή εν περιπτώσει εμπροθέσμου αναγγελίας αξιώσεων ιδιωτών περί αποζημιώσεως, μετά την κατά την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου κατάθεση εις το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων της καθορισθείσης αποζημιώσεως, ο αιγιαλός θεωρείται καθορισθείς οριστικώς και η απόδειξις τούτου δια τε την διοίκησιν και τα δικαστήρια γίνεται μόνον δια της κατά τα άρθρα 2 και 3 εκθέσεως συν το διάγραμμα.